Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που δεν του αρέσουν οι διακοπές ή να έχει την ευχέρεια να ξεκουράζεται μακριά από την πίεση και το άγχος της καθημερινότητας, έστω για μερικές μέρες. Ιδίως τα παιδιά που πετούν τη σκούφια τους για τις πολύμηνες διακοπές του καλοκαιριού χωρίς σχολείο, με παγωτά, θάλασσα και ύπνο το πρωί. Κι όμως είναι τόσο όμορφο να βλέπεις τα παιδιά που ενώ περιμένουν πώς και πώς τη μέρα που θα αρχίσουν οι διακοπές τους και οι ανέμελες καθημερινές, αδημονούν να ανοίξουν τα σχολεία τον Σεπτέμβρη. Η αγορά των καινούριων σχολικών ειδών και η αντάμωση ξανά με φίλους και συμμαθητές διά ζώσης πια, ενθουσιάζει την πλειονότητα των παιδιών, χωρίς να σκέφτονται τις δυσκολίες και τις απαιτήσεις μίας ακόμη σχολικής χρονιάς.
Σ’ αυτόν τον ενθουσιασμό πρέπει να επενδύσουν όλοι όσοι ασχολούνται με τον δύσκολο και απαιτητικό τομέα της Παιδείας. Για να βάλει ο καθένας το δικό του λιθαράκι ώστε να χτιστεί ένα καλύτερο μέλλον για όλα τα παιδιά. Για κάθε παιδί ξεχωριστά. Στη δική του προσωπικότητα, στις δικές του ιδιαιτερότητες, στις δικές του αδυναμίες και στα δικά του δυνατά στοιχεία.
Είναι γεγονός ότι θέλει δουλειά για να διατηρηθεί ο ενθουσιασμός στα παιδιά που ήδη τον έχουν για το σχολείο και τα όσα πολύτιμα αυτό προσφέρει, ή για να αποκτηθεί στις περιπτώσεις των παιδιών που δεν τον έχουν και πραγματικά ζορίζονται για πολλά και διάφορα. Από τον δάσκαλο, από τη Διεύθυνση, από την οικογένεια, από το αρμόδιο υπουργείο που έχει την ευθύνη για τον σχεδιασμό και το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης, αλλά και της Παιδείας που προσφέρει. Γιατί σχολείο δεν είναι μόνο μάθημα, δεν είναι μόνο αξιολόγηση, δεν είναι μόνο γνώση σε διάφορα αντικείμενα, ανεξαρτήτως εάν αυτά τα βρουν μπροστά τους ή όχι τα παιδιά στο μέλλον.
Σχολείο είναι και πολλά άλλα πράγματα μαζί. Και πρέπει να είναι! Φιλίες, σχέσεις, κοινωνικοποίηση, πρόγραμμα, πειθαρχία, διεκδίκηση δικαιωμάτων κι ελευθεριών, καλλιέργεια κριτικής σκέψης, ευσυνειδησία, αποδοχή, αγκαλιά, πολιτισμός, αρχές, ενσυναίσθηση, εκπαίδευση στην έκφραση ελεύθερης άποψης… Είναι τόσα πολλά και ουσιώδη. Στην πραγματικότητα είναι όλα αυτά που θα θωρακίσουν τα παιδιά, τους αυριανούς πολίτες της κοινωνίας. Είναι αυτά που αν καταφέρουμε όλοι –ο καθένας από το δικό του βήμα– να τους προσφέρουμε και να τα κάνουν κτήμα τους, τότε θα είμαστε περήφανοι και αισιόδοξοι για το κάθε αύριο που θα έρχεται.
Με αφορμή, λοιπόν, την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς σε μερικές μέρες, ας ευχηθούμε να εστιάσουμε όλοι στα πιο πάνω. Για περισσότερο από δύο χρόνια περάσαμε όλοι δύσκολα. Τα παιδιά και τα σχολεία δεν έμειναν ανεπηρέαστα από την κρίση αυτή και ούτε φυσικά, από τα μέτρα που λήφθηκαν. Άρα, τώρα έχουν ανάγκη να επιστρέψουν σε ένα περιβάλλον που θα τα αφήνει να λειτουργούν και να αναπτύσσονται όμορφα, να μιλούν και να ακούγονται, να μαθαίνουν όχι μόνο γιατί πρέπει αλλά και γιατί τους αρέσει. Φέτος, ας βρεθούν οι τρόποι που οι δυσκολίες –όποιες κι αν είναι αυτές και απ’ όπου κι αν προέρχονται– να γίνουν ευκαιρίες για κάτι θετικό και αισιόδοξο. Και σε αυτό μπορούν να συμβάλουν οι εκπαιδευτικοί, που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό και είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται δίπλα στα παιδιά με πολλούς και διαφορετικούς ρόλους. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα, είναι η οικογένεια για κάποια παιδιά, που ζουν σε συνθήκες που δεν έπρεπε να βιώνει ένα παιδί.
Καλή σχολική χρονιά, καλή αρχή με χαμόγελο, αισιοδοξία και ελπίδα ότι θα έρθουν καλύτερες και φωτεινότερες μέρες.
