Ένα δίκαιο το είχε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ Γιώργος Λουκαϊδης, που κατηγορούσε το ΔΗΣΥ για την ψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού. «Η υπερψήφιση του προϋπολογισμού σημαίνει συμφωνία με την κοινωνικοοικονομική πολιτική της κυβέρνησης και ψήφο εμπιστοσύνης σε αυτήν», έλεγε.

Άλλωστε είναι η ηγεσία του ΔΗΣΥ που από τις εκλογές μέχρι σήμερα είπε γύρω στις τρεις χιλιάδες φορές πως ο λαός τους έταξε στην χώρο της αντιπολίτευσης. Αλλά, πώς να καταψηφίσουν τον προϋπολογισμό όταν τη μία και μοναδική φορά στην ιστορία που τον καταψήφισε το ΔΗΚΟ, τον Δεκέμβριο του 2020, ο ΔΗΣΥ και η κυβέρνηση Αναστασιάδη δεν έμεινε κινδυνολογία που δεν την εκστόμισαν για το ότι βάζει το ΔΗΚΟ την Κύπρο σε τεράστιους κινδύνους και την οικονομία σε νέες περιπέτειες.

Επίσης, πώς να καταψηφίσουν όταν διακηρύσσουν πως η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη εφαρμόζει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Αναστασιάδη. Όπως είπε στην ομιλία του και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ Νίκος Τορναρίτης, «ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2024 συνεχίζει, σε μεγάλο βαθμό, να υλοποιεί το στρατηγικό πρόγραμμα ανάπτυξης που εφαρμόστηκε τα προηγούμενα χρόνια». Δηλαδή, τα δικά τους προηγούμενα χρόνια.

Δεν υπήρχε, λοιπόν, περίπτωση να συνασπιστεί η αντιπολίτευση των δυο μεγάλων κομμάτων και να καταψηφιστεί ο κρατικός προϋπολογισμός. Αυτό που θα μπορούσαν να κάνουν θα ήταν να συνεργαστούν για να τον εμβολιάσουν με στοιχεία θετικά για την κοινωνία. Αλλά, πώς να γίνει αυτό αφού εκφράζουν, όπως λένε οι ίδιοι, εκ διαμέτρου αντίθετες φιλοσοφίες και πολιτικές. Εδώ, ούτε ο Αβέρωφ Νεοφύτου δεν τα βρίσκει με το κόμμα του σε αυτά τα θέματα και θα τα βρουν ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ;

Α, τώρα που είπα Αβέρωφ, ο κυβερνητικός αχταρμάς τι γίνεται; Διότι, απ΄ ότι φάνηκε είναι η πρώτη φορά που μια κυβέρνηση η οποία δεν έχει δικό της κόμμα απολαμβάνει τόσο λίγες παρεμβάσεις στον προϋπολογισμό της. Σχεδόν αλώβητος εγκρίθηκε. Ήταν να έχουμε έναν αχταρμά να μην μπορεί να μας κυβερνά, λόγω του ότι τα κόμματα που στήριξαν Χριστοδουλίδη δεν θα μπορούν να συνεννοούνται μεταξύ τους, και τελικά η κυβέρνηση περνά από τη Βουλή και τον πρώτο της προϋπολογισμό χωρίς πολλές έγνοιες. Κι έχοντας απέναντί της τα δύο μεγάλα κόμματα.

Πάντως, αχταρμάς ή όχι, την ουσία περί κρατικού προϋπολογισμού την είπε στην ομιλία του ο Παύλος Μυλωνάς: «Ξέρουμε πολύ καλά ότι ούτε ο κρατικός προϋπολογισμός του 2024 θα λύσει τα προβλήματα της κοινωνίας και του τόπου μας, έστω και αν θα υλοποιηθεί από μια νέα κυβέρνηση μετά από δέκα χρόνια. Γνωρίζουμε επίσης ότι δεν έχει φιλολαϊκή φιλοσοφία ούτε προμηνύει κάποια αλλαγή, δεν κουβαλά ένα όραμα τόσο αναγκαίο για την πατρίδα μας, ένα όραμα το οποίο έπρεπε να παρουσιάσουμε εμείς οι βουλευτές όλο το προηγούμενο διάστημα. Είναι προϋπολογισμός νεοφιλελεύθερου κράτους, όπως ήταν ο προϋπολογισμός όλων ανεξαιρέτως των υπουργείων Οικονομικών από το 1960 μέχρι σήμερα. Είναι προϋπολογισμός που αγνοεί την ανισότητα, τις παγκόσμιες εξελίξεις, τις απειλές, τους εκβιασμούς, την τουρκική επιθετικότητα, την ακρίβεια, την αδικία. Είναι προϋπολογισμός που δεν αποκρούει την επόμενη κρίση, δεν δημιουργεί εναλλακτική οικονομία και παραμένει παρασιτικός, καρτερώντας τους τουρίστες και την όποια ευρωπαϊκή χρηματοδότηση».

Αυτό ακριβώς είναι ο προϋπολογισμός. Γι΄ αυτό και τον ψηφίζουν όλοι. Θα τον ψήφιζε και το ΑΚΕΛ αν έβλεπε ότι δεν περνούσε. Εξάλλου και οι δικοί του προϋπολογισμοί όταν κυβερνούσε, καταρτίζονταν από τραπεζίτες υπουργούς Οικονομικών, όπως και σήμερα και ήταν της ίδιας φιλοσοφίας. Όπως την περιγράφει ο Παύλος Μυλωνάς. Απουσιάζει το όραμα. Απουσίαζε από όλες τις κυβερνήσεις και από όλα τα κοινοβούλια. Αλλά, δεν θα έπρεπε να απουσιάζει από μια κυβέρνηση που υποσχέθηκε αλλαγές και ανατροπές και όραμα.

Τελικά, το όραμα όλων ήταν και είναι μόνο η προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τίποτε άλλο. Και τα καταφέρνουν μια χαρά. Οι τράπεζες κάνουν κέρδη εκατομμυρίων, τα ξένα επενδυτικά ταμεία αρπάζουν ακίνητα και ουδείς θυμάται ότι είναι οι πολίτες που θυσιάστηκαν για να στηρίξουν αυτό το σύστημα. Σήμερα, οι πολίτες, δεν μπορούν ούτε διαμέρισμα να ενοικιάσουν. Αλλά, το πολιτικό και το οικονομικό σύστημα πάει καλά.