Πριν χρόνια αυτή η πολιτεία έστελλε ενώπιον της Δκαιοσύνης, νεαρούς ως επί το πλείστον, για μικροποσότητες ναρκωτικών. Μέχρι να αντιληφθούν ότι επρόκειτο για ασθενείς, πέρασαν χρόνια. Εν τέλει, η ΥΚΑΝ και η Νομική Υπηρεσία τα τελευταία χρόνια χειρίζονται διαφορετικά τους χρήστες ναρκωτικών που συλλαμβάνονται με μικροποσότητες του ενός και δύο γραμμαρίων.

Ωστόσο, το ίδιο δεν συμβαίνει με αυτούς που οφείλουν χρέη στο δημόσιο ή σε ιδιώτες. Το θέμα συζητείτο στη Βουλή, όταν ακόμα ήταν πρόεδρος της Επιτροπής Νομικών ο τότε βουλευτής του ΔΗΣΥ Παναγιώτης Δημητρίου. Αν δηλαδή, έπρεπε να καταργηθεί το μέτρο της φυλάκισης κάποιου επειδή χρωστά. Φτάσαμε αισίως στο 2021 και ακόμα φυλακίζονται άτομα με μόνο τους έγκλημα να είναι πως χρωστούν σε πρόστιμα που τους επέβαλαν τα Δικαστήρια και δεν μπορούν να τα πληρώσουν ή σε δικηγορικά έξοδα. 

Και καλά, γι’ αυτούς που έχουν και αρνούνται να πληρώσουν, τους λεγόμενους στρατηγικούς κακοπληρωτές, να ισχύσει το μέτρο της φυλάκισης. Γι’ αυτούς όμως, που ζουν με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, που είναι άνεργοι, που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, πού θα βρουν τα χρήματα για να πληρώσουν τις οφειλές τους; Δεν μπορείς σ’ ένα ευρωπαϊκό κράτος να στερείς την προσωπική ελευθερία ενός ατόμου, απλά επειδή δεν έχει χρήματα να πληρώσει τα πρόστιμα που του επέβαλε Δικαστήριο. Τα οποία στην πλειοψηφία τους αφορούν τροχαίες παραβάσεις. Ειδικά τώρα με την πανδημία, που μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχασε τις δουλειές του ή είδε τους μισθούς τους να μειώνονται δραστικά, πώς μπορεί να πληρώνει και τα χρέη του. Πώς ο 47χρονος λήπτης ΕΕΕ να πληρώσει ένα χρέος 17.000 ευρώ; Και όμως, αυτό το κράτος της αναλγησίας, τον έστειλε στη φυλακή και μάλιστα χωρίς ημερομηνία λήξης. Και αν δεν παρενέβαινε ο Σύνδεσμος Προστασίας Δικαιωμάτων των Φυλακισμένων να πληρώσει ένα σεβαστό ποσό για ν’ αφεθεί ελεύθερος, τότε ο 47χρονος θα ήταν ακόμα στη φυλακή. 

Για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, για όσους οφείλουν διατροφές των παιδιών τους, πρέπει να υπάρχει άλλη μεταχείριση. Η φυλάκιση δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι η λύση. Άσε τον ενταλματία ελεύθερο να δουλέψει κι αν δεν πληρώνει τη δόση του τότε στείλε τον στο κελί. Όχι όμως με μιας επειδή απλά δεν πληρώνει να τον στέλλεις φυλακή. Αυτά είναι αναχρονιστικά πράγματα και το κράτος πρέπει να βρει τους τρόπους ώστε να μην στέλλει τους πολίτες του στη φυλακή, επειδή του χρωστούν. Εδώ υπάρχουν δεκάδες επιχειρηματίες που χρωστούν Κοινωνικές Ασφαλίσεις και φόρους εισοδήματος και δεν τους κυνηγά κανείς. 

Η Βουλή πρέπει να αναλάβει πρωτοβουλία να τροποποιήσει τον σχετικό νόμο και να φυλακίζονται μόνο όσοι αποδεδειγμένα κρατούν και αρνούνται να πληρώσουν. Για τους άλλους, να φροντίζουν οι υπηρεσίες να τους εξευρίσκουν δουλειά ώστε ν’ αρχίσουν να πληρώνουν τις δόσεις τους. Διαφορετικά όχι μόνο θα συμπεριφερόμαστε αλλά και θα είμαστε ένα τριτοκοσμικό κράτος.

michalis.hadjivasilis@phileleftheros.com