Παρακολούθησα με θρησκευτική ευλάβεια τις δηλώσεις του μεγάλου στρατηλάτη Χάρη Γεωργιάδη και θα ήθελα να απευθυνθώ στους λιπόψυχους οι οποίοι χέστηκαν στο άκουσμα της αναφοράς του ότι θα στείλουμε όπλα στην Ουκρανία, για να υποδείξω σε όλους αυτούς τους ριψάσπιδες, πως όχι μόνο όπλα θα στείλουμε αλλά θα οργανώσουμε και εκστρατευτικό σώμα με επικεφαλής τον Χάροντα (Χάρη) για να εκδιώξουμε απαξάπαντες τους Ρώσους από τα εδάφη της μαρτυρικής Ουκρανίας.
Ο Χάρης Γεωργιάδης αφού εφοδιαστεί με βλήματα (διαθέτουμε χιλιάδες) θα πιάσει πρώτα την Μπούτσα την οποίαν θα κρατήσει με νύχια και με δόντια μέχρι να ξεκαθαρίσει πλήρως το σκηνικό των δολοφονιών αμάχων. Και όταν καταλάβει την θρυλική και ηρωική Μπούτσα, κανείς δεν την βγάζει από τα χέρια του. Ούτε Ρώσοι, ούτε Τσετσένοι ούτε οποιοσδήποτε ιδιωτικός μισθοφορικός στρατός.
Μεταξύ μας, ο πόλεμος αποτελεί τραγωδία και για να αντιληφθούμε το μέγεθος της καταστροφής που συντελείται στην Ουκρανία με τους συνεχείς βομβαρδισμούς, σας καλώ να αναλογιστείτε για ένα δευτερόλεπτο την εικόνα να βομβαρδίζεται στην Κύπρο το προεδρικό Μέγαρο και το Δημαρχείο Λευκωσίας και να απουσιάζουν από τα συγκεκριμένα κτήρια τόσον ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όσον και ο Δήμαρχος Λευκωσίας. Ή ακόμη να πληγεί με υπερηχητικό πύραυλο η πατάτα του κ. Κόκου στην Ξυλοφάγου.
Αλλά επειδή αν στείλουμε τα όπλα στους Ρώσους υπάρχει ενδεχόμενο να παρατηρηθούν κενά στην άμυνά μας (περισσότερα από όσα υπάρχουν στον εγκέφαλο μας) εισηγούμαι όπως ο Χάρης κατά την επιστροφή του στην Κύπρο από την Ουκρανία, πεταχτεί μέχρι τη Μικρά Ασία να την απελευθερώσει και στη συνέχεια να προχωρήσει σε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στην Κωνσταντινούπολη και αφού κόψει μήλα από την κόκκινη Μηλιά, διενεργήσει απόβαση στην Κερύνεια ρίχνοντας τον εχθρό στη θάλασσα.
Διότι, για όσους δεν το γνωρίζουν, ο Χάρης Γεωργιάδης δεν είναι όποιος-όποιος και θα ήθελα να υπενθυμίσω τις περγαμηνές του με την άλωση του Συνεργατισμού, ο οποίος άλλοτε εθεωρείτο απόρθητο φρούριο. Βεβαίως, σε αυτό τον βοήθησαν και κάποιοι φίλοι του, τους οποίους διόρισε για να σώσουν τον Συνεργατισμό γι αυτό είμαι πρόθυμος να γράψω ακόμη και στίχους (τρόπος του λέγειν) για να εξυμνήσω τα κατορθώματά του.
Σαράντα παλικάρια απ’ τον Συναγερμό
πάνε να ξεπουλήσουνε τον Συνεργατισμό
Στο δόμο που πηγαίνανε την τρόικα απαντούν
και πριν φωνήσαι αλέκτωρ, τα πάντα λεηλατούν
Που πάτε ορέ κλεφτόπουλα που πάτε ορέ παιδιά κλπ κλπ
Δεν θα ήθελα να περιγράψω το σύνολο των ανδραγαθημάτων του θρύλου που ακούει στο όνομα «Χάρης Γεωργιάδης», ο οποίος κατήντησε η μάστιγα των Ρώσων και θα περιοριστώ απλώς να πω, πως είναι ο άνθρωπος (;) που άλλαξε τον ρουν της παγκόσμιας ιστορίας και η στρατηγική του διδάσκεται ήδη σε όλες τις σχολές πολέμου ή έστω σε όλα τα πρωινάδικα τηλεοπτικών σταθμών μεταξύ συνταγής τυρόπιτας και ταχινόπιτας.
Ζήτω ο Χάρης, ζήτω οι φίλοι του, ζήτω οι κουμπάροι του, ζήτω που καήκαμε!
