Επιτέλους, μια ψύχραιμη φωνή λογικής μέσα στο επαναστατικό παραλήρημα με τις σημαίες της Παλαιστίνης μέσα σε αμερικανικά και άλλα πανεπιστήμια, ακόμα και ως μαντήλες στα κεφάλια παρηκμασμένων σταρ του Χόλιγουντ που τους έλειψε δημοσιότητα.
Αυτή η φωνή έρχεται από τον εικονιζόμενο Ινδο-Βρετανό συγγραφέα Σαλμάν Ρούσντι ο οποίος, όπως σημειώνει ο Μπρένταν Ο’Νιλ στο Spectator, ξεσκεπάζει «το μέγα ψέμα για μια ελεύθερη Παλαιστίνη».
Επτά μήνες από την έναρξη του πολέμου Ισραήλ – Χαμάς, που πυροδοτήθηκε από την σφαγή περισσότερων από 1300 άμαχων, ανάμεσά τους γυναίκες, παιδιά και υπερήλικες, σε δύο εβραϊκούς οικισμούς την 7η Οκτωβρίου 2023, από τους τζιχαντιστές τρομοκράτες της Χαμάς, οι θερμοκέφαλοι αριστεροί εξακολουθούν να κατηγορούν το Ισραήλ για ό,τι κακό συμβαίνει στην Μέση Ανατολή, αν όχι και σε όλο τον κόσμο.
Ευτυχώς όμως, γράφει το Spectator, επιτέλους βρέθηκε μια ψύχραιμη, ήρεμη φωνή ζωή που λέει και κάτι διαφορετικό: Μήπως το πρόβλημα να μην είναι το Ισραήλ, αλλά η Χαμάς;
Και ίσως θα πρέπει, όσοι αυτοαποκαλούνται «προοδευτικοί», να κάνουν δεύτερες σκέψεις προτού βιαστούν να καταφύγουν σε δικαιολογίες και ισχυρισμούς υπέρ ενός τέτοιου «φασιστικού» κινήματος (της Χαμάς), που σίγουρα θα έστηνε στον τοίχο και θα εκτελούσε ακόμα και αυτούς προτού καν προλάβουν να φωνάξουν «Λευτεριά για την Παλαιστίνη». Η σοφία, ξέρετε, τελικά διαπερνά τον θόρυβο. Και τον σπάει…
Ο σοφός Ρούσντι!. Που αυτός κι αν έχει υποφέρει από την ισλαμική υστερία από τότε που έγραψε το αριστουργηματικό του βιβλίο «Σατανικοί Στίχοι» (Satanic Verses). To 1989 οι αγιατολλάδες το απαγόρευσαν. Όπου το έβρισκαν, το έκαιγαν. Και επικήρυξαν τον συγγραφέα για περίπου 3 εκατ. δολάρια. Ήταν χρόνια που ξαναζήσαμε τον Μεσαίωνα συμπυκνωμένα. Ο συγγραφέας πέρασε περίπου 10 χρόνια κρυπτόμενος, αλλάζοντας άπειρα σπίτια και καταλύματα στην Αγγλία και στην Αμερική.
Περιγράφοντας τους «νεαρούς προοδευτικούς» σε συνέντευξή του στην γερμανική εφημερίδα Bild, ο Ρούσντι λέει ότι το μίσος τους κατά του Ισραήλ καμμιά φορά ξεπερνά τα όρια, «και μεταλλάσσεται σε κάτι σαν συμπάθεια προς την Χαμάς. Μη ψάχνετε εδώ να βρείτε καμιά βαθιά, σοβαρή σκέψη ή προβληματισμό μες το μυαλό αυτών των δήθεν προοδευτικών – δεν υπάρχει, λέει.
Ο Ρούσντι απλά επισημαίνει ότι, εκείνοι που είναι κατά του πόλεμου στην Γάζα, σπάνια επικρίνουν τους στρατούς των αντισιμιτών που τον ξεκίνησαν, και που τώρα αρνούνται να τον τερματίσουν απελευθερώνοντας τους ομήρους. Είναι πράγματι εξωφρενικό αυτό. Γιατί είναι σαν να συζητάς για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο χωρίς ποτέ να έχεις αναφέρει καν την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία!
«Το να ξεπλένει κάποιος την Χαμάς από την κόλαση που η ίδια προκάλεσε με το δολοφονικό της πογκρόμ της 7ης Οκτωβρίου, είναι σαν να περιγράφει έναν νηπιακό ηθικό ξεπεσμό πολλών από εκείνους που βγαίνουν τώρα στους δρόμους για να εκδηλώσουν την οργή τους κατά του Ισραήλ», λέει ο Ρούσντι.
Ο οποίος, απευθυνόμενος ευθέως προς τους διαδηλωτές, τους παροτρύνει να πάρουν αποστάσεις από την Χαμάς, θυμίζοντάς τους ότι είναι μια στυγνή, τρομοκρατική οργάνωση, και θεωρεί ότι είναι πολύ παράξενο νεαροί φοιτητές ακτιβιστές να υποστηρίζουν «αυτήν την φασιστική, τρομοκρατική ομάδα»
Στις 12 Αυγούστου 2002, ο Σαλμάν Ρούσντι, ένας από τους πιο γνωστούς συγγραφείς στον κόσμο, δέχτηκε δολοφονική επίθεση από έναν νεαρό με μαχαίρι, που παραλίγο να τον σκοτώσει. Δυστυχώς τον βρήκε στο δεξί του μάτι το οποίο και έχασε.
