Γράφαμε χτες για το νέο παραλήρημα του Ερσίν Τατάρ εναντίον της ΕΕ και το μίσος που σκορπά. Λέει στους Τουρκοκύπριους ότι «εάν η βόρεια Κύπρος δεν βαδίσει στο δρόμο της ανεξαρτησίας και της ελευθερίας ως ένα ξεχωριστό κυριαρχικό κράτος, θα γίνει τροφή για την ΕΕ και θα μας περιμένουν πολύ άσχημες μέρες».

Διερωτηθήκαμε τι λέει η ΕΕ γι΄ αυτά τα τερατώδη, η οποία από το 2006 μέχρι το 2023 έδωσε 688 εκατομμύρια ευρώ στην τουρκοκυπριακή κοινότητα «προκειμένου να διευκολυνθεί η επανένωση της Κύπρου».

Μετά διαβάσαμε όλη την έκθεση που κυκλοφόρησε στις Βρυξέλλες (29 Απριλίου) για την 20ή επέτειο από την έκδοση του κανονισμού της ΕΕ για την Πράσινη Γραμμή. Ο τίτλος έλεγε «20 χρόνια ελεύθερης κυκλοφορίας και εμπορίου…» και μας κίνησε το ενδιαφέρον. Είδαν οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι «ελεύθερη κυκλοφορία» κι εμείς στραβωμάρα; Τέλος πάντων, πάμε παρακάτω να το ψάξουμε, μπορεί να το εξηγούν στην έκθεση.

Εκτός από τους αριθμούς (64 εκατομμύρια διελεύσεις της Πράσινης Γραμμής και προς τις δύο κατευθύνσεις από την έναρξη ισχύος του κανονισμού) όλο το πνεύμα της έκθεσης παραπέμπει τους αναγνώστες της σε μια δύσκολη κατάσταση που επικρατεί σε ένα ευρωπαϊκό νησί, και είναι κάτι το ανεξήγητο. Όχι ότι περιμέναμε να μιλούν εδώ για την κατοχή, ας πούμε, για το τι είναι αυτό που συντηρεί τον διαχωρισμό σε δύο κομμάτια. Αλλά, δίνουν την εντύπωση ότι είχαμε εδώ κάποιες αόριστες δυσκολίες στην επικοινωνία μεταξύ δύο κοινοτήτων, ότι ας πούμε, έγινε ένας σεισμός και χώρισε το νησί στα δύο και ήρθαν οι ικανοί μηχανικοί από τις Βρυξέλλες έκτισαν γέφυρα και ξεκίνησε πάλι η επικοινωνία.

«Η Πράσινη Γραμμή συνέβαλε καθοριστικά στο να διασφαλιστεί ότι και οι δύο κοινότητες μπορούν να απολαμβάνουν ελεύθερα την καθημερινή τους ζωή». Δεν είναι απίστευτο; Απολαμβάνουν ελεύθερα την καθημερινή τους ζωή! Έτσι το βλέπουν οι τεχνοκράτες στις Βρυξέλλες από τους οποίους περιμένουμε βοήθεια για να απαλλαγούμε από την κατοχή. Μας απάλλαξαν στο άψε σβήσε αυτοί! Ούτε μία λέξη για την πραγματικότητα που βιώνουμε, την γραμμή αντιπαράταξης, τον στρατό που βρίσκεται σε αντιπαράθεση σε αυτή τη γραμμή, που την ονομάζουν μόνο Πράσινη Γραμμή κι ανάθεμα αν καταλαβαίνει κανένας τι είναι και γιατί υπάρχει αυτή η Πράσινη Γραμμή. Στην Ευρώπη μπορεί να νομίζουν κιόλας ότι είναι κάτι που έχει σχέση με κάποια περιβαλλοντικά ζητήματα. Πράσινο Σημείο, Πράσινο Πάρκο, Πράσινα Άλογα…

Κι αυτό, παρότι κάνουν μια αναφορά στο ιστορικό σημειώνοντας ότι «ολόκληρη η Κύπρος αποτελεί μέρος της ΕΕ. Ωστόσο, στο βόρειο τμήμα της νήσου, όπου η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο, η εφαρμογή της νομοθεσίας της ΕΕ αναστέλλεται». Το ξέρουν, δηλαδή, οι αφιλότιμοι (νομίζαμε πως δεν τους ενημέρωσαν) ότι ολόκληρο το νησί είναι ευρωπαϊκό έδαφος, αλλά δεν τους αφορά που «το βόρειο τμήμα της νήσου» είναι κατεχόμενο, διοικείται από τον στρατό και την παράνομη πρεσβεία της Τουρκίας. Φτάνει, που με τη «γέφυρα», που όπως πάνε μπορεί στην επόμενη έκθεση να την ονομάσουν Πράσινη Γέφυρα, έχουν συμβάλει «στην αύξηση της αξίας των εμπορικών συναλλαγών στο ποσό ρεκόρ των 16 εκατομμυρίων ευρώ το 2023».

Αλλά, το χειρότερο είναι στην περιγραφή που κάνουν για τη διακίνηση από τη «γέφυρα» που μας έκτισαν: «Οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι πολίτες διασχίζουν την Πράσινη Γραμμή για διάφορους λόγους: για να κάνουν ψώνια και για να φάνε σε εστιατόρια στην άλλη κοινότητα λόγω χαμηλότερων τιμών ή λόγω του διαφορετικού φάσματος των διαθέσιμων προϊόντων· για να επισκεφθούν πολιτιστικά μνημεία ή διαφορετικές πόλεις· ή απλώς, για να επισκεφθούν φίλους».

Τι όμορφα που περνούν εκεί στο νησί! Σκόπιμα παραβλέπουν το ότι οι πολύ περισσότεροι, χιλιάδες περισσότεροι, από αυτούς που διασχίζουν την Πράσινη Γραμμή δεν το κάνουν ούτε για ψώνια, ούτε για να φάνε, αλλά για να δουν τα σπίτια τους, τα χωριά τους, να προσευχηθούν στις εκκλησίες τους, να ανάψουν ένα κερί στους τάφους των γονιών και των παππούδων τους, να συνδεθούν με τις ρίζες τους.

Σκόπιμα, γιατί αν καταγράψουν αυτό το γεγονός πιθανόν να διερωτηθεί κάποιος τι ακριβώς συμβαίνει εκεί. Στο ευρωπαϊκό έδαφος! Γιατί πάνε να δουν τα σπίτια τους και να φύγουν; Ποιος τους απαγορεύει να μείνουν στα σπίτια τους; Ποιος τους άρπαξε τις εκκλησίες τους και τα πολιτιστικά μνημεία τους και πάνε να τα επισκεφτούν αντί να τα ζουν; Γράφουν, λοιπόν, ότι πάνε «για να κάνουν ψώνια και για να φάνε σε εστιατόρια στην άλλη κοινότητα», κι έχουν το κεφάλι τους ήσυχο. Αυτά, όμως, είναι που τρέφουν το θράσος της Άγκυρας και του Τατάρ για να μολύνει την τουρκοκυπριακή κοινότητα με τις ανοησίες ότι θα γίνουν «τροφή για την ΕΕ»…