Πέρσι τέτοια εποχή η ζωή μας ως οικογένεια έμπαινε ξανά στη ζυγαριά, μεταξύ φόβου και ελπίδας, μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο καρκίνος επέστρεφε ξανά μετά την επιτυχημένη -για λίγους μήνες- εξάμηνη χημειοθεραπεία. Η λύση ήταν αυτόλογη μεταμόσχευση αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων. Και μόνο που το ακούς τρομάζεις κι όσο διαβάζεις πληροφορίες (πράγμα που οι γιατροί λένε πως δεν πρέπει να κάνουμε) τρομάζεις ακόμα περισσότερο. Έπειτα επιστρατεύεις τον ορθολογισμό και αρχίζεις να κολυμπάς στον άγνωστο ωκεανό που βρέθηκες ελπίζοντας στο καλύτερο και ευχαριστώντας την επιστήμη (και τον Θεό καλού κακού) που παρέχει δεύτερες ευκαιρίες. Δαπανηρές προφανώς.
Η εν λόγω θεραπεία εφαρμοζόταν για 5η φορά στο Ογκολογικό της Τράπεζας Κύπρου κι ήταν ευχής έργο που μπορούσες να έχεις αυτή τη δεύτερη ευκαιρία και να το περάσεις όλο τούτο στον τόπο σου. Ήταν ευχής έργο που κάποιοι είδαν την αναγκαιότητα, συναίνεσαν στα κονδύλια που χρειάζονται, επένδυσαν σε προσωπικό, στελέχωσαν μονάδα, έβαλαν την ανθρώπινη ζωή πάνω από την οικονομία.
Σήμερα συζητάμε για τα κονδύλια που εξαντλήθηκαν όσον αφορά καινοτόμα φάρμακα και γιατροί και ασθενείς αναμένουν μια απάντηση από το Υπουργείο Οικονομικών. Το κονδύλι των 50 εκατομμυρίων ευρώ που υπήρχε στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Υγείας, έχει ήδη εξαντληθεί. Κι ήταν λογικό να εξαντληθεί αφού τα περιστατικά καρκίνου αυξάνονται ραγδαία.
Κάθε χρόνο, 4000 περίπου νέα περιστατικά καρκίνου προστίθενται στα χιλιάδες που ήδη υπάρχουν. Οι προβλέψεις λένε πως ένας στους τρείς μας, κάποια στιγμή στη ζωή μας θα βρεθούμε αντιμέτωποι με την ασθένεια, η οποία αποτελεί πλέον τη δεύτερη αιτία θανάτου στις χώρες της ΕΕ, μετά τις καρδιαγγειακές νόσους. Στην Κύπρο, κατά μέσο όρο, οι θάνατοι ανέρχονται σε 1500 τον χρόνο. Αρκετές ωστόσο μορφές καρκίνου είναι πλέον ιάσιμες σε μεγάλο ποσοστό. Αν ανιχνευτούν έγκαιρα κι αν τύχουν της κατάλληλης αντιμετώπισης. Στην αντιμετώπιση αυτή, συγκαταλέγονται κι οι καινοτόμες θεραπείες. Οι οποίες κοστίζουν. Πως μετριέται όμως η ανθρώπινη ζωή;
Ο υπουργός Οικονομικών διαβεβαιώνει για τις ευαισθησίες του στο θέμα του καρκίνου καθώς επικρίνεται για την αντίθεση του στη δημιουργία Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου ως ξεχωριστής οντότητας. Θέση του είναι πως πρέπει να υπαχθεί στο υπουργείο Υγείας. Σεβαστή η θέση του κι όντως μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Το πιο πιθανό όμως είναι να χαθεί μέσα στις δαιδαλώδεις διαδικασίες των υπουργείων. Ενώ ένα νέο σώμα θα είναι πιο ευέλικτο και πιο παραγωγικό, επικεντρωμένο σε ένα μόνο θέμα, τόσο πολύ σημαντικό. Τα δύο υπουργεία, Οικονομικών και Υγείας ας σταματήσουν να ερίζουν μεταξύ τους και να προχωρήσουν. Οι αριθμοί, που μεταφράζονται σε ανθρώπινες ζωές, δεν αφήνουν περιθώρια για έριδες και αναβολές.
