Παιδιόθεν μαθαίναμε τι σπουδαίο πράγμα είναι η εργασία. Ρεαλιστικά, αλλά σαρκαστικά, ο Βολτέρος έλεγε: «Καλά οργανωμένη χώρα είναι εκείνη όπου οι λίγοι βάζουν τους πολλούς να δουλεύουν και τρέφονται απ’ αυτούς που τους κυβερνούν»… Λέγοντας αυτά, ο φιλόσοφος του διαφωτισμού είχε υπόψη του την εξαντλητική εργασία στις βιομηχανίες μαμούθ του 19ου αιώνα.
Η εργασία παλαιόθεν προβλήθηκε ως αρετή, χαρά και έμφυτη ανάγκη για τον άνθρωπο. Ο Απόστολος Παύλος έλεγε πως «ο μη εργαζόμενος, μη εσθιέτω», αυτός, δηλαδή, που δεν εργάζεται, να μην τρώγει, ενώ οι Βενεδικτίνοι (καθολικοί μοναχοί) έφτασαν στο σημείο να έχουν έμβλημά τους το ρηθέν «η εργασία είναι προσευχή».
Ουδένα όμως απασχόλησε το πόσοι εργαζόμενοι, είτε κατά το δουλοκτητικό, είτε κατά το φεουδαρχικό σύστημα, πλακώθηκαν κάτω από τους θεόρατους βράχους, για να χτιστούν ο Παρθενώνας, τα θεατρικά κτήρια ή οι Πυραμίδες ή το Σινικό τείχος, για να καμαρώνουμε οι σημερινοί τα πολιτιστικά έργα των αρχαίων και να τα εμπορευόμαστε τουριστικά και οικονομικά!
Τα αίτια της σημερινής ανεργίας οφείλονται κυρίως στην παρακμή των παλαιότερων βιοτεχνιών, στην εντατικοποίηση της εργασίας με τις βιομηχανίες, στην αύξηση του μεγέθους του διαθέσιμου εργατικού δυναμικού, που ήρθε ως αποτέλεσμα της αύξησης του πληθυσμού παγκόσμια και στην ένταξη περισσότερων γυναικών στην εργασία. Οι στατιστικές, βέβαια, σχετικά με τις επιπτώσεις της ανεργίας αντανακλούν τις αντιλήψεις αυτών που συλλέγουν τα στατιστικά στοιχεία και είναι σύμφωνα με τον αξιολογικό αριθμό των ατόμων που χαρακτηρίζονται ως άνεργοι ή ως υποαπασχολούμενοι. Άλλα είναι π.χ. τα κριτήρια των στατιστικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλα της Κύπρου, που έκανε δεκαέξι αλλαγές στον τρόπο υπολογισμού των ανέργων, μέχρι να πείσει τους αμαθείς, μέσω των προσκείμενων Μ.Μ.Ε. προς την κυβέρνηση, ότι έχει το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας. Αν είναι δυνατόν! Όποια όμως μέθοδος κι αν χρησιμοποιηθεί, οι αριθμοί όσων ψάχνουν εργασία στην Κύπρο ή υπαμείβονται ή υποαπασχολούνται είναι καταθλιπτικοί για τους κυβερνώντες.
Οι παγεροί αριθμοί των στατιστικών καταγράφουν ότι το ποσοστό ανεργίας στην Ευρώπη φτάνει το 20%. Οι Κύπριοι είμαστε «τυχεροί», με λιγότερο ποσοστό, της τάξης του 15%, αλλά πάμπολλοι από τους εργαζόμενους ασκούν επαγγέλματα άσχετα με τις ειδικότητές τους, όπως γκαρσόνια, οδηγοί, φορτοεκφορτωτές, νυχτοφύλακες, ντελιβεράδες, αποθηκάριοι και τα παρόμοια.
Μέχρι πού θα πάει ο μηδενισμός των χρόνων που σπούδασαν και ο εκμηδενισμός των πραγματικών ικανοτήτων τους; Ως πότε η επιδημία του κορωνοϊού και το άλυτο κυπριακό πρόβλημα θα αποτελούν άλλοθι για τους κρατούντες, που στο κάτω-κάτω η κοινωνία είναι από τους ένοικους του λόφου του Προεδρικού και της Πινδάρου που αναμένει λύσεις στα οικονομικά, κοινωνικά και εθνικά της προβλήματα κι όχι από κάποιους άπληστους βιομήχανους, που είναι η πηγή της ανεργίας και οι οποίοι βρίσκουν κάλυψη και ανεκτικότητα απ’ αυτούς που καλοκρατούν τον πλούτο!
Οι απόψεις του Συνδέσμου Εργοδοτών, βιομηχάνων, ΟΕΒ και ΚΕΒΕ είναι ενδεικτικές: Αιτούνται κατάργηση της Α.Τ.Α., αλλαγή της φορολόγησης του πλούτου και ιδιωτικοποιήσεις. Το ξεπούλημα ενός λαϊκού φορέα, όπως ο Συνεργατισμός, ήδη επιτελέστηκε! Η Ελληνική Τράπεζα να είναι καλά! Το τραπεζικό κεφάλαιο να αυγατίζει τα κέρδη του και οι εργαζόμενοι είναι ο τελευταίος τροχός της άμαξας για το συμπολιτευόμενο κόμμα, το ΕΛΑΜ και δυστυχώς και άλλα κόμματα, που όφειλαν να είναι απέναντι από το κεφάλαιο.
* Φιλόλογος, πρώην διευθυντής σε σχολεία Μ.Ε.
