>>>Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει. Όταν μάθεις να διοικείσαι, τότε θα μάθεις να διοικείς. Η ρήση του Σόλωνα του σημαντικού Αθηναίου νομοθέτη, φιλοσόφου, ενός από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδος, θα πρέπει να μας προβληματίσει. Γιατί πραγματικά πάσχουμε… Είναι μια συζήτηση που πρέπει κάποτε να τολμήσουμε να την κάνουμε όλοι. Πολιτικοί και πολίτες. Γιατί αφορά όλους. Και καλύπτει τα πάντα, από τα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Από εκείνα που αφορούν την καθημερινότητά μας, την τσέπη μας μέχρι το εθνικό μας πρόβλημα, τη λύση του Κυπριακού, την Κυπριακή Δημοκρατία. Μια κουβέντα με πολλές αλήθειες, χωρίς κομματικά φτιασιδώματα, χωρίς χρωματισμούς και σκοπιμότητες. Χωρίς συμφεροντολογικούς υπολογισμούς και στοχεύσεις. Γιατί έτσι πρέπει αν θέλουμε να πάμε μπροστά. Αν δεν θέλουμε να βουλιάζουμε συνεχώς σε ένα βάλτο, αν δεν θέλουμε να μάς πνίξει μια και καλή το βούρκο που δημιουργήθηκε στο κυπριακό κράτος και δεν λέει να καθαρίσει με τίποτε. Και δεν καθαρίζει γιατί πολύ απλά δεν υπάρχει η θέληση για κάθαρση…
>>>Όλη αυτή η δυσωδία που αναδύεται από παντού μάς πνίγει και πρέπει να βρούμε τη δύναμη να καθίσουμε κάτω να δούμε πως καθαρίζουμε τον στάβλο του Αυγεία… Η απαξίωση του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη στο εσωτερικό και το εξωτερικό, δεν θα κουραστούμε να το επισημαίνουμε, έχει επιπτώσεις πάνω στην Κυπριακή Δημοκρατία, σε μια πολύ ιδιαίτερη συγκυρία για την επιβίωση τούτου του τόπου. Είναι καταδικασμένος ο ίδιος να βρει τη δύναμη να ανοίξει ένα διάλογο πέραν και πάνω από τα προσωπικά του, πέραν από τα πρόσωπα, τις φιλοδοξίες και τα συμφέροντα για να απαλλαγούμε δια παντός από τη σαθρότητα, τη βρωμιά. Για να απαλλαγούμε απ’ ότι προκαλεί κόστος στην Κυπριακή Πολιτεία και τους πολίτες. Γιατί κακά τα ψέματα, οι πολιτικοί βρίσκουν τρόπο να ξεγλιστρούν και βολεύονται…
>>>Είναι καιρός να καταλάβουμε πως δεν έχουμε μόνο δικαιώματα. Έχουμε και ευθύνες και υποχρεώσεις. Το πλασάρισμα δίπλα από την κάθε εξουσία επικράτησε σε αυτό τον τόπο να είναι το «χρυσό διαβατήριο» επιβίωσης και επικράτησης. «Οι άριστοι των αρίστων» κατάντησε ανέκδοτο… Αυτοί που βγαίνουν στην επιφάνεια συνήθως είναι οι φελλοί… οι χειροκροτητές και οι γλείφτες και οι επιτήδειοι… Τολμούν οι κάθε λογής εξουσίες να απαλλαγούν από όσους τους σηκώνουν ψηλά στις πλάτες τους και τους κρατούν εκεί για ίδιον όφελος; Τολμούν οι κομματάρχες να γίνουν δυσάρεστοι αλλά αποτελεσματικοί, γιατί αυτή την ανάγκη έχει ο τόπος και ο κόσμος; Τολμούν οι οικονομικοί κι άλλοι παράγοντες να οικοδομήσουν υγιείς και καθαρότατες δομές και σχέσεις για μια Κύπρο σαφώς καλύτερη που να μπορεί να επιβιώσει; Μια Κύπρο για την οποία να είναι περήφανος ο κόσμος της. Μια Κύπρο για την οποία να νιώθει ασφαλής και να προσδοκά ότι έχει μέλλον, έχει όραμα;
>>>Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Όμως δεν θα γίνει ούτε βήμα μπροστά, αν οι λύσεις αναζητούνται σε πεπαλαιωμένες συνταγές του παρελθόντος που δοκιμάστηκαν αλλά απέτυχαν να δώσουν λύσεις. Μια ενδοσκόπηση ίσως αποδώσει τα προσδοκώμενα βήμα με βήμα…
>>>Ο Σωκράτης θεωρούσε τον εαυτό του αλογόμυγα που τσιμπά και ενοχλεί τους εφησυχασμένους πολίτες, ξυπνώντας τους απ’ το λήθαργο… Εμείς έχουμε ανάγκη από πολλούς Σωκράτηδες που να ξυπνήσουν και τους πολιτικούς μας ταγούς μπας και ξεκολλήσουν από τα τετριμμένα. Γιατί ανκαι οι πλείστοι – πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας- προέρχονται από τη νέα φουρνιά των πολιτικών επιλέγουν τα εύκολα και την πεπατημένη…
