Πριν από έναν χρόνο, στις 29 Ιανουαρίου, με την προσωπική απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για την Κύπρο, Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, να είχε πατήσει  πόδι στο νησί δύο μέρες πριν, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Χριστοδουλίδης, φρόντισε στις «80+ κυβερνητικές εξαγγελίες του για το 2024», να αναφερθεί και στο Κυπριακό υπογραμμίζοντας ότι κορωνίδα όλων των προτεραιοτήτων και πρώτιστό του μέλημα είναι ο τερματισμός της κατοχής και η επανένωση της πατρίδας μας.

«Παρά τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τις προκλήσεις τις οποίες ουδόλως υποβαθμίζω», είχε πει, «θα πράξω ό,τι είναι δυνατό για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, με μοναδικό στόχο την επίλυση στη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών». Μιλώντας δε συγκεκριμένα για τον διορισμό της προσωπικής απεσταλμένης του ΓΓ του ΟΗΕ, ο πρόεδρος είχε πει ότι αυτή «ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας μετά από αρκετά χρόνια…».

Σχεδόν επτά, για την ακρίβεια, αφού από το βράδυ της 7ης Ιουλίου 2017, όταν ο Αντόνιο Γκουτέρες είχε ευχηθεί «Καλή τύχη στους Κύπριους σε βορρά και νότο», και ο ΝίκοςΑναστασιάδης, βαθύτατα περίλυπος για το ναυάγιο, επέστρεψε στην Κύπρο, φόρεσε την ριγέ Ralph Lauren φανέλα του και μετέβη στο κουβανέζικου κόνσεπτ ξεσαλωτικό πάρτι που διοργάνωνε η κόρη του για τα γενέθλιά της, δεν μεσολάβησε οποιαδήποτε ουσιαστική κίνηση, είτε από πλευράς ΟΗΕ είτε από πλευράς άλλων.

Ήγγικεν, λοιπόν, η ώρα να ανοίξει το «παράθυρο ευκαιρίας»; Όπως όλα δείχνουν, στις 17 και 18 Μαρτίου θα πραγματοποιηθεί στη Γενεύη η άτυπη διευρυμένη διάσκεψη για το Κυπριακό. Για την οποία, «ετοιμαζόμαστε έτσι ώστε, μεταβαίνοντας εκεί, να προκύψει ένα θετικό αποτέλεσμα», δήλωσε στα μέσα της εβδομάδας ο πρόεδρος της Δημοκρατίας.  Όπως είπε, «στόχος μας είναι ένας: η επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου. Δεν συζητάμε τίποτε άλλο».

Ομολογώ ότι αδυνατώ να προβλέψω τι μπορεί να προκύψει σ’ αυτή τη διάσκεψη, εάν θα επιτευχθεί ο στόχος της πλευράς μας η επανέναρξη των συνομιλιών από εκεί που διακόπηκαν στο Κραν Μοντανά, στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου»- για τον οποίο, είναι γεγονός, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας ανάλωσε το άπαν των δυνάμεων του από την πρώτη κιόλας μέρα ανάληψης των καθηκόντων του. Ωστόσο, εικάζω, ότι η εξέλιξη από μόνη της θα χαροποιεί -επιτέλους!- τις γνωστές «μαύρες πλερέζες» που καθ’ όλη τη διάρκεια της στασιμότητας περιέφεραν δημοσίως το διττό πένθος τους, ήτοι, πρώτον, τα προσκόμματα που Τουρκία και τουρκοκυπριακή πλευρά έθεταν στην επανέναρξη συνομιλιών και, δεύτερον, την εμμονή τους σε λύση δύο κρατών και την μετατόπισή τους από τη  «συμφωνημένη βάση λύσης», δηλαδή τη «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας».

Έστω, λοιπόν κι αν δεν είμαστε σε θέση να προβλέψουμε το αποτέλεσμα της άτυπης διευρυμένης διάσκεψης, υποθέτουμε ότι στις «μαύρες πλερέζες» θα αρκεί για ένα χαμόγελο χαράς ο ορισμός ημερομηνίας και ο προγραμματισμός της. Και είναι θετικό ότι πολλές «ανήκουν» στο περιβάλλον, στενό και ευρύτερο, του προέδρου της Δημοκρατίας αφού, σίγουρα, το χαμόγελό τους θα είναι μεταδοτικό και θα λειτουργεί εμψυχωτικά για τον πρόεδρο.

Μακάρι, παρότι έχουν ήδη γραφτεί διάφορες πληροφορίες, αναλύσεις και σενάρια, να μπορούσαμε να προβλέψουμε τι μέλλει γενέσθαι ή έστω να είμαστε σε θέση να εκδηλώσουμε μια κάποια αισιοδοξία. Ενδεχομένως να μπορούσα να το κάνω εάν γνώριζα τι έχει γίνει με έναν άλλο στόχο του προέδρου Χριστοδουλίδη: Την προσπάθειά του «να βρεθεί τρόπος να  γίνει ένα ηλεκτροσόκ στο Κυπριακό», στόχος που διατυπώθηκε κι αυτός ευθύςμετά την εκλογή του και, μάλιστα, με τη μεταδοτικότητα που τον χαρακτηρίζει, είχε πετύχει να εμφυσήσει τη φράση σ’ όλους τους πολιτικούς αναλυτές και ρεπόρτερ, με αποτέλεσμα να την ακούμε να επαναλαμβάνεται καθημερινά. Δυστυχώς, παρά τις πολλές επαναλήψεις, δεν γνωρίζουμε εάν βρέθηκε ο τρόπος «να γίνει ένα ηλεκτροσόκ», γεγονός που μας αναγκάζει, για την ώρα, να παραμείνουμε συγκρατημένοι. Και, δεδομένων των διεθνών εξελίξεων και αναδιατάξεων, να ευχόμαστε να μην τον έχουν βρει κάποιοι άλλοι…