Πώς το είπε τώρα αυτό ο Γερμανός Πρόεδρος; Ότι, λέει, είναι σημαντικό να γίνεται συχνά σαφές στην Τουρκία ανεξαρτήτως ποιος θα το κάνει, πως η συμπεριφορά ως προς την επίλυση του Κυπριακού πρέπει να σχετίζεται και με άλλα θέματα της Τουρκίας όπως η προσέγγιση προς την ΕΕ. «Και από τα κράτη μέλη πρέπει να σταλεί αυτό το μήνυμα προς την Τουρκία».
Μάλλον, αυτό που έχει σημασία είναι το παρενθετικό: ανεξαρτήτως ποιος θα το κάνει. Ίσως να εννοούσε ότι πρέπει να το κάνουν άλλοι, ας μην το κάνει η Γερμανία…
Διότι, ανεξάρτητα από την πρόσφατη ψυχρότητα με τον Ερντογάν λόγω Ισραήλ, οι γερμανοτουρκικές γεωπολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές σχέσεις κρατούν μέχρι σήμερα χωρίς να διαταράσσονται, από την εποχή της Γερμανικής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Δεν διαταράχθηκαν ούτε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν η Ευρώπη δεχόταν τις επιθέσεις των Ναζί και η Τουρκία υπέγραφε σύμφωνο φιλίας με τη Γερμανία και εφοδίαζε τον Χίτλερ με χρώμιο κα άλλες πρώτες ύλες για να κατασκευάζει όπλα και να σκοτώνει Ευρωπαίους. Αλλά, οι Ευρωπαίοι την προστατεύουν μέχρι σήμερα.
Ίδιες συνθήκες επικρατούν και σήμερα. Η Γερμανία είναι ο πιο σημαντικός προορισμός των τουρκικών εξαγωγών (οχήματα, εξαρτήματα αυτοκινήτων, υφάσματα), ενώ και οι εισαγωγές στην Τουρκία από τη Γερμανία είναι τεράστιες. Σε διάφορα προϊόντα, αλλά κυρίως σε οπλικά συστήματα. Μιλάμε για δεκάδες δισεκατομμύρια. Πόσο βάρος έχουν στη ζυγαριά τα λόγια του Φρανκ Βάλτερ Στάινμαϊερ και πόσο τα δισεκατομμύρια των συναλλαγών;
Τα λέμε αυτά γιατί άκουγα χτες διάφορες αμπελοφιλοσοφίες για την ιστορική επίσκεψη του πρώτου Γερμανού Προέδρου, που πήγε και στην Πράσινη γραμμή και σίγουρα συγκλονίστηκε από όσα είδε. Μπορεί, φυσικά, να είναι ο πρώτος Πρόεδρος που κάνει στην Κύπρο επίσημη επίσκεψη, αλλά ήρθε και η Καγκελάριος Άνκελα Μέρκελ, επί Δημήτρη Χριστόφια και είχαν και χημεία και της έκοψε και πορτοκάλια από τον κήπο του προεδρικού μέσα στον ενθουσιασμό.
Δεν άλλαξε τίποτε στη στάση της Γερμανίας επειδή ήταν γλυκά τα πορτοκάλια του προεδρικού. Ούτε τώρα θα αλλάξει με την ιστορική επίσκεψη του Στάινμαϊερ. Και ξέρετε γιατί; Διότι η Ευρώπη δεν έχει πολιτικούς ηγέτες, έχει ρομπότ του εμπορίου και των στρατιωτικών εξοπλισμών, να διοικούν χώρες (και την ΕΕ) ως να χρησιμοποιούν τεχνητή νοημοσύνη αντί μυαλό και ψυχή. Αν δεν ήταν ρομπότ, ποιος θα πήγαινε στην νεκρή ζώνη να αντίκρυζε την μαύρη ψυχή της Λευκωσίας και θα επέστρεφε στη χώρα του βάζοντας όσα είδε στο συρτάρι;
Φυσικά είναι θετικό το ότι ακόμα και ο Στάινμαϊερ θα έχει τώρα προσωπική αντίληψη για το τι συμβαίνει στην Κύπρο, και δεν είναι άνευ σημασίας το ότι γνωρίζει πως η συμπεριφορά της Τουρκίας ως προς την επίλυση του Κυπριακού πρέπει να σχετίζεται και με την προσέγγισή της προς την ΕΕ. Αλλά, μην το δένουμε και σε ψιλό μαντήλι. Στην πράξη, ειδικά στην ΕΕ, μετά που έφυγαν οι Βρετανοί, είναι τους Γερμανούς και τους δορυφόρους τους, που βρίσκουμε μπροστά μας να δίνουν κάλυψη στην Άγκυρα.
Πάντως, ανεξαρτήτως των πιο πάνω, αυτό που η ηγεσία μας πρέπει να έχει υπόψη είναι ότι δεν είναι τυχαία που γίνεται τώρα αυτή η πρώτη ιστορική επίσκεψη. Η Ανατολική Μεσόγειος βρίσκεται σε γεωπολιτική αναδιάταξη. Η Γαλλία γίνεται η ευρωπαϊκή δύναμη της Μεσογείου σε συνεργασία με Ελλάδα και Κύπρο. Η Ιταλία έχει τον ρόλο της. Η Γερμανία είναι έξω από αυτό το παιχνίδι και ψάχνει τρόπους να μπει. Σε αυτή την προσπάθεια είναι την Τουρκία που θεωρεί συνεργάτη της, όχι εμάς. Κι αυτό πρέπει να το δουλέψουν οι ταγοί. Ας βάλουν, επιτέλους, κάποιους ειδικούς να τους κάνουν μια μελέτη, να δουν τι μπορούν να κάνουν, σε ποια συμφέροντα της Γερμανίας μπορεί να μπει η Κύπρος. Όπως είπε χτες ο Στάινμαϊερ, η Κύπρος για την Ευρώπη είναι ένα ασφαλές λιμάνι στην περιοχή. Για τη Γερμανία δεν είναι;
