Ο ΣΧΟΛΙΚΟΣ εκφοβισμός είναι ένα ζήτημα διαχρονικό. Είναι ένα ζήτημα που εντοπίζεται στους σχολικούς χώρους, άλλοτε βρίσκεται σε έξαρση και κάποιες φορές όχι. Είναι, όμως, μια πραγματικότητα, που δεν μπορεί να υποβαθμιστεί ποσώς. Είναι ένα ζήτημα, που όσο δεν αντιμετωπίζεται στη ρίζα του και αποτελεσματικά θα διαιωνίζεται. Τα όσα αναφέρθηκαν τις προάλλες ενώπιον της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Παιδείας είναι αρκούντως ενδιαφέροντα. Σύμφωνα με έρευνα που διεξάγει το Υπουργείο Παιδείας, Αθλητισμού και Νεολαίας, στο 25% ανέρχεται το ποσοστό των μαθητών που είναι θύματα σχολικού εκφοβισμού.

ΜΕ βάση και τα στοιχεία, που παρουσίασε η Αστυνομία, το 2020 εξετάστηκαν 451 υποθέσεις παραβατικής συμπεριφοράς ανηλίκων (οι οποίες δεν αφορούν μόνο τις σχολικές μονάδες), 496 το 2021 και 508 το 2022. Οι αναφορές της Αστυνομίας δείχνουν και την αυξητική τάση, που υπάρχει. Στη συνεδρίαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής δεν περιορίστηκαν οι αναφορές μόνο στα στατιστικά στοιχεία, στους αριθμούς δηλαδή, αλλά υπήρξαν και περιγραφές περιστατικών. Κι αυτό ενισχύει την εικόνα που υπάρχει.

ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ υπάρχει και έχει ψηφιστεί το 2020. Και από τη συζήτηση προκύπτει ότι διατυπώθηκαν απόψεις για την ανάγκη τροποποίησης της. Είναι σαφές και από τα όσα αναφέρθηκαν εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας, μέσω των ψυχολόγων του, των αρμοδίων τμημάτων, ότι η ποινική δίωξη δεν θα λύσει το πρόβλημα. Εκτιμάται από την πλευρά των ειδικών, ψυχολόγων και εκπαιδευτικών, ότι η δίωξη θα διογκώσει το ζήτημα. Το πρόβλημα προφανώς και δεν αντιμετωπίζεται διά της ποινικοποίησης. Αυτό που χρειάζεται είναι η ενίσχυση των σχολείων και η εκπαίδευση του προσωπικού. Να ενημερώνονται συνεχώς οι εκπαιδευτικοί αλλά και οι μαθητές. Για να αντιμετωπίζονται αυτά τα φαινόμενα στη ρίζα τους και αποτελεσματικά. Όπως ανέφερε στη συνεδρίαση η  προϊσταμένη της Υπηρεσίας Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας του υπουργείου Παιδείας, δρ Έρνη Παπακώστα, τα παιδιά θύτες, είναι συνήθως και παιδιά θύματα. Συχνά, έχουν περισσότερα ζητήματα και χρειάζονται στήριξη και θεραπεία. «Το να ποινικοποιούμε μαθητές με προβλήματα, θα μας δημιουργήσει δυσκολίες στη διαχείριση», ανέφερε.

ΤΗΝ τελευταία περίοδο παρακολουθούμε πολλά ακραία φαινόμενα. Και ξυλοδαρμών και επιθέσεων και εκφοβισμού. Παρακολουθούμε φαινόμενα χουλιγκανισμού στα σχολεία. Παρακολουθούμε επιθέσεις σε σχολικά λεωφορεία. Μαθητές επιτίθενται σε οδηγούς, θέτοντας σε κίνδυνο όλους τους επιβαίνοντες. Προφανώς και αυτά τα φαινόμενα όσο αναπτύσσονται, γίνονται πιο συχνά,  προκαλούν μεγάλη ανησυχία. Το πρώτιστο δεν είναι τα αναφέρουμε αλλά να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά. Κι αυτό είναι ευθύνη όλων. Του κράτους, της οικογένειας, του σχολείου.