Aπό αρχαιοτάτων χρόνων στην Κύπρο υπήρχαν μικρά βασίλεια. Σύμφωνα με τις σχετικές ιστορικές αναφορές αριθμούνταν σε 10. Σήμερα αυτά τα βασίλεια είναι πολύ πιο μικρά και ανίσχυρα, ανέρχονται σε 39, με το καθένα ξεχωριστά να διαθέτει τον δικό του βασιλιά και ανάλογη, βεβαίως, κουστωδία. Παράλληλα, διανύουν μια μακρά περίοδο παρακμής και βρίσκονται σχεδόν στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης. Αυτά, λοιπόν, τα 39 βασίλεια, που στη σύγχρονη εποχή αποκαλούνται δήμοι, συντηρούνται από εμάς τα κορόιδα, δηλαδή τους φορολογούμενους πολίτες, για να μπορούν κόμματα, κομματάρχες, στελέχη και βουλευτές να αποκομίζουν πολιτικά οφέλη και να επιδίδονται ελεύθερα στην αγαπημένη τους ενασχόληση, βολεύοντας συγγενείς και φίλους.
Σε μια χώρα ημικατεχόμενη με πληθυσμό που δεν πλησιάζει καν το 1 εκατομμύριο κατοίκους, μετρά αυτή τη στιγμή 39 δήμους. Ο πληθυσμός της γαλλικής πρωτεύουσας υπερβαίνει τα 2,5 εκατομμύρια, και όμως τα καταφέρνουν μια χαρά, σαφώς καλύτερα από εμάς παρόλο που διαθέτουν μόλις έναν δήμο, αυτόν του Παρισιού. Υπάρχει, όμως, μια ειδοποιός διαφορά: Τα καλά και τα συμφέροντα των πολιτών είναι πάνω από πολιτικές σκοπιμότητες και όταν οι πολιτικάντηδες της χώρας βάζουν το δικό τους προσωπικό και οικονομικό συμφέρον υπεράνω από αυτό του κοινωνικού συνόλου, τότε, οι πολίτες αντιδρούν, εξοργίζονται και διαμαρτύρονται, βγαίνουν στους δρόμους, τους πετάνε γιαούρτια… Αυτά, βεβαίως, συμβαίνουν σε άλλες χώρες, όχι πολύ μακριά από εμάς, με διαφορετικές, όμως, νοοτροπίες και αντιλήψεις.
Μόλις πριν έξι χρόνια, τα κοινοβουλευτικά κόμματα όπως και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, συνηγόρησαν στην αριθμητική αύξηση των δήμων. Ο περί δήμων Νόμος που ψήφισε η Βουλή δίνει το δικαίωμα στο εκάστοτε Υπουργικό Συμβούλιο να διατάζει τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος σε πόλη, κοινότητα ή σύμπλεγμα με πληθυσμό πέραν των 5.000 κατοίκων ή κάτω από 5.000 κατοίκους αν ικανοποιηθεί ότι η περιοχή αυτή έχει την οικονομική δυνατότητα, για να εξακριβωθεί η επιθυμία των εκλογέων για ανακήρυξη της περιοχής τους σε δήμο. Με τέτοια διατάγματα που δημοσιεύτηκαν στις 19/10/2011 στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, οι περιοχές των κοινοτικών συμβουλίων Γερίου, Τσερίου, Λειβαδιών, Ύψωνα, Σωτήρας και Δρομολαξιάς – Μενεού κηρύχθηκαν σε δήμους. Δυο μήνες μετά πραγματοποιήθηκαν οι δημοτικές εκλογές, όπου εξελέγησαν δημοτικά συμβούλια και στους έξι νέους δήμους, τα οποία ανέλαβαν επίσημα καθήκοντα την 1η/1/2012. Όταν λαμβάνονταν οι αποφάσεις στα Υπουργεία και στη Βουλή για αύξηση των δήμων στους 39 σαφώς και γνώριζαν όλοι τους ότι η ίδρυση των νέων δήμων συνεπάγεται αυξημένη χορηγία από το Κράτος και αυξημένες δαπάνες για τους δήμους αυτούς, καθώς θα έπρεπε να πληρωθούν οργανικές και άλλες θέσεις που προβλέπονται στον νόμο όπως για παράδειγμα του δημοτικού γραμματέα, του δημοτικού μηχανικού, του δημοτικού ταμία κ.ά. και να δημιουργηθούν – στελεχωθούν νέα Τμήματα όπως Τεχνικές Υπηρεσίες. Το 2011 δεν ενδιέφερε τα κόμματα και τους κυβερνώντες τα πρόσθετα χρήματα που θα απαιτούνταν για τη χρηματοδότηση των έξι νέων δήμων, διότι απλά έβαζαν το χέρι τους στον κρατικό κορβανά και μοίραζαν το δημόσιο χρήμα πέρα – δώθε. Σήμερα, οκτώ χρόνια μετά θέλουν να μειώσουν τους δήμους που αύξησαν το 2011 και μάλιστα, να τους περιορίσουν στους 15! Αυτό θα πει πολιτική αλλά και πολιτικοί του «άρπα – κόλλα».
Η μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι μονόδρομος. Επιβάλλεται. Αποτελεί, πλέον, αδήριτη ανάγκη. Απαιτούνται συγχωνεύσεις, συνεργασίες και εκσυγχρονισμός των υπηρεσιών με πρώτιστο μέλημα να καταστούν οι δήμοι οικονομικά ανεξάρτητοι. Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2019, η κρατική χορηγία προς τους δήμους και τις κοινότητες θα ανέλθει στα €94,5 εκατ. Άλλα τόσα ή και περισσότερα χρήματα θα εισπραχθούν φέτος από τους πολίτες μέσα από διάφορες φορολογίες, ωστόσο οι υπηρεσίες που παρέχουν οι δήμοι και η ποιότητά τους δεν είναι ανάλογη των χρημάτων που οι πολίτες πληρώνουν και δικαιωματικά απαιτούν.
Το διαπιστώσαμε, ήδη, ότι υπάρχουν περιπτώσεις δημάρχων και δημοτικών συμβουλίων που θεωρούν τσιφλίκι τους τα δημαρχεία. Το ίδιο και τα κόμματα. Γι’ αυτό και πολεμούν τη δρομολογούμενη μεταρρύθμιση στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Συνεπώς, θα πρέπει η Κυβέρνηση και το αρμόδιο Υπουργείο Εσωτερικών να πορευτούν με αποφασιστικότητα για μεταρρύθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και ναι, στο πλαίσιο τούτο, να γίνουν και συνενώσεις δήμων. Μέχρι πότε θα χρηματοδοτούμε παττισμένους δήμους απλά και μόνο για να διατηρούν ορισμένοι τα βασίλειά τους;
Hadjistylianoum@phileleftheros
