ΤΟ κυκλοφοριακό είναι μια μόνιμη ανοικτή πληγή για τη χώρα μας. Ιδιαίτερα στις ώρες αιχμής το πρόβλημα αυτό είναι ένας εφιάλτης για τους πολίτες, που είναι αναγκασμένοι να διακινούνται στους δρόμους στις ώρες αιχμής. Αυτό αφορά σε όλες τις πόλεις της Κύπρου και είναι ένα ζήτημα ανοικτό, το οποίο αν και υπήρξαν πολλές εξαγγελίες, αλλαγές, λήφθηκαν μέτρα, δεν έχει διορθωθεί. Το πρόβλημα παραμένει και ταλαιπωρεί όλους και φαντάζει απομακρυσμένο το ενδεχόμενο να βρεθούν λύσεις. Αν και κανένα πρόβλημα δεν μπορεί να θεωρείται άλυτο. Πάντα υπάρχουν διέξοδοι. Ειδικά στη Λεμεσό, σύμφωνα με ρεπορτάζ στον «Φ», η ταλαιπωρία είναι μεγάλη και θεωρείται ένα βάσανο για τους πολίτες οι κυκλικοί κόμβοι. Ένα ζήτημα που απασχολεί την πόλη από την κατασκευή τους και εντεύθεν. Δεν προβλέφθηκε ενδεχομένως η σημαντική -με τον χρόνο- αύξηση των τροχοφόρων που κυκλοφορούν. Όπως συναφώς αναφέρεται, η έναρξη της σχολικής χρονιάς έχει ενισχύσει περαιτέρω το πρόβλημα. Αρκετός χρόνος αναλώνεται στους δρόμους μέχρι οι άνθρωποι να φθάσουν στη δουλειά τους. Δεν περιοριζόμαστε μόνο στη Λεμεσό, αλλά αναδεικνύουμε ένα διαχρονικό ζήτημα, το οποίο «ξεκίνησε λάθος». Λάθος ο σχεδιασμός των κυκλικών κόμβων, που στη συνέχεια επιχειρήθηκε να διορθωθεί με γέφυρες. Το πρόβλημα, όμως, δεν έχει λυθεί ούτε με τις γέφυρες. Και δεν πρόκειται να λυθεί όσο δεν αλλάζει ριζικά το οδικό σύστημα.
ΣΎΜΦΩΝΑ με το ρεπορτάζ, οι οδηγοί που χρησιμοποιούν κυρίως τους κυκλικούς κόμβους Πολεμιδιών και Αγίας Φύλας χρειάζονται να έχουν αρκετή υπομονή και γερά νευρά από το κυκλοφοριακό πανδαιμόνιο που επικρατεί κυρίως κατά τις πρωινές ώρες. Πολίτες έχουν επικρίνει και την τοποθέτηση των «έξυπνων φώτων», που ως γνωστόν τοποθετήθηκαν στον κυκλικό κόμβο της Αγίας Φύλας. Εκ του αποτελέσματος φαίνεται πως η λειτουργία τους επιβάρυνε και χειροτέρεψε την όλη κατάσταση.
ΣΕ ώρες αιχμής, λοιπόν, τα αυτοκίνητα σχηματίζουν ατέλειωτες ουρές τόσο βόρεια του κυκλικού κόμβου Αγίας Φύλας όσο και βόρεια των Πολεμιδιών και της λεωφόρου Γιάννου Κρανιδιώτη. Όταν ένας οδηγός χρειάζεται 45 λεπτά έως και μια ώρα για να πάει στη δουλειά του, τότε, είναι αναγκασμένος να ξεκινήσει πολύ νωρίς, ενώ είναι σαφές πως όλο αυτό δημιουργεί εκνευρισμό. Το ίδιο σκηνικό διαδραματίζεται και το απόγευμα.
ΤΙ μπορεί να γίνει; Ασφαλώς στο αρμόδιο υπουργείο, των Συγκοινωνιών και Μεταφορών, υπάρχουν ειδικοί, που έχουν δοκιμάσει διάφορες φόρμουλες και λύσεις. Όπως η λύση με τα «έξυπνα φώτα». Φαίνεται πως το πρόβλημα δεν έχει αντιμετωπιστεί έστω και μερικώς. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να βρεθούν άλλες λύσεις. Για τη Λευκωσία, για παράδειγμα, είχε προταθεί το τραμ. Δεν προχώρησε καθώς, όπως εξηγήθηκε, θα προκύψουν διάφορα άλλα ζητήματα. Μπορεί να γίνει μια άσκηση επί χάρτου και για τη Λεμεσό, που ενδεχομένως να είναι διαφορετικές οι συνθήκες. Μπορούν να γίνουν μεγάλοι χώροι στάθμευσης περιφερειακά της πόλης και να διευθετηθεί όπως οι πολίτες που έρχονται από περιοχές πέραν του κέντρου, που κατευθύνονται από τα περίχωρα ή την επαρχία, μεταφέρονται με μικρά λεωφορεία εντός της πόλης. Μπορούν ακόμη να γίνουν νέα έργα υποδομής, με νέες γέφυρες, που να αποσυμφορούν τους κυκλικούς κόμβους. Πρέπει να δοθούν λύσεις εδώ και τώρα.