ΒΑΣ ΒΑΣ
Έναν υποψήφιο βρε παιδιά
Η αντιπολίτευση δεν βρίσκει έναν κοινό υποψήφιο να τα βάλει με τον Αβέρωφ Νεοφύτου σε σημείο που χάθηκε ακόμη και ο Γιώργος Παμπορίδης. Βάλθηκαν να δικαιώσουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος στο χαιρετισμό του κατά τη διάρκεια της εξαγγελίας της υποψηφιότητας του Αβέρωφ Νεοφύτου και αναφερόμενος στην αντιπολίτευση, διερωτήθηκε: «Τι να αλλάξουν»;
Δεν έχω λόγια. Αν δεν υπάρχει τίποτε να αλλάξει στη διακυβέρνηση σου Πρόεδρε, μείνε ισόβιος. Ρώτησε ο Πρόεδρος και δεν του απάντησε κανείς με σοβαρά επιχειρήματα. «Τι να αλλάξουν»; Όσο ήταν να διασυρθούμε διασυρθήκαμε και ελπίζω να μην έχει διαφορετική άποψη ο Αλ Τζαζίρα. Τι να αλλάξουμε; Τίποτε δεν αλλάζει. This is Cyprus. Μέχρι και ο Αβέρωφ που είναι κυβερνών κόμμα θα αλλάξει 5-6 σημεία αλλά ο Νίκος Αναστασιάδης διερωτάται τι θα αλλάξει η αντιπολίτευση. Βεβαίως ο Αβέρωφ θα μας τα προσφέρει όλα στο κινητό.
Θα κάνει την Κύπρο χώρα των τριών άλφα (ΑΑΑ). Αν και μεταξύ μας θα έπρεπε να ρωτήσω πόσα «Α» είναι η Κύπρος επί διακυβέρνησης του Νίκου Αναστασιάδη; Διότι, για να θέλεις να την αναβαθμίσεις σε ΑΑΑ θα είναι κάτω των τριών. Οπόταν ο συγχωριανός μου, βρήκε κάτι να αλλάξει. Θέλει να είναι και ο τουρισμός μας ΑΑΑ, όχι να έχουμε ανήλικους πρόσφυγες στον Πρωταρά και στο Παραλίμνι. Και να κυκλοφορούν ανάμεσα στους τουρίστες και να χαλούν την εικόνα της περιοχής και της Κύπρου. Και να κατηγορούν κάποιοι τον Δήμαρχο Παραλιμνίου για ρατσισμό. Αν είναι δυνατόν! Θέλουν κάποιοι να μας πουν, πως οι θέσεις που εξέφρασε ο Δήμαρχος Παραλιμνίου θυμίζουν λίγο την ρήση: «Δύο πράγματα με έμαθε ο πατέρας μου. Να μην είμαι ρατσιστής και να μισώ τους μαύρους». Αλλά ο Δήμαρχος δεν είναι μόνος. Και αν κάποιοι θέλουν να τα ισοπεδώσουν όλα και όλους, ακόμη και τους Ουκρανούς με τους Σύρους, ας ρωτήσουν και τον βουλευτή του ΑΚΕΛ Βαλεντίνο Φακοντή. Να τους πει τι εστί «όχλος». Πάντως, σε κάποια από τα λεξικά η ερμηνεία είναι ότι όχλος είναι το σύνολο πολλών ανθρώπων που χαρακτηρίζονται από ομαδική ψυχολογία και κυριαρχία των ενστίκτων. Κάνουν αναφορά σε ψυχολογία του όχλου παραπέμποντας σε «κοινωνικές τάξεις ή στρώματα που χαρακτηρίζονται από ταπεινή καταγωγή, μικρό εισόδημα ή χαμηλό μορφωτικό επίπεδο». Δηλαδή, δεν είναι ευγενείς / πλούσιοι / μορφωμένοι όπως τον κ. Φακοντή. Σε άλλα λεξικά, αναφέρεται, πως «ο όχλος αρχικά ήταν σύνολο ανθρώπων του λαού που θεωρούνταν κατώτερης τάξης και απαίδευτοι, σε αντίθεση με τον δήμο, που είχε ορισμένες έστω εμπειρικές γνώσεις και μπορούσε να πάρει αποφάσεις με νηφαλιότητα και όχι υπό το κράτος των έντονων συναισθημάτων». Αναφέρεται επίσης, πως «οχλαγωγία, είναι και η δημαγωγική καθοδήγηση του κόσμου από πολιτικούς και μη»… Αυτά λέγονται και δίνουν την ευκαιρία στον Αβέρωφ Νεοφύτου να δηλώνει πως «στόχος μας είναι να βάλουμε τον πήχη ψηλά». Να τον βάλουμε, επειδή κάποιοι πέρασαν από κάτω και έχουν την ψευδαίσθηση πως κάνουν άλματα και ότι πηδάνε από πάνω.
ΒΑΣ ΒΑΣ
