Ένα… πρακτικής φύσεως εμπόδιο ανακόπτει την όποια προοπτική προόδου για εκεχειρία στη Γάζα, προειδοποιούν τώρα οι διαμεσολαβητές. Είναι η επικοινωνία.
Με τις μάχες να κορυφώνονται στην Ντέιρ αλ Μπάλα, οι διαμεσολαβητές λένε ότι δεν υπήρξε δυνατότητα επικοινωνίας με τη Χαμάς για ένα ανησυχητικό διάστημα, κάτι που μπορεί εάν, συνεχιστεί, να μονιμοποιήσει ένα αδιέξοδο με ότι αυτό συνεπάγεται.
Οι κερδισμένοι από την υφιστάμενη κατάσταση, εντός ή εκτός εισαγωγικών είναι δύο: η εκεί ηγεσία της Χαμάς η οποία χρονοτριβεί για να μην καταλήξει σε συμφωνία, προβάλλοντας νέους όρους συνεχώς και παίζοντας με την υπομονή των διαπραγματευτών αλλά και οι ακραίοι στην Ιερουσαλήμ οι οποίοι πιέζουν για τελική επικράτηση στον πόλεμο και «διάλυση της Χαμάς». Κάτι που η πλειονότητα των Ισραηλινών δείχνει να θεωρεί ευσεβή πόθο. Και δεν είναι οι μόνοι.
Η επί του εδάφους πραγματικότητα είναι διαφορετική. Οι απώλειες του IDF αυξάνονται, το ίδιο και τα θύματα, την ώρα μάλιστα που η Χαμάς χρησιμοποιεί την ευχέρεια που της δίδεται από τη Δύση να συμψηφίζει τους αριθμούς των ενόπλων της με εκείνους των αμάχων και να περνά ειδήσεις για «20 Παλαιστίνιους» λ.χ. οι οποίοι μπορεί να είναι και όλοι δικοί της, όπως και άμαχοι. Σήμερα, η οργάνωση ισχυρίστηκε στο εκφραστικό της όργανο, το Al Jazeera, ότι είκοσι άτομα – αλλού στη Γάζα – πέθαναν από πείνα. Κάτι που δεν μπορεί φυσικά να επιβεβαιωθεί, ούτε και να αποκλειστεί.
Είναι ξεκάθαρο πως, όπως και στο παρελθόν, η εκπληκτική ομολογουμένως μηχανή προπαγάνδας της Χαμάς, προσπαθεί να εκμεταλλευθεί την κατάσταση για να αυξηθεί η πίεση στο Ισραήλ και να αναγκαστεί η Ιερουσαλήμ να υποχωρήσει. Ειδικά τα περί πείνας χρησιμοποιούνται σε μόνιμη βάση την ώρα που τα πλάνα δεν δείχνουν κάτι τέτοιο και που η Χαμάς πιάστηκε να χρησιμοποιεί φωτογραφίες παιδιών με ιδιαίτερες παθήσεις για να περάσει τα περί λιμού, όπως περνά και τα περί «γενοκτονίας». Ο λιμός για κακή της τύχη ελέγχεται, όπως είχαμε γράψει και παλιά, μέσω διεθνών μηχανισμών.
Αντιστρέφοντας όμως τα πιο πάνω, στην τελευταία εκτίμηση που είχε γίνει από τους ειδικούς, έστω και στο διάστημα που το Ισραήλ δεν επέτρεπε την είσοδο βοήθειας, ήταν πως ολόκληρη η Γάζα βρισκόταν στο Στάδιο 4. Κάτι που σήμαινε ότι δυνητικά θα μπορούσε να μπει στο Στάδιο 5, δηλαδή το λιμό. Η βοήθεια μπαίνει μεν στη Γάζα, το πρόβλημα όμως με τη διανομή της παραμένει μεγάλο και η χρήση του ως όπλου εναντίον της Χαμάς, λόγω της οργής του κόσμου και των ομάδων που ήδη άρχισαν να την πολεμούν, δεν είναι κάτι που μπορεί να το προσπεράσει το όποιο υποψιασμένο μυαλό.
Παράλληλα δε, η βιομηχανία των fake news της Χαμάς και η – σκανδαλώδης – αποδοχή των στοιχείων της ως δεδομένων, δεν σημαίνουν με κανένα τρόπο ότι αυτά που μεταδίδονται είναι όλα παραποιημένα και λανθασμένα. Σε έναν πόλεμο τα τεθωρακισμένα δεν ρίχνουν λουλούδια. Και στο ζήτημα του λιμού το οποίο δεν ήταν αλήθεια μέχρι σήμερα, η μη επιβεβαίωση ακόμη των πρώτων θανάτων του είδους, δεν σημαίνει ότι και αυτή τη φορά πρόκειται για ψέματα.
Το ίδιο και με το ζήτημα του αριθμού των αμάχων που σκοτώνονται, καθώς κανένας σώφρων άνθρωπος δεν λυπάται τα κτήνη της Χαμάς. Τι γίνεται όμως με τους υπόλοιπους την ώρα που οι μάχες εντείνονται;
Μιλώντας για τους… υπόλοιπους, δεν είναι μόνο οι άμαχοι. Είναι και οι είκοσι Ισραηλινοί όμηροι οι οποίοι αν και στο εξωτερικό παραμένουν δυστυχώς, όπως και από τη μέρα της απαγωγής τους δευτερεούσης σημασίας και ενδιαφέροντος, είναι ακόμα εκεί και μέρα με τη μέρα ο κίνδυνος για τη ζωή τους αυξάνεται, εάν κιόλας βρίσκονται ακόμα όλοι εν ζωή. Η εκτίμηση είναι πως οι πλείστοι, αν όχι όλοι, είναι στην Ντέιρ αλ Μπάλα και οι συγγενείς τους προειδοποιούν πως πολύ σύντομα ίσως να είναι αργά. Αυτή είναι η εκτίμηση και των περισσότερων Ισραηλινών οι οποίοι ζητούν το τέλος του πολέμου.
Σίγουρο πάντως παραμένει ότι, η τελευταία εξέλιξη και η απουσία επαφής με τη Χαμάς, είτε είναι εσκεμμένη από πλευράς της είτε και όχι, έχει συγκεκριμένους χαμένους: τους αμάχους, τους ομήρους και τις οικογένειές τους, όπως και τους στρατιώτες που σκοτώνονται, οι πλείστοι κληρωτοί μαζί βέβαια και τις δικές τους οικογένειες.
