Έχει περάσει ενάμιση χρόνος από τότε που η Ολυμπιονίκης Άντρη Ελευθερίου, έδωσε το άτυπο έναυσμα για την ενεργή παρουσία του παγκόσμιου κινήματος #metoo και στην Κύπρο, καταγγέλλοντας σεξουαλική παρενόχλησή της από συγκεκριμένο πρόσωπο. Ο μεγάλος ντόρος που προκλήθηκε τους πρώτους μήνες του 2021, με καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας κυρίως από τον τομέα του αθλητισμού και του πολιτισμού καταλάγιασε στην συνέχεια. Η υπόθεση της Άντρης Ελευθερίου μπήκε με συνοπτικές διαδικασίες στα συρτάρια, όπως και άλλες τους είδους της που είδαν το φως της δημοσιότητας. 

Κάποιοι έσπευσαν να πανηγυρίσουν κάνοντας λόγο για αποτυχία του κινήματος #metoo στην Κύπρο και κάποιοι άλλοι, υποστηρικτές της πρωτοβουλίας, απογοητεύτηκαν αναφέροντας πως στη χώρα μας δεν υπάρχει περίπτωση ν’ αλλάξουν τα πράγματα. Είναι αλήθεια πως στην Κύπρο η πορεία του κινήματος και οι αποκαλύψεις, δεν έφεραν τα πάνω κάτω, όπως έγινε για παράδειγμα στην Ελλάδα μετά τις καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου, που προκάλεσαν «τσουνάμι». 

Όντως, όμως, η αποτυχία βαραίνει το #metoo; Η απάντηση δίδεται μέσα από διάφορα γεγονότα, το τελευταίο διάστημα, που καταδεικνύουν πως ο σπόρος που φύτεψε η Άντρη Ελευθερίου και «ποτίστηκε» και από τις καταγγελίες άλλων γυναικών, άρχισε να αποδίδει καρπούς, βοηθώντας άλλα θύματα να σπάσουν τη σιωπή τους. Σημαντική, όπως αποδεικνύεται, ήταν και η συμβολή τόσο των ΜΜΕ, που προχώρησαν στη δημοσιοποίηση καταγγελιών θυμάτων, παρά τις απειλές εναντίον τους κυρίως από μέρος του κατεστημένου, όσο και ακτιβιστών, όπως αυτών του «Δικτύου Ενάντια στη Βία κατά των γυναικών», που στηρίζουν τα θύματα σεξουαλικής βίας. 

Αυτοί που κάνουν λόγο για αποτυχία του κινήματος στην Κύπρο, πρέπει να γνωρίζουν πως ίσως για πρώτη φορά, δικαστική διαδικασία για άσεμνη επίθεση δεν διενεργείται κεκλεισμένων των θυρών και αναφερόμαστε στην πολύκροτη δίκη με κατηγορούμενο τον Μητροπολίτη τέως Κιτίου. Χωρίς να υπεισέλθουμε στη δικαστική διαδικασία για τη συγκεκριμένη υπόθεση, αφού ακόμη εκδικάζεται στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας, θα αναφερθούμε στα ευρήματα κλινικής ψυχολόγου ειδικής στην ψυχολογική αξιολόγηση θυμάτων βίας. 

Καταθέτοντας πρόσφατα ενώπιον του Δικαστηρίου Λάρνακας, ανέφερε πως συναντά πολύ συχνά περιπτώσεις θυμάτων που κακοποιήθηκαν πριν από πολλά χρόνια, τα οποία αναφέρουν πως προέβησαν τώρα σε καταγγελία λόγω του #metoo και άλλων κινημάτων, αλλά και υποθέσεων που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. «Η εμπειρία μου», υπέδειξε η κλινική ψυχολόγος, «δείχνει ότι χρειάζεται μια αφορμή για να προχωρήσει κάποιος σε καταγγελία, όπως είναι για παράδειγμα ένα κίνημα ή ένα δημοσίευμα». Παρόμοιες μαρτυρίες δίδονται, όπως πληροφορούμαστε, και στα ειδικά κλιμάκια της Αστυνομίας που δέχονται συνεχώς καταγγελίες από θύματα βίας. 

Επίσης, οι αντανακλαστικές αντιδράσεις στο διαδίκτυο, δείχνουν και μεταστροφή μεγάλου μέρους της κοινωνίας, που μοιάζει να έχει εκπαιδευτεί, να αντιδρά σε τέτοιου είδους φαινόμενα και να απομονώνει απόψεις του τύπου «γιατί τώρα».

Αυτό που απομένει τώρα και είναι το πιο δύσκολο κομμάτι, είναι η εναρμόνιση του ευρύτερου τομέα της Δικαιοσύνης στα νέα δεδομένα, λειτουργοί του οποίου μοιάζουν όχι σε όλες, αλλά σε πάρα πολλές περιπτώσεις, αγκιστρωμένοι σε πρακτικές του παρελθόντος. Γι’ αυτό η αποτυχία στο να οδηγηθούν όλες οι υποθέσεις ενώπιον της Δικαιοσύνης, βαραίνει αυτούς και όχι τα θύματα ή το #metoo…