Πρώτη μέρα του νέου σχολικού έτους η περασμένη Τετάρτη και έφευγα από το γραφείο του διευθυντή του συγκεκριμένου Γυμνασίου μετά από μια σύντομη συνομιλία μας, κατευθυνόμενος προς την έξοδο του σχολείου. Έτυχε να είναι διάλειμμα, είχα βγει στην αυλή και έπεσα πάνω σε μια ομήγυρη 14χρονων και 15χρονων αγοριών να συνωστίζονται γύρω από την οθόνη του κινητού ενός από αυτούς. Έκαναν πηγαδάκι, ένα είδος κερκίδας, σαν να παρακολουθούσαν έναν αγώνα ποδοσφαίρου… μόνο που ήταν σκασμένοι στα γέλια σπρώχνοντας και πειράζοντας ο ένας τον άλλο… Ρώτησα ένα μαθητή που περνούσε δίπλα μου και πήγαινε προς εκείνους, περί τίνος πρόκειται και μου είπε ανέμελα, γελώντας κι αυτός, «μάλλον βλέπουν καμιά πορνοταινία κύριε». Ήρθε στο μυαλό μου η κουβέντα της Ξένιας Κωνσταντίνου σε ημερίδα του Οργανισμού Κοινωνικής Πολιτικής και Δράσης την περασμένη βδομάδα ότι «υπάρχει σήμερα απεριόριστη προσβασιμότητα στην πορνογραφία, που δεν καλλιεργεί υγιή πρότυπα σεξουαλικότητας για άνδρες και γυναίκες κι αυτό είναι ένα ευαίσθητο και δύσκολο θέμα που πρέπει να συζητηθεί». Πριν βγω από τον χώρο του σχολείου και προχωρήσω στο αυτοκίνητο, γύρισα πίσω και κοίταξα ξανά την… κερκίδα των μικρών… φιλάθλων. Μετά την παραλαβή των βιβλίων τους και τη γνωριμία με τους καθηγητές τους και ιδιαίτερα με τον υπεύθυνο της τάξης, πήραν μια δόση σκληρού πορνό στη μικρή μαγική οθόνη που το βρήκαν αστείο, γρήγορα το βαρέθηκαν, το προσπέρασαν αμέριμνοι και μπήκαν ο καθένας στο δικό του κινητό για να στείλει κάποιο μήνυμα ή να συμμετάσχει σε κάποιο διαδικτυακό παιγνίδι. Η μεγάλη περιπέτεια του σεξ αρχίζει γι’ αυτούς σαν ένα αστείο απογυμνωμένο από κάθε μύθο και από κάθε… ένοχο μυστικό που το έντυσε η γενιά των γονιών τους, καθώς κτυπά το κουδούνι και σκορπίζουν γρήγορα κατευθυνόμενοι στις νέες τους τάξεις. Ευαίσθητο και δύσκολο θέμα; Για εμάς, προφανώς ναι… αλλά για τα παιδιά, δεν είμαι σίγουρος…
