ΟΙ διαδοχικές καταρρεύσεις μπαλκονιών από οικοδομές στον Δήμο Πάφου μέσα σε ένα 24ωρο είναι ένα ζήτημα που δεν μπορεί παρά να σημάνει συναγερμό και να προκαλέσει την κινητοποίηση των αρμόδιων υπηρεσιών. Όχι μόνο στην Πάφο αλλά και σε όλες τις άλλες πόλεις, όπου ασφαλώς και υπάρχουν προβληματικά κτήρια. Γιατί υπάρχουν τέτοια κτήρια, στα οποία ειρήσθω εν παρόδω, στα περισσότερα διαμένουν άνθρωποι. Υπενθυμίζεται η κατάρρευση κτηρίου στη Λευκωσία το 2019, στην οδό Ιπποκράτους στη Λευκωσία, χωρίς να γνωρίζουμε μέχρι σήμερα τι έπραξαν οι αρμόδιοι. Τι απέγινε το θέμα αυτό.
Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ του κρίσιμου τραυματισμού ανθρώπων το περασμένο Σάββατο στην Πάφο αποτελεί μία ακόμη επιβεβαίωση, που πρέπει να ενισχύσει τις ανησυχίες και να οδηγήσει αρμόδιους και ιδιοκτήτες κτηρίων να κινηθούν αμέσως και για να ληφθούν μέτρα. Για να μην θρηνήσουμε θύματα ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης κτηρίων, πρέπει να υπάρξουν δράσεις. Είναι προφανές πως το ζητούμενο δεν είναι να παρακολουθούμε το παιχνίδι των ευθυνών μεταξύ υπηρεσιών και αρμοδίων. Όπως η αντιπαράθεση μεταξύ του υπουργείου Εσωτερικών και του Δήμου Πάφου. Το πινγκ πονγκ των ευθυνών δεν ενδιαφέρει τους πολίτες και την κοινωνία. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να λαμβάνονται μέτρα, τα οποία να λειτουργούν αποτρεπτικά. Και πρέπει να σημειώσουμε κάτι άλλο, ως αποτέλεσμα και των συζητήσεων που παρακολουθούμε στη δημόσια σφαίρα: Το θέμα με την κατάρρευση των μπαλκονιών δεν αφορά το μεταναστευτικό. Το γεγονός ότι σε ακατάλληλα κτήρια διαμένουν —επειδή είναι χαμηλό το ενοίκιο— μετανάστες αυτό δεν συνδέεται με το μεταναστευτικό. Το θέμα της καταλληλότητας ή μη των κτηρίων συνδέεται με τους ελέγχους, που θα πρέπει να γίνονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες, όπου και να υπάγονται αυτές.
ΤΟΥΣ πολίτες δεν τους ενδιαφέρει ποιος έχει την αρμοδιότητα και ποιος όχι. Αυτό που ενδιαφέρει είναι πως όποιος έχει την αρμοδιότητα, την ευθύνη, οφείλει να λειτουργεί σωστά, μεθοδικά και συστηματικά. Με αφορμή την κατάρρευση των μπαλκονιών, ακούστηκαν διάφορες απόψεις ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης των θεμάτων, που αφορούν τα ακατάλληλα κτήρια. Για παράδειγμα αναφέρθηκε πως και για τα κτήρια —όπως και για τα οχήματα— θα πρέπει να ζητείται πιστοποιητικό καταλληλότητας (ΜΟΤ). Να καθοριστούν τα κριτήρια και να διαμορφωθεί ένα τεχνικό κλιμάκιο, ένας μηχανισμός ελέγχου. Αυτός ο μηχανισμός, το ΜΟΤ για τα κτήρια, θα μειώσει σημαντικά τα ατυχήματα. Φτάνει να λειτουργήσει ο μηχανισμός σωστά, αποτελεσματικά και να γίνονται αποτελεσματικοί έλεγχοι.
