Τα χελιδόνια πέταξαν μακριά τρομαγμένα. Τα άνθη στις αμυγδαλιές έπεσαν μαζικά. Ο ήλιος κρύφτηκε πίσω από τα μαύρα σύννεφα, τα οποία αίφνης κάλυψαν τον γαλάζιο ουρανό της λατρεμένης Ελλάδας. Η Άνοιξη φοβήθηκε κι αυτή. Έκανε πολλά βήματα πίσω… Ποιος ξέρει; Θα τολμήσει άραγε να κάνει την είσοδό της φέτος όπως άλλες χρονιές; Τα σπαραχτικά κλάματα των μανάδων για το χαμό των παιδιών τους την αποτρέπουν. Οι τρομακτικές μαρτυρίες όσων επιβίωσαν από τη φοβερή σύγκρουση το ίδιο. Οι ιατροδικαστές, τα συνεργεία διάσωσης, οι διάφοροι που προσέτρεξαν στο σημείο της τραγωδίας να βοηθήσουν μόνο περιγραφές φρίκης έχουν να εκστομίσουν. Πώς να τολμήσει η Άνοιξη να πλησιάσει σε τέτοιο περιβάλλον;

Ο θρήνος από την ανείπωτη τραγωδία ξαπλώνεται σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Φθάνει και στο νησί μας. Κόβεται η ανάσα από όσα βλέπει και όσα μαθαίνει. Τον πόνο των γονέων που έχασαν τα παιδιά τους ή είναι αγνοούμενα, τον νιώθουμε πέρα για πέρα. Την ώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, ακόμη δεν έχει γίνει γνωστό αν τα δύο δικά μας παιδιά, η Αναστασία και ο Κυπριανός, έχουν βρεθεί και, κυρίως, αν είναι καλά.

Ο θρήνος μετατρέπεται σε θυμό και οργή. Στοχοποιείται ο σταθμάρχης! Ναι, σαφώς και ευθύνεται. Έχει ήδη παραδεχθεί το τραγικό λάθος του! Πόσο βολικό είναι όμως αυτό για όλους. Οι συγγενείς των θυμάτων θα ξεσπάσουν σε αυτόν την οργή τους. Η εταιρεία θα καλύψει τις όποιες ευθύνες της στην τραγωδία. Και οι πολιτικοί θα κρύψουν τις δικές τους. Εύστοχα διάβασα χθες σε ελληνική ιστοσελίδα να τον χαρακτηρίζει σαν τον τέλειο αποδιοπομπαίο τράγο.

Η τραγικότης, όμως, είναι ακριβώς αυτή. Ότι η τραγωδία έχει αποδιοπομπαίο τράγο. Διότι ήταν προδιαγεγραμμένη. Οι ευθύνες ανήκαν σε πολλούς. Για χρόνια πολλά. Οι ελλείψεις, τα προβλήματα, η συσσωρευμένη αμέλεια κραύγαζαν από χρόνια για την τραγωδία που ερχόταν. Στην ουσία πρόκειται για ένα τεράστιο έγκλημα.

Μεταφέρω όσα έγραψε χθες η πολιτική επιστήμονας Κρυσταλλένια Μανάβη, σε ελληνική εφημερίδα: «Όσοι ταξιδεύουμε συχνά με το τρένο, ιδίως στη διαδρομή Αθήνα-Θεσσαλονίκη, ξέραμε. Ξέραμε ότι κάποια στιγμή θα συμβεί κάτι πραγματικά κακό, ήταν μαθηματικά βέβαιο. Γιατί το χάος που επικρατούσε, ειδικά το τελευταίο διάστημα, ήταν κάτι εξωπραγματικό. Ένα ήδη παραμελημένο σιδηροδρομικό σύστημα, έφτασε στο απόγειο της παρακμής του, που κατέληξε θανατηφόρα».

Και προσθέτει: «Τα έχουμε ακούσει πλέον όλα! Ηλεκτροφόρα καλώδια να πέφτουν πάνω στην αμαξοστοιχία. Φωτιά σε εν κινήσει τρένο προερχόμενο από καλώδια. Καθυστερήσεις, ακυρώσεις. Εκτροχιασμός τρένου. Και αυτά είναι μόνο τα πιο πρόσφατα. Φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το περσινό φιάσκο, που λόγω του χιονιού, είχαν εγκλωβιστεί επιβάτες για ώρες στα παγωμένα βαγόνια, χωρίς καμία ενημέρωση».

Παράλληλα, η Πανελλήνια Ένωση Προσωπικού Έλξης σε εξώδικο της στις 2-11-22 προειδοποιούσε: «Διαπιστώνουμε διαρκώς την κακή κατάσταση της σιδηροδρομικής υποδομής, την έλλειψη συντήρησής της, τη μη λειτουργία φωτοσημάτων και τηλεδιοίκησης, τη μη λειτουργία του συστήματος ETCS, το οποίο προστατεύει έναντι στο ανθρώπινο λάθος…». Άλλη συντεχνία, η ΔΕΣΚ-Σ, μόλις στις 7-2-2023 έκρουε τον κώδωνα του κινδύνου: «…Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις…”.

Χθες, ο πρόεδρος των μηχανοδηγών του ΟΣΕ τόνισε: «Τα ηλεκτρονικά συστήματα δεν λειτουργούν εδώ και χρόνια… Αν λειτουργούσαν, οι οδηγοί θα έβλεπαν την κόκκινη ένδειξη και τα τρένα θα σταματούσαν σε απόσταση 500 μέτρων μεταξύ τους»! Και η πιο κραυγαλέα απόδειξη του εγκλήματος: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε πρόσφατα την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο επειδή δεν εκπλήρωσε τις υποχρεώσεις της –από το 2015 παρακαλώ- για δημιουργία ασφαλούς σιδηροδρομικού δικτύου!

Οποίος εμπαιγμός και οποία πρόκληση. Ανάμεσα στους σπαραγμούς, που συγκλονίζουν τους πάντες, ανάμεσα στο θρήνο που ραγίζει καρδιές, ακούγονται κάποιες ενοχλητικές φωνές. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να κορυφώσουν την οργή. Κάποια Σακελλαροπούλου λέει ότι μοιράζεται την οδύνη όσων έχασαν τους δικούς τους. Ακούγεται κάποιος Μητσοτάκης να υπόσχεται πως θα κάνει ότι περνά από το χέρι του ώστε να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Κάποιος Καραμανλής (υπουργός Μεταφορών) λέει ότι επί 3,5 χρόνια έκανε κάθε προσπάθεια να βελτιώσουν την ελληνικό σιδηρόδρομο (τουλάχιστον αυτός παραιτήθηκε). Κι ένας Τσίπρας μιλά για ευθύνες…

Όχι αθεόφοβοι! Ένοχος δεν είναι μόνο ο σταθμάρχης. Ένοχος είναι πρωτίστως ο ωχαδερφισμός σας. Είναι η εγκληματική αμέλεια των εκάστοτε κυβερνήσεων. Είναι η αδιαφορία ενός εμετικού συστήματος. Είστε όλοι σας! Αιτία δεν είναι η «κακιά στιγμή». Αιτία είναι το έγκλημα το οποίο άρχισε προ πολλών χρόνων. Χθες, απλώς, ολοκληρώθηκε με μια τραγωδία!