ΤΑ πρόσφατα τροχαία θανατηφόρα δυστυχήματα θα προστεθούν στον μακρύ κατάλογο. Νέοι άνθρωποι με όνειρα έφυγαν τόσο άδικα από τη ζωή. Συμπολίτες μας χάνονται στην άσφαλτο. Στη χώρα μας υπάρχει πρόβλημα με τα τροχαία δυστυχήματα. Το έχουμε θέσει πολλές φορές στο παρελθόν και θα επιμένουμε σε αυτό το θέμα όσο δεν μειώνονται τα τροχαία δυστυχήματα. Θα επιμένουμε όσο τα μέτρα που λαμβάνονται δεν αποδίδουν. Και για αυτό ευθύνονται, προφανώς, πολλοί παράγοντες και το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι να βρεθούν τρόποι αντιμετώπισης των οδικών δυστυχημάτων. 

ΠΡΕΠΕΙ να επισημανθεί πως οι συζητήσεις για τα θέματα αυτά, των τροχαίων, κυρίως θανατηφόρων, δυστυχημάτων διεξάγονται εδώ και πολύ καιρό. Μέτρα έχουν υιοθετηθεί, νομοθεσίες έχουν αλλάξει, για να είναι πιο αυστηρές οι ποινές, εκστρατείες έχουν πραγματοποιηθεί, αλλά επί της ουσίας το πρόβλημα παραμένει. Για παράδειγμα, εδώ και πολύ καιρό τώρα συζητείται το θέμα της εγκατάστασης του συστήματος  φωτοεπισήμανσης στη χώρα μας, που είχε δοκιμασθεί και στο παρελθόν και απέδωσε. Τώρα, όπως γίνεται αντιληπτό, το θέμα επανέρχεται και μάλιστα γίνονται και δοκιμές. Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της οδικής ασφάλειας όλων των χρηστών του οδικού δικτύου. Πρόκειται για μια μεγάλη επένδυση, που θεωρείται δεδομένο ότι θα φέρει αποτελέσματα, φτάνει βέβαια να συνεργασθούν και οι πολίτες. Γιατί σε όλες τις περιπτώσεις σημαντικός και καθοριστικός είναι ο ανθρώπινος παράγοντας. Στόχος, πάντα, είναι η συμμόρφωση των πολιτών με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και τούτο θα γίνει με αξιοποίηση των προσφερόμενων εργαλείων, αλλά και διά της συστηματικής εκπαίδευσης των οδηγών. Οι τελευταίοι πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η εφαρμογή των νόμων τούς προστατεύει. Σώζει ζωές. Συνεπώς δεν έχουν λόγο να μη συμμορφώνονται. Σώζει τους ίδιους και τους συμπολίτες τους. 

ΤΟ έχουμε επαναλάβει πολλές φορές και θα επιμένουμε πως παραμένει πάντα σημαντικός παράγοντας ο ανθρώπινος. Θα επαναλάβουμε, επίσης, πως δεν είναι με τον φόβο που γίνονται διορθωτικές κινήσεις. Δεν είναι με αυτόν τον τρόπο που δημιουργείται οδική συνείδηση. Γιατί οφείλουμε να αναφέρουμε για μια ακόμη φορά πως το πρόβλημα είναι πως κάποιοι συμπολίτες μας δεν έχουν οδική συνείδηση. Και η οδική συνείδηση δεν αποκτάται αυτόματα ή διά της επιβολής. Εδραιώνεται και κυριαρχεί στην οδική συμπεριφορά όλων μας μέσα από διαχρονική προσπάθεια. 

ΟΙ αρμόδιοι έχουν ενώπιιόν τους τα στατιστικά στοιχεία, τα οποία ειρήσθω εν παρόδω είναι μονίμως ανησυχητικά. Έχουν ενώπιόν τους την πλήρη εικόνα για τα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας στον τομέα αυτό. Έχουν, επίσης, ενώπιόν τους και μια σειρά προτάσεις, ιδέες για να εφαρμόσουν, οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά. Κάθε φορά που γίνεται ένα θανατηφόρο τροχαίο δυστύχημα επανέρχονται στο προσκήνιο οι συζητήσεις για τη λήψη μέτρων. Θα πρέπει, επιτέλους, να τεθεί εθνικός στόχος για μείωση των οδικών δυστυχημάτων. Είναι ευρωπαϊκός στόχος, που περνά μέσα από τις εθνικές επιδόσεις. Χρειαζόμαστε οδική συνείδηση. Αυτή δεν την αποκτούμε αυτόματα. Είναι μια διαχρονική συνεχής εκπαίδευση, που περνά μέσα από τις εμπειρίες αλλά πρωτίστως από τη συνείδησή μας ότι πρέπει να προσέχουμε στους δρόμους, να τηρούμε κατά γράμμα τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς. Να είμαστε προσεκτικοί για εμάς και τους άλλους που κυκλοφορούν στους δρόμους: Οδηγούς, μοτοσυκλετιστές, ποδηλάτες και πεζούς.