Διαχρονικά τον Χριστό τον προσέβαλαν περισσότερο τα έργα των εκπροσώπων του παρά τα έργα τέχνης του καθηγητή Γιώργου Γαβριήλ και πάλι καλά που δεν τον παρουσίασε γκέι διότι μέχρι και παρελάσεις θα είχαμε στους δρόμους. Ο εν λόγω καλλιτέχνης προσέφερε μεγάλη υπηρεσία με τα έργα του. Πρωτίστως στην Κυβέρνηση, η οποία θα έπρεπε να τον ευχαριστήσει και να τον τιμήσει στο Προεδρικό Μέγαρο όπως τίμησε ο Πρόεδρος την Ελένη Φουρέιρα. Διότι με την ανάρτηση των έργων του κατάφερε να επισκιάσει τα… έργα και τις ημέρες της Κυβέρνησης στην πώληση διαβατηρίων, στο θέμα της προσωρινής απόλυσης εθνοφρουρών προκειμένου να σπουδάσουν στη Βρετανία, στο θέμα των εκποιήσεων που επαναρχίζουν, την κατάσταση στο Κυπριακό κ.α. Και αντί η τέχνη του να είναι αντισυστημική (anti-systemic art) όπως αποκαλείται, υπηρέτησε το σύστημα και περιχαράκωσε όλους τους συστημικούς και όλους τους οπαδούς τους συσπειρώνοντάς τους. Ούτε βαλτός να ήταν. Τέχνη είναι αυτή;
Έβαλε τον Χριστό πάνω σε μια μοτοσικλέτα της σειράς αντί σε μια vespa αντίκα (ας πούμε) ή σε μια Harley; Κι ο Αρχιεπίσκοπος φαίνεται άγγελος όπως τον εμφανίζει. Αν τον έκανε σε σχήμα οδοστρωτήρα (τώρα βάζω ιδέες σε επόμενους καλλιτέχνες που θα αποφασίσουν να προκαλέσουν τον αιώνα τους όπως είχε πει και κάποιος διανοούμενος) και να περνά (ο οδοστρωτήρας Αρχιεπίσκοπος) πάνω από τις αρχαιότητες της Γεροσκήπου, θα έλεγα πως ήταν εντός θέματος. Υπάρχει άλλος καλλιτέχνης που θέλει ιδέες; Τέχνη είναι ένας πίνακας που εμφανίζει τον Νίκο Αναστασιάδη με μια σφραγίδα να σφραγίζει το διαβατήριο ενός Σαουδάραβα πίσω από τον οποίο υπάρχει ένα τσούρμο παιδιά και γυναίκες, δεξιά στον τοίχο ο πίνακας «ο πωλών τοις μετρητοίς και ο πωλών επί πιστώσει», από την άλλη ένα πλυντήριο ρούχων με επικεφαλίδα «ξέπλυμα παντός είδους» και γύρω από τον Πρόεδρο σε γραφεία ως υφιστάμενοι του οι υπουργοί των οποίων τα δικηγορικά εξέδωσαν διαβατήρια και τα ενέκριναν κιόλας. Νοείται, ότι όποιος ζωγραφίσει κάτι τέτοιο τα πνευματικά δικαιώματα μου ανήκουν. Αλλά και οι αντιδράσεις έκαναν το αντίθετο από ό,τι επεδίωκαν.
Δηλαδή, αν δεν αντιδρούσε κανείς, θα έβλεπαν τα έργα μερικοί ή αρκετοί φίλοι του καλλιτέχνη, κάποιοι θα έλεγαν από μέσα τους «καλλιτέχνης του…» και εκεί θα τελείωνε το θέμα. Να τον απολύσουμε, λένε, διότι διδάσκει τα παιδιά μας τα οποία κινδυνεύουν να παρεκτραπούν κ.λπ. κ.λπ. Τους είδαμε και στο Παραλίμνι που δεν τους δίδαξε ο συγκεκριμένος καθηγητής. Πετού-σαν κουνέλια και κότες απ’ τα μπαλκόνια. Και προφανώς δεν τα πετούσαν επειδή αυτό τους δίδαξε ο Γιώργος Γαβριήλ. Τον οποίον αν ήμουν καλλιτέχνης (μη κακόν της τέχνης) θα παρουσίαζα σαν ένα μυρμήγκι που θα κρατού-σε ένα πινέλο με το οποίο θα ζωγράφιζε τα φτερά του και θα έβαζα ως λεζάντα «έδωσεν ο Θεός του λίμπουρου φτερά για να τον καταστρέψει». Αν και μεταξύ μας, όσο πιο πολύ μίσος εκπέμπεται από κάποιους, τόσο μεγαλύτερη διαφήμιση γίνεται στο έργο του. Άσε που τον έχω άξιο να ζωγραφίσει τον Αρχιεπίσκοπο και στο μέρος της καρδιάς να βάλει ένα πορτοφόλι ή έστω μια επιταγή €300.000.
