Η μικρή κοινωνία του νησιού της Κύπρου ακόμα μια φορά έμεινε αποσβολωμένη. Άδικα, αναίτια χάθηκε ένα μικρό παιδί ενώ απολάμβανε το δικαίωμα της μάθησης και του παιχνιδιού όπως αρμόζει σε χώρα που διασφαλίζει τα Δικαιώματα του Παιδιού σύμφωνα με τις Διεθνείς Συμβάσεις, το Σύνταγμα και τους νόμους.
Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού του ΟΗΕ υπογράφτηκε το 1989 από τα κράτη-μέλη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Ρυθμίζει τις υποχρεώσεις των κρατών για την προστασία και προαγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού και περιλαμβάνει τρεις μεγάλες κατηγορίες δικαιωμάτων: Προστασία, Παροχές και Συμμετοχή. Η Κύπρος επικύρωσε τη Σύμβαση το Δεκέμβριο του 1990.
Καθημερινά βιώνουμε ή απλά ακούμε ατυχίες και ατυχήματα που συμβαίνουν στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Οι κακές ειδήσεις μας στεναχωρούν και συχνά διερωτώμαστε «γιατί τόση ατυχία σε κάποιους ανθρώπους;». Η ζωή συνεχίζεται, ξεχνάμε τον πόνο των άλλων μέχρι να ακούσουμε άλλα κακά νέα. Βιώνουμε μεγαλύτερη στεναχώρια όταν κάτι άτυχο συμβεί σε εμάς ή σε αγαπημένους μας. Αλλά και πάλι η ζωή συνεχίζεται… συνυπάρχουν η ευτυχία με τη δυστυχία.
Στις περιπτώσεις που χάνονται ζωές παιδιών από ανθρώπινη αμέλεια τότε δύσκολα θα πει κάποιος «έτσι είναι η ζωή»! Σε τέτοιες περιπτώσεις κάνουμε παύση από τα πολλά και αχρείαστα λόγια στην παρουσία των ΜΜΕ, με σύνεση και προβληματισμό προσπαθούμε να διορθώσουμε την ανυπαρξία ή την ανεπάρκεια των σωστών υποδομών της κοινωνίας που θα έπρεπε να διασφαλίζουν τις τρεις μεγάλες κατηγορίες των δικαιωμάτων του παιδιού: την Προστασία, τις Παροχές και τη Συμμετοχή.
Σίγουρα κανένας γιατρός και κανένας εκπαιδευτικός δεν θα ήθελε να χάσει τη ζωή του ο μικρός Σταύρος. Αυτοί και όλοι είμαστε μέρος μιας μικρής κοινωνίας που υστερεί σε ανεπτυγμένο επίπεδο διαβίωσης. Όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι, όλοι στην Κύπρο ζούμε, γνωρίζουμε τις ανυπαρξίες και τις ανεπάρκειες αλλά δεν μιλούμε και ούτε διεκδικούμε έγκαιρα. Οι λίγοι που το κάνουν, στιγματίζονται ως «λαϊκιστές» και περιθωριοποιούνται από «τους άνετους – τους cool». Ευελπιστούμε ότι, οι αξιωματούχοι και άλλοι εμπλεκόμενοι με σεβασμό προς τη μνήμη αλλά και προς τους γονείς σου μικρέ Σταύρο θα εργαστούν για να βελτιώσουν τη ζωή όλων των παιδιών του νησιού μας. Είναι υπόχρεοι να το κάνουν χωρίς να αναλώνουν άλλο χρόνο σε δημόσιες αντιπαραθέσεις.
Αιωνία σου η μνήμη Σταύρο Γιωργαλλή, η σύντομη παρουσία σου στην πρόσκαιρη γήινη ζωή άφησε το στίγμα της στην κοινωνία της Κύπρου. Η ψυχούλα σου στιγμάτισε τις δικές μας ψυχές. Εξαιτίας του άδικου χαμού σου θα πρέπει να βελτιωθούν οι ανεπαρκείς υποδομές της υγείας και της εκπαίδευσης και έτσι για πάντα θα προστατεύεις άλλα παιδιά. Πέρασες στην αιωνιότητα σαν ένα μικρός άγγελος που από τώρα και στο εξής θα προστατεύεις τις ζωές άλλων μικρών παιδιών.
*Ψυχολόγος – κοινωνιολόγος, δασκάλα Ειδικής Εκπαίδευσης
