Είναι ο Πέτρος Αγαθαγγέλου αναντικατάστατος; Προφανώς όχι. Την ίδια δουλειά που μπορεί να κάνει αυτός στον ΟΑΥ, για να διαλύσει το ΓΕΣΥ, όπως υποστηρίζουν πολλοί ή για να το βελτιώσει όπως ανταπαντούν αυτοί που τον διόρισαν, θα μπορούσε να την κάνει κι άλλος, χωρίς να αποτελεί κόκκινο πανί και χωρίς να προκληθεί η τρικυμία που προκλήθηκε.
Είναι ένα γινάτι; Είναι επίδειξη εξουσίας; Κι ο ίδιος, όταν διορίζεται σε μία θέση που έχει να κάνει με το γενικό καλό, αλλά είναι ανεπιθύμητος, λόγω των θέσεών του για το ΓΕΣΥ, δεν νιώθει να βάλλεται η αξιοπρέπειά του; Ακόμα κι αν είναι πεπεισμένος πως έχει όλη τη γνώση και κατέχει τη φόρμουλα για να λύσει τα προβλήματα του ΓΕΣΥ, όταν δέχεται τόση αμφισβήτηση γιατί δεν λέει «όχι ευχαριστώ, λύστε τα μόνοι σας, έχω άλλες δουλειές». Ακόμα κι αν είναι μαζικό bullying, όπως το χαρακτήρισε γιατρός, επίσης αρνητής του ΓΕΣΥ, πώς το δέχεται; Οι αντιδράσεις δεν είναι μεμονωμένες, αλλά μαζικές και προέρχονται από διάφορα μέτωπα. Δεν μπορεί εύκολα να μην τις λαμβάνει κάποιος υπόψη έστω κι αν πιστεύει πως όλοι αυτοί κάνουν λάθος.
Ακόμα και τις καλύτερες προθέσεις να έχει, αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα πιστευτό λόγω του τρόπου που διορίστηκε (αιφνιδιασμός για να προλάβουν αντιδράσεις), αλλά και της επιμονής που επιδεικνύεται απέναντι στις τόσες αντιδράσεις. Ο διορισμός του στον ΟΑΥ είχε σαν αποτέλεσμα την παραίτηση άλλου μέλους του Οργανισμού ενώ επίκειται και η παραίτηση του προέδρου του ΟΑΥ. Έχουν όλη λάθος αντίληψη; Υποκινούνται όλοι από κάπου για αλλότρια συμφέροντα;
Ο διορισμός του συζητήθηκε ξανά πριν μήνες και υπήρξε η ίδια αντίδραση. Έτσι, ενώ αιφνιδιάστηκαν όλοι οι υπόλοιποι, ο ίδιος ήταν ενήμερος και προετοιμασμένος. Άρα «συνένοχος». Ακόμα και να έχει όλα τα δίκαια με το μέρος του, αν σκοπός του διορισμού του είναι να εμβολιάσει το ΓΕΣΥ με την αντίθετη άποψη ως ένας γιατρός που παρακολουθεί το σύστημα από έξω, το να αγνοεί συλλογικές αντιδράσεις είναι ασέβεια.
Από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας δεν μπορεί πλέον να ζητεί κάποιος να επιδείξει σεβασμό σε συλλογικές αντιδράσεις. Έχει αποδείξει πολλές φορές πως η προσφιλής του μέθοδος στην αντιμετώπιση κρίσεων είναι να αναμένει να κοπάσει ο θόρυβος από μόνος του. Σε αυτό υπολογίζει και τώρα. Όπου να ‘σαι μπαίνει ο Αύγουστος, θα σφίξουν οι ζέστες, θα πάνε διακοπές, θα κουραστούν, θα προκύψει κάτι άλλο που θα αποσπάσει την προσοχή και ο διορισμός Αγαθαγγέλου θα ξεχαστεί. Ενδεχομένως κι ο ίδιος να ποντάρει σε αυτό.