ΒΑΣ ΒΑΣ
Μόνο την κορνίζα θα αγόραζα
Καλλιτέχνης σου λέει ο άλλος! Να μη χαρώ το φως μου, τον πίνακα με τον Αρχιεπίσκοπο θέ-λω να μου δώσουν τουλάχιστον €10.000 για να τον κρεμάσω, όχι στο σπίτι μου αλλά στην αυλή του γείτονά μου. Κι αυτό για να τον εκδικηθώ που δεν με άφησε να κλείσω μάτι όταν κέρδισε η Ομόνοια τον Ερυθρό Αστέρα. Άλλη θεομηνία κι αυτή! Αλλά πόσα κακά να αντέξουμε; Πλάκωσε πανδημία, προκρίθηκε η Ομόνοια στον Τσάμπιονς Λιγκ και ο Πρόδρομος είναι υπουργός Παιδείας. Αν και μεταξύ μας, καλά τα πήγε με την προετοιμασία των σχολείων τα οποία θα είναι εντε-λώς έτοιμα μόλις εγκαινιαστεί και το τελεφερίκ από τον προκάτοχό του.
Και η Κυβέρνηση τελευταίως δεν πήγαινε και άσχημα. Πρώτα-πρώτα καταπολέμησε τις πλαστές πολιτογραφήσεις που εκθέτουν την Κύπρο διεθνώς με κίνηση ματ. Με τη σύνθεση δε του Υπουργικού Συμβουλίου μπορούν κάλλιστα να παρακαμφθούν οι μεσάζοντες και να υποβάλλεται απευθείας η αίτηση στο Υπουργικό. Αυτά συμβαίνουν και σε άλλα χριστιανικά κράτη. Το είπε και ο Αρχιεπίσκοπός μας ότι «έχουμε ένα χριστιανικό κράτος». Αν ήταν χριστιανοί (στην πράξη) και οι πνευματικοί μας ηγέτες θα ήμασταν μια χαρά. Ο Μακαριότατος (είναι το ίδιο άτομο που πήρε μίζα €300.000- καθόλα χριστιανική πράξη, προκειμένου να εξασφαλίσει διαβατήριο σε μη χριστιανό επενδυτή) υπέδειξε, πως «η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας είναι θρησκευόμενη». Θεωρητικά είναι αλλά, παρά το παράδειγμα που παίρνει από τον πνευμα-τικό του ηγέτη, θεός του (λαού) δεν είναι το χρήμα. «Είμαι προϊστάμενος του λαού δεν μπορώ να μην τον προστατεύσω», είπε ο Αρχιεπίσκοπος. Προϊστάμενος! Μάστρος να σου πετύχει… Πάντως, εκεί που θα συμφωνήσω μαζί του είναι πως πρέπει ο εκπαιδευτικός να προσφέρει και ήθος και όχι μόνο ξερές γνώσεις. Πώς κατήντησε έτσι τους μαθητές του ο καλλιτέχνης-καθηγητής; Πόση κατρακύλα; Να μην μπορούν να ανάψουν πέντε βεγγαλικά κατά την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς; Να μην είναι σε θέση να πετά-ξουν απ’ τα μπαλκόνια τρία κουνέλια και μισή ντουζίνα όρνιθες;
Πόσο χαμηλά έριξε το επίπεδο της παιδείας μας; Αν δεν τον διώξουν, στο τέλος οι μαθητές του ίσως φτάσουν και στο απευκταίο να αγαπούν τους πρόσφυγες περισσότερο από τις κότες. Και ας μην ακούνε οι μαθητές τον ευαγγελιστή Ματθαίο όταν αποδίδει στον Ιησού τα εξής: «Επείνασα γαρ και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με». Τούτων λεχθέντων δεν σημαίνει πως θα αγόραζα έστω και έναν πίνακα του καθηγητή, ίσως πλην αυτού που εμφανίζεται περίπου φυλακισμένος με δύο παιδάκια-προσφυγάκια. Ίσως και 1-2 κορνίζες. Το ότι δεν θα αγόραζα τα έργα του, είναι ένα και το ότι υποστηρίζω το δικαίωμά του να εκφράζεται είναι άλλο. Επιτέλους, να κατεβούμε απ’ τα δέντρα και να μιλάμε, κατά τον ποιητή, «ήσυχα κι απλά». Χωρίς ύβρεις, χωρίς σύγχρονη ιερά εξέταση, δίχως αφορισμούς.
ΒΑΣ ΒΑΣ
Φιλελεύθερα, 20.9.2020.
