Σε σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες έχει εξελιχθεί η υπόθεση οικονομία εν μέσω της πανδημίας. Οι αρχές των χωρών προσπαθούν να διαβάσουν ξανά τα επιδημιολογικά στοιχεία και να βρουν την ισορροπία ανάμεσα στη δημόσια υγεία και την οικονομία. Δεν είναι μόνο ο κορωνοϊός απειλή για την υγεία αλλά και η ανεργία όπως και τα λιγότερα εισοδήματα σε συνδυασμό με τα έξοδα που παραμένουν σταθερά. Πριν μερικούς μήνες ο πρόεδρος της γερμανικής βουλής Β. Σόιμπλε εξέφρασε την άποψη, ότι μπροστά στην προστασία της ανθρώπινης ζωής όλα έρχονται σε δεύτερη μοίρα, δεν είναι σωστή θέση στην απολυτότητά της. Προφανώς θέλει να δείξει ότι η προστασία της υγείας και της ζωής σε καιρούς πανδημίας δεν μπορεί να είναι μονόδρομος. Από τη μια θέλουμε να προστατέψουμε τους ηλικιωμένους και ευάλωτους ανθρώπους και από την άλλη να μην οδηγήσουμε στα όριά του το σύστημα υγείας. Και φυσικά όσοι είναι στον παραγωγικό ιστό στον ιδιωτικό τομέα βιώνουν μια σκληρή πραγματικότητα. Με τι κόστος όμως. Οι επιχειρήσεις με μειωμένους τζίρους δημιουργούν ζημιές οι οποίες θα πλήξουν τους εργαζόμενους, τους προμηθευτές.
Στη συζήτηση για τις οικονομικές επιπτώσεις τίθεται το δίλημμα της ζωής και του θανάτου, έστω και έμμεσα. Ένα αποδοτικό σύστημα υγείας δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί όταν η οικονομία έχει παραλύσει. Και δεν συνιστά μόνο ο κορωνοϊός απειλή για την υγεία, αλλά και η ανεργία ή τα ψυχολογικά προβλήματα. Η υγεία έχει και μια κοινωνική διάσταση. Ποιο είναι συνεπώς το κόστος μιας ανθρώπινης ζωής; Η σχέση της οικονομίας με την υγεία είναι πολλαπλά τεκμηριωμένη. Η φτώχεια γεννά την αρρώστια, ενώ ο πλούτος προστατεύει και προάγει την υγεία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει σαφής αντιστοιχία ανάμεσα στην οικονομία κάθε χώρας και στην υγεία του πληθυσμού της. Μέχρι και τα 2/3 των διαφορών που παρουσιάζουν οι δείκτες υγείας από πληθυσμό σε πληθυσμό οφείλονται σε οικονομικούς λόγους. Υψηλότερο εισόδημα σημαίνει επίσης περισσότερους πόρους για πρόληψη, περίθαλψη και άλλες κοινωνικές υπηρεσίες.
Από την άλλη, η υγεία επηρεάζει το εισόδημα. Ένας υγιής πληθυσμός είναι και πιο παραγωγικός. Στις ΗΠΑ υπολογίστηκε ότι το 8,3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) είναι πλούτος που παράγεται χάρη στη μείωση της θνησιμότητας από το 1940 και μετά. Η σχέση της υγείας με την οικονομία αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα εξαιτίας της ύπαρξης σοβαρών οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των χωρών.
Το πόσο θα διαρκέσει αυτή η επιδημία, αλλά και τι επιπτώσεις θα έχει παγκοσμίως, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε ακόμα. Η εξάπλωση του ιού αποτελεί πάνω απ’ όλα ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα για την παγκόσμια υγεία, αλλά είναι πλέον σίγουρο πως θα επηρεάσει σημαντικά και την παγκόσμια οικονομία. Όλα εξαρτώνται από τα μέτρα που θα παρθούν, το πώς θα δράσουν οι χώρες παγκοσμίως και το πόσο γρήγορα θα βρεθεί θεραπεία.
Το θέμα είναι μαζί με την υγεία μας να έχει αντοχές και η οικονομία. Υγεία και οικονομία είναι αλληλοσυγκρουόμενα και υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες καλούμαστε να συγκεράσουμε τα δυο αυτά. Για την υγεία θα θέλαμε να έχουμε κλειστά σύνορα και καραντίνα. Για την οικονομία θέλουμε ανοιχτά σύνορα και κυκλοφορία. Για παράδειγμα το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία είναι δυο βασικές τουριστικές αγορές της Κύπρου. Όταν κλείνεις τα σύνορά σου ή βάζεις όρους είναι σαν να λες «καταδικάζω μια σειρά επιχειρήσεις και εργαζομένους στην καταστροφή». Αλλά από την άλλη υπάρχει το θέμα της δημόσιας υγείας. Φυσικά διαφορετικά βιώνεις τον κορωνοϊό και τις επιπτώσεις του αν έχεις χρήματα, αν έχεις εισοδήματα, αν έχεις σταθερή δουλειά και διαφορετικά να είναι ιδιωτικός υπάλληλος. Το ανοσοποιητικό σύστημα στην κάθε περίπτωση λειτουργεί διαφορετικά.
