Μετά και τη χθεσινή συζήτηση στην κοινή συνεδρία των Επιτροπών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Νομικών της Βουλής για το θέμα των καταγγελιών για ελλείπουσες γυναίκες, φάνηκε ξεκάθαρα ότι οι διαδικασίες που εφαρμόζει η Αστυνομία μπάζουν νερά.
 
Δεν υπάρχει για παράδειγμα κανένας συντονισμός στην περίπτωση που δυο γυναίκες δηλωθούν ως εξαφανισμένες σε δύο επαρχίες, αφού δεν γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά. Αυτό το κενό πρέπει να διορθωθεί και θα διορθωθεί μόνο όταν υπάρχει ένα συντονιστικό όργανο στο οποίο να καταλήγουν όλες οι υποθέσεις εξαφανισμένων (ανδρών και γυναικών) για τις οποίες υπάρχει υπόνοια ότι πίσω κρύβεται κάποιο έγκλημα. 
 
Ένα άλλο κενό αφορά στις διαδικασίες που ακολουθούνται όταν γίνει κάποια καταγγελία. Υπάρχουν κοινότητες διαφορετικών φυλών στην Κύπρο και όταν κάποιος εξαφανιστεί θα μπορούσε η Αστυνομία να ζητήσει τη βοήθειά τους. Επίσης, θα πρέπει να υπάρχει ένας κατάλογος στον οποίο να τοποθετούνται όλοι οι δηλωθέντες ως ελλείποντες με την υπόνοια ότι δεν άλλαξαν απλά εργοδότη, αλλά ότι υπάρχουν κάποιες υπόνοιες για περίεργες συνθήκες, όπου η λίστα αυτή να ελέγχεται διεξοδικά. 
 
Ακόμη ένα στοιχείο που προέκυψε χθες από τη συζήτηση στη Βουλή είναι η συνεργασία μεταξύ των αρμοδίων υπηρεσιών. Δεν μπορεί ένας αλλοδαπός να απελαύνεται από την Αστυνομία για διάφορους λόγους και την ίδια ώρα το όνομά του να βρίσκεται και στη λίστα με τους ελλείποντες. Αυτά τα πράγματα προκαλούν σύγχυση και ένα φαύλο κύκλο που ουδείς γνωρίζει πού μπορεί να οδηγήσει. 
Προέκυψε ακόμα πως υπάρχουν ελλείμματα στην Αστυνομία όσον αφορά στα θέματα ρατσισμού και σεξισμού. Μπορεί η πλειοψηφία των αστυνομικών να μην είναι ρατσιστές, αλλά από την ώρα που υπάρχουν κρούσματα, τότε θα πρέπει να αναληφθούν πρωτοβουλίες ώστε αυτά να εκλείψουν. Αυτό που λέχθηκε επίσης είναι πως υπάρχει σεξισμός στην Αστυνομία. Το είπε η Επίτροπος Ισότητας και δεν το αντέκρουσε κανένας. Γι’ αυτό θα πρέπει να περάσουν όλοι από σεμινάρια στην Αστυνομική Ακαδημία για τον τρόπο χειρισμού αλλοδαπών που καταγγέλλουν εξαφανίσεις κάποιων δικών τους, ώστε να μην πέφτουν στην παγίδα να θεωρούν ότι όλοι καταφεύγουν στα κατεχόμενα. 
 
Εν κατακλείδι, στην περίπτωση των εξαφανισμένων οικιακών βοηθών από ασιατικές κυρίως χώρες, υπάρχει πρόβλημα στον χειρισμό. Όταν ένας εργοδότης καταγγείλει στην Αστυνομία ότι η οικιακή βοηθός του λείπει από τον χώρο διαμονής της, τότε στις πλείστες των περιπτώσεων παραπέμπονται στο Τμήμα Μετανάστευσης. Αυτό πρέπει ν’ αλλάξει γιατί αν υπάρχει έστω και μια περίπτωση στις χίλιες που η εξαφάνιση οφείλεται σε λόγους άλλους από εργατικούς, να εντοπίζεται. Το χρωστάμε, εξάλλου, στα εφτά θύματα του κατά συρροήν δολοφόνου.