Το Πρόσωπο της Ημέρας. Kim Jong-un, ανώτατος άρχων της Βόρειας Κορέας, με απροσδιόριστη ημερομηνία γεννήσεως (σύμφωνα με την Wikipedia, στις 8 Ιανουαρίου 1982-1984, ή στις 5 Ιουλίου 1984). Με δική του εντολή, η περίκλειστη χώρα του πραγματοποίησε την 6η της πυρηνική δοκιμή. Η είδηση μεταδόθηκε τηλεοπτικά δια στόματος της γνωστής επηρμένης κυρίας που ανακοινώνει όλες τις δραστηριότητες του παρανοϊκού ηγέτη της χώρας. Στο Twitter, Ο Βρετανός ζωγράφος John Lurie σκέφτηκε τι ωραία που θα ήταν εάν η συγκεκριμένη τηλεπαρουσιάστρια έλεγε κάτι σαν αυτό προς τον δυτικό κόσμο: «Ο δικός μας ηγέτης, Kim, είναι θεότρελος. Ο δικός σας, ο Donald, ηλίθιος. Είναι ωραίο που έχουμε και κάτι κοινό. Αντίο σας».
Η Ελλάδα που με πληγώνει: Αυτή όπου ακόμα και η Βουλή της έχει γίνει πεζοδρόμιο. Την προηγούμενη εβδομάδα, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, αρμόδιος για ευρωπαϊκές υποθέσεις, Γιώργος Κατρούγκαλος, κλήθηκε να απαντήσει σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτού του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Λοβέρδου για την μη συμμετοχή της Ελλάδος σε ημερίδα της εσθονικής προεδρίας για τα εγκλήματα των πάλαι ποτέ κομμουνιστικών καθεστώτων – να μου το θυμάστε, Χριστούγεννα θάρθουν, ακόμα για αυτό θα συζητάμε. Η σπίθα άναψε όταν ο έχων την ειρωνεία ψωμοτύρι Κατρούγκαλος, αντί να δώσει εξηγήσεις για την «απουσία της Ελλάδας από ένα ευρωπαϊκό συνέδριο», είπε ότι ο κ. Λοβέρδος εκπροσωπεί στο ΠΑΣΟΚ «το ακραίο κέντρο», προετοιμάζοντας μάλιστα «την μεταγραφή του στην Νέα Δημοκρατία». Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ απάντησε αμέσως: «Εγώ το έχω δηλώσει πως μόνο οριζοντίως θα φύγω από το ΠΑΣΟΚ. Εσείς που υπήρξατε υπάλληλος υπουργών του ΠΑΣΟΚ, ευέλικτος και με εύκαμπτη μέση, δεν έχετε οστά αλλά είστε μαλάκιο που περιφέρεται από εδώ και από εκεί, δεν θα τα λέτε αυτά για εμένα. Ζητήστε μου συγνώμη αλλιώς για εμένα δεν υπάρχετε». Το καφενείον «Η Ελλάς».
Η Ελλάδα που αγαπώ: Αυτή με τα αληθινά της καφενεία, που ακόμα αντέχουν στη λαίλαπα της καφετέριας. Δυσκολόβρετα στις μεγάλες πόλεις, αγέρωχα στις μικρότερες και στα χωριά. Εκεί, ο καφές δεν έχει απλώς την μυρωδιά του. Τον συνοδεύει το χαρμάνι από ιστορίες αληθινών ανθρώπων. Η έγνοια του ενός για τον άλλον – όπως έγραψε ο Γκάτσος σ’ ένα από τα πιο γλυκά τραγούδια του Χατζιδάκι, «τι να γίνετ’ ο κυρ Φώτης, πού να βρίσκετ’ ο Στρατής, τι να κάνει η Αλεξάνδρα, πού να είναι η Ρηνιώ;». Η ανόθευτη αγωνία για το πού πηγαίνει ο τόπος, πώς θα βγάλουμε τον επόμενο χειμώνα, αν η σοδειά θα είναι καλή, πώς τα καταφέρνουν τα παιδιά μας στα ξένα.
Η Σκέψη της Ημέρας. Όχι πνευματική τροφή, αλλά για πολιτικά συμπεράσματα ίσως να είναι χρήσιμη. Φορέας της ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας, τον οποίο αρκετοί έμπειροι επικοινωνιολόγοι έχουν συμπεράνει ότι μοιάζει σε πολλά με τον πρώην Πρωθυπουργό, Ανδρέα Παπανδρέου, κυρίως ως προς την δημαγωγική πλευρά του, και την ιδιαίτερη εκφορά του λόγου καθώς είχε το μοναδικό χάρισμα να διαστρεβλώνει την αλήθεια. Ο κ. Τσίπρας έγραψε χθες ένα άρθρο στην εφημερίδα του φίλα προσκείμενου σε αυτόν δημοσιογράφο Κώστα Βαξεβάνη, υπό τον τίτλο «Ήταν ο Ανδρέας ψεύτης;», πιθανώς για να υπερασπιστεί και τον ίδιο του τον εαυτό. Και μόνο η ανάγνωση του τίτλου, παραπέμπει σε πολλές σκέψεις του τύπου «Ήταν ο Άκης κλέφτης;», ή «Είναι η Γή στρογγυλή;». Υστερόγραφο: Το άρθρο του Πρωθυπουργού, που μπορεί να το βρει εύκολα κάποιος στο Διαδίκτυο, αμφιβάλλω έντονα εάν το έγραψε ο ίδιος, χωρίς αυτό να σημαίνει και ότι δεν τον εκπροσωπεί. Λίγο να έχει μελετήσει κάποιος την πολιτική διάλεκτο (political discourse) του κ. Τσίπρα, εύκολα καταλαβαίνει γιατί.
Εικονογράφηση: Παλιό καφενείο, σε κάποια επαρχία της Ελλάδας. Η ανορθογραφία το ομορφαίνει. Η ευθύτητα, εκκωφαντική. Σαν να θέλει να φωνάξει προς τους πανέλληνες: Ξυπνήστε ρεεεεεε!
