Ο ΦΥΣΙΚΟΣ πλούτος ανήκει στο λαό αυτής της χώρας. Στους Ελληνοκύπριους, στους Τουρκοκύπριους, τους Μαρωνίτες, τους Αρμένιους και τους Λατίνους. Δεν είναι συνέταιροι αλλά ιδιοκτήτες. Συνεταιρισμός, σημαίνει δυο χωριστές οντότητες να κάνουν μια συμφωνία για να αξιοποιήσουν από κοινού το αέριο ή οτιδήποτε άλλο πλούτο της Κύπρου. Πίσω από τα λόγια και τις θέσεις που προτάσσουν το θέμα του συνεταιρισμού κρύβονται οι πραγματικές προθέσεις της κατοχικής Τουρκίας, για την προώθηση και εφαρμογή της επεκτατικής της πολιτικής. Και δυστυχώς τέτοιες απόψεις εκφράζονται και από Τουρκοκύπριους, «προοδευτικούς» και μη. Είναι προφανές πως το κεφάλαιο της ενέργειας, διαμορφώνει νέα δεδομένα και αναπροσαρμόζει στόχους και επιδιώξεις. Ενδεχομένως αυτό μπορεί να λειτουργήσει και ως κίνητρο. Όχι, όμως, με τους όρους της Άγκυρας.
Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ Τουρκία αντιδρά στο ενεργειακό πρόγραμμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αντιδρά σε οτιδήποτε προέρχεται από την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία, ως γνωστό, την χαρακτηρίζει «εκλιπούσα». Αντέδρασε και για την τελευταία εξέλιξη, που αφορά την απευθείας ανάθεση του θαλασσοτεμάχιου 5 στην κοινοπραξία Exxon Mobil και Quatar Petroleum. Το συγκεκριμένο θαλασσοτεμάχιο 5, όπως είναι γνωστό, βρίσκεται μέσα στην ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα της Κυπριακής Δημοκρατίας στα νοτιοδυτικά του νησιού. Είναι, επίσης γνωστό, ότι έχει ήδη οριοθετηθεί στη βάση του διεθνούς δικαίου μεταξύ των σχετικών παράκτιων κρατών, ειδικότερα της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Αραβικής Δημοκρατίας της Αιγύπτου μέσω συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ το 2003. Όλα αυτά, βέβαια, είναι… λεπτομέρεια για την κατοχική Τουρκία. Το διεθνές δίκαιο το αντιμετωπίζει αλά καρτ και στις σχέσεις της με τις άλλες χώρες λειτουργεί διά της στρατιωτικής ισχύος και της επιβολής.
ΓΙΑ τους Κύπριους, για τις μελλοντικές γενιές η πορεία αξιοποίησης του φυσικού πλούτου περνά μέσα από την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία οφείλει να αξιοποιήσει το πλεονέκτημα αυτό προς όφελος του λαού και της χώρας. Ειδικά, οι Τουρκοκύπριοι έχουν πολλά να επωφεληθούν από την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και διαθέτει και φυσικό πλούτο. Όπως το υπουργείο Εξωτερικών σημειώνει, στην απάντησή του προς το τουρκικό ΥΠΕΞ, «η Κυπριακή Δημοκρατία θα συνεχίσει με αποφασιστικότητα την πολιτική της στον τομέα των υδρογονανθράκων με πλήρη σεβασμό του διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου». Αυτή είναι μια διεθνή πρακτική, που θα πρέπει να ακολουθείται από όλους. Δεν είναι προαιρετική, αλλά υποχρεωτική για όσους λειτουργούν μέσα στο διεθνές σύστημα.
ΕΜΕΙΣ θα επιμένουμε να εκφράζουμε τη θέση μας πως το μέλλον είναι κοινό, κυπριακό. Το μέλλον των Κυπρίων δεν περνά μέσα από την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της Τουρκίας ή οποιασδήποτε τρίτης χώρας. Την ίδια ώρα, είναι σαφές πως η αξιοποίηση του φυσικού αερίου ως καταλύτη, αποτελεί μια οδός, που μπορεί να λειτουργήσει. Καταλύτες στο παρελθόν, όπως η ενταξιακή πορεία έχουν προβληθεί, πλην όμως δεν λειτούργησαν. Ένας καταλύτης μπορεί να λειτουργήσει όταν αυτό γίνεται με σωστούς όρους και με βάση τα διεθνή δεδομένα. Δεν θα μοιράζουμε δώρα στην αχόρταγη Τουρκία και αναμένουμε να συνεργασθεί. Η κατοχική Τουρκία, μετά την επίτευξη συμφωνίας, με το τέλος της κατοχής κι όταν θα αποδείξει εμπράκτως ότι σέβεται το διεθνές δίκαιο, θα μπορεί να μπει στην ομάδα των γειτονικών κρατών, που θα έχουν οφέλη από το φυσικό πλούτο. Όσο, όμως, κρατά εδάφη και επιτίθεται στην Κύπρο δεν θα έχει ούτε ρόλο, ούτε λόγο.
