«Όταν διάβασα μερικές από τις μαρτυρίες Ελληνοκυπρίων για τα φρικτά γεγονότα που έλαβαν χώρα το καλοκαίρι του 1974, δεν ήμουν σίγουρος αν η περιγραφή ήταν των φρικαλεοτήτων που διαπράχθηκαν από τους Τούρκους στρατιώτες πριν από 50 χρόνια ή εκείνων που διαπράχθηκαν από τους τρομοκράτες της Χαμάς πριν από 7 μήνες». Αυτά που λέει ο Όρεν Ανόλικ είναι όμως ψιλά γράμματα για τον μέσο Κύπριο ο οποίος επιμένει να βλέπει τον εαυτό του ως σύμμαχο των Παλαιστινίων. Γιατί… έτσι έμαθε από τη δεκαετία του ’60, όταν δεν υπήρχε ούτε εισβολή και ούτε κατοχή στην Κύπρο.
Κι όμως αυτό που περιέγραψε ο Όρεν Ανόλικ κατά την ομιλία του στην εκδήλωση για τα 76 χρόνια από την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ, αποτυπώνουν μια πραγματικότητα. Πως εκείνα που βίωσαν οι Κύπριοι το 1974 στα χέρια των Τούρκων στρατιωτών τα βίωσαν και οι κάτοικοι του νοτίου Ισραήλ πριν μερικούς μήνες.
Λίγες ώρες πριν την ομιλία Ανόλικ σε δήλωση του Παλαιστίνιου Προέδρου Μαχμούντ Αμπάς γινόταν αναφορά σε «ελληνική διοίκηση της νότιας Κύπρου». Η ανακοίνωση εκδόθηκε προκειμένου να εκφραστούν ευχαριστίες στην απόφαση τριών ευρωπαϊκών χωρών να αναγνωρίσουν το παλαιστινιακό κράτος, και επ’ ευκαιρία γινόταν αναφορά στις χώρες εκείνες της Ευρώπης που έχουν ήδη προβεί σε αναγνώριση.
Συγκεκριμένα, η τελευταία παράγραφος της επίσημης ανακοίνωσης του Παλαιστινίου Προέδρου αναγράφει επί λέξη τα εξής: «Αξίζει να σημειωθεί ότι οκτώ μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αναγνωρίζουν ήδη την Παλαιστίνη, και συγκεκριμένα η Βουλγαρία, η Πολωνία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Ρουμανία, η Σλοβακία, η Ουγγαρία, η Ελληνική Διοίκηση της Νότιας Κύπρου και η Σουηδία». Παρατίθεται φωτογραφία ολόκληρης της επίσημης ανακοίνωσης του ιδιαίτερου γραφείου του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς, όπως αναρτήθηκε σήμερα , 22/5/2024 και ώρα 11:23, στην ιστοσελίδα του επίσημου πρακτορείου ειδήσεων WAFA της Παλαιστινιακής Αρχής
Χρειάστηκε να γίνουν παρεμβάσεις προκειμένου να διευκρινιστεί πως στο αραβικό κείμενο (στο οποίο εκδίδονται οι επίσημες ανακοινώσεις στη Ραμάλα) γινόταν αναφορά σε Κύπρο. Οι διευκρινίσεις που είχαν δοθεί ευθύς μετά ήταν πως υπήρξε λάθος μετάφραση. Και προφανώς ο υπάλληλος που έκανε την μετάφραση από τα αραβικά στα αγγλικά χρησιμοποίησε την πιο κοινόχρηστη φράση. Ο πρέσβης της Παλαιστίνης στην Κύπρο, Αμπντάλλα Αττάρι είπε πως «Κάποιος υπάλληλος έκανε λάθος μετάφραση, δεν ξέρω πως βγήκε. Αμέσως ενημερώθηκαν στην Προεδρία, διορθώθηκε το λάθος και βγήκε επίσημη ανακοίνωση που αναφέρεται στην Κυπριακή Δημοκρατία».
Δεν ξέρω σε ποιας άλλης χώρας ανακοίνωση εάν χρησιμοποιείτο ο ίδιος όρος εάν οι αντιδράσεις στην Κύπρο θα ήταν τόσο ήπιες. Αλλά βλέπετε έχει εμπεδωθεί μια συγκεκριμένη προσέγγιση που ακόμα και τόσο σοβαρό ολισθήματα κάποια θέλουν να τα προσπερνούν ως μη γενόμενα. Το έπρατταν στο παρελθόν, γιατί να μην το πράττουν και σήμερα που τόσοι και τόσοι στο εξωτερικό βγαίνουν στους δρόμους για τους Παλαιστίνιους.
Μιλάνε και κάποιοι για πόσο σημαντική εξέλιξη μπορεί να αποτελέσει η απόφαση τριών χωρών (Ισπανία, Ιρλανδία και Νορβηγία) να προχωρήσουν σε αναγνώριση της Παλαιστίνης. Εδώ να σημειώσουμε ότι η Κύπρο έχει αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης το 1988 και δεν περίμενε το 2024! Που ήταν άραγε η Ισπανία, η Ιρλανδία και η Νορβηγία όλα αυτά τα χρόνια για να προβούν σε κίνηση αναγνώρισης; Προφανώς τότε δεν υπήρχαν εκείνες οι κινητοποιήσεις πάνω στις οποίες θα μπορούσε να στηριχθούν, ή να βρουν άλλοθι κάποιες κυβερνήσεις για να προβούν σε ανακοινώσεις. Και σίγουρα δεν θα αλλάξει κάτι με την απόφαση αυτών των χωρών. Εξάλλου ήδη αναγνωρίζεται η Παλαιστίνη από 140 τόσες χώρες.
Το πρόβλημα, δεν είναι πόσες χώρες αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη. Το πρόβλημα είναι η μορφή του κράτους. Στη Γάζα, προ της 7ης Οκτωβρίου κουμάντο δεν έκανε το Ισραήλ, αλλά η Χαμάς, μια τρομοκρατική οργάνωση η οποία επιβλήθηκε μέσω εκλογών και τρόμου. Μια οργάνωση που χρησιμοποίησε του Παλαιστίνιους για να καταστρέψει το κράτος του Ισραήλ και αυτό που πέτυχε είναι να οδηγήσει στην ολική καταστροφή και το θάνατο όχι μόνο εκατοντάδες Ισραηλινούς αλλά και χιλιάδες Παλαιστίνιους. Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι εάν θα έχουν κράτος οι Παλαιστίνιοι, αλλά οι ισλαμιστές τρομοκράτες που επιδιώκουν να μην έχουν κράτος οι Ισραηλινοί. Αυτό όμως δεν μπορούν να το καταφέρουν…
