Καλημέρα σας. Πάσχα πάει. Πόλεμοι σε Ουκρανία και Γάζα συνεχίζονται. Εμείς, μετά την πασχαλινή μας απόδραση, μαζευόμαστε ξανά…

«Μας τα χάλασε ο καιρός», άκουσα πολλούς να λένε.

«Οι άνθρωποι μας τα χαλούν», απαντούσα προβοκατόρικα…

Είναι υπέροχο να φεύγεις, να αλλάζεις παραστάσεις και διάθεση. Αλλά, και πόσο ωραίο να επιστρέφεις. Αρκεί να μην το κάνεις απότομα. Ακόμα κι αν, ως άνθρωπος των μίντια, έχεις εθιστεί στο να πατάς, όχι ένα, αλλά πολλά κουμπιά. Να ιδείς τι τρέχει. Τι γίνεται. Ποιος έκανε like. Ποιος εκτόξευσε βολίδα κρότου, …, αποκρουστική! Λέγε με «Κασσελάκης».

Το ίδιο, όμως, ισχύει και για όσους δεν κάνουν αυτή τη δουλειά. Προχθές, μόλις προσγειώθηκε το αεροπλάνο μας από την Κύπρο, ενεργοποιήθηκαν αφηνιασμένα τα κινητά…

Όλοι βιάζονται. Προτού καν σταματήσει το αεροπλάνο, σηκώνονται όρθιοι, κατεβάζουν τις χειραποσκευές τους από «πάνω», κι είναι έτοιμοι, μπλοκάροντας τον διάδρομο και τους συνεπιβάτες τους.

Πού πας ρε μεγάλε; Στο ίδιο λεωφορείο θα μπούμε.

Αλλά και μέσα σ’ αυτό «μπαστακώνεται» στην πόρτα για να βγει πρώτος. Εάν σταματήσει το λεωφορείο στην πλευρά του κτιρίου…

Εάν δε «κολλήσουμε» σε φυσούνα, πάλι τρέχει. Από πίσω κι εγώ, για να τον προβοκάρω. Έχεις άλλη πτήση; τον ρωτώ. Όϊ, απαντά κοφτά και θυμωμένα. «Θα βρεθούμε στις βαλίτσες», τον τσιγκλάω πιο πολύ. «Η δικιά μου θα βγει από τες πρώτες. Είμαι Goldmember», αποκρίνεται.

Κόβω πίσω, γιατί είναι σαν να αγριεύει το πράγμα. Άσε που το «είμαι Gold», με χαλάει όσο τίποτα.

Ο ιμάντας, δεν του έκανε το χατίρι. Ο φουριόζος επιβάτης φυσούσε και ‘ποφυσούσε, όπως λέμε στην Κύπρο. Έφυγα αθόρυβα, αλλά τον άκουσα να φωνάζει σε κάποιον δικό του από το τηλέφωνο, βρίζοντας την εταιρεία.

Έτσι, συναρπαστικά που λέτε, πέρασε το άγριο, μα και τόσο απολαυστικό τελετουργικό της άφιξής μου στην Μητέρα Πατρίδα.

Η προσγείωση στην επικαιρότητα όμως, δεν ήταν καθόλου διασκεδαστική. Στην ειδησεογραφία κυριαρχεί ο πόλεμος Ισραήλ-Χαμάς, που σήμερα μετράει 216 ημέρες. Όλη η προσοχή στρέφεται στην Ράφα. Με το Ισραήλ να δηλώνει ότι θα καταστρέψει την Χαμάς, ενώ συνεχίζονται διαπραγματεύσεις για κατάπαυση του πυρός και να γίνει η ανταλλαγή έστω ενός ομήρου.

Εκείνο που σοκάρει όμως, είναι το γεγονός ότι εάν προχωρήσει μια τέτοια συμφωνία, η Χαμάς λέει ότι μαζί με ζωντανούς ομήρους θα παραδώσει και κάποιους πεθαμένους!

Γίνονται διαδηλώσεις σε αμερικανικά πανεπιστήμια υπέρ της Χαμάς. Όχι υπέρ του τερματισμού του πολέμου. Δεν είναι μεγάλες, αν και τα ελληνικά μίντια τους παρουσιάζουν σαν τα μιλιούνια, αλλά είναι θορυβώδεις, και σιγά-σιγά ξεφτίζουν.

Η κοινή λογική λέει ότι εάν η οργάνωση αυτή, που ασφαλώς και είναι τρομοκρατική, έδινε πίσω τους ομήρους που πήρε σε εκείνη την φοβερή σφαγή που έκανε την 7η Οκτωβρίου 2023, το Ισραήλ θα σταματούσε τους βομβαρδισμούς.

Αυτοί που υποτίθεται πως τους ενδιαφέρει η κατάπαυση του πυρός, η ειρήνη, η δικαιοσύνη, γιατί δεν ζητούν από την Χαμάς να απελευθερώσει τους ομήρους;

Και υπάρχει και μία ακόμα «μεγάλη απορία» που αποτύπωσε χθες ο φίλος, ραδιοφωνικός παραγωγός του Σκάϊ, Μάνος Βουλαρίνος: Γιατί δεν έχω ακούσει κάποιον από αυτούς τους επαναστάτες, να πει κάτι για το αδιαπέραστο αιγυπτιακό τοίχος, το οποίο δεν επιτρέπει ούτε σε μισό Παλαιστίνιο να περάσει και να ζητήσει καταφύγιο στην Αίγυπτο; Αυτό το τοίχος, είναι καλό; Και γιατί το έχει σηκώσει η μουσουλμανική Αίγυπτος για να μην μπει μέσα ούτε μισός μουσουλμάνος Παλαιστίνιος; Τι διάολο;» Έλα ντε!

ΥΓ: Για τον Κασσελάκη, θα γράψω αύριο. Η δήλωσή του ότι «υπουργοί της κυβέρνησης σκοτώνουν παιδιά», με την οποία μάλλον αναφερόταν στο δυστύχημα των Τεμπών, είναι ακόμα ένα καμπανάκι για το πόσο γραφικός και συνάμα επικίνδυνος είναι αυτός ο ουρανοκατέβατος τύπος!