Ο Ανδρέας Φωκαΐδης, από τη Λευκωσία, σχολιάζει το θέμα των φώτων τροχαίας και των καμερών που έχουν εγκατασταθεί σ’ αυτά…
Αναφέρομαι στο επίκαιρο και καυτό θέμα της φωτοεπισήμανσης των τροχαίων παραβάσεων. Οι μισοί υπουργοί προβληματίζονται «τίνι τρόπω» θα εισπραχθεί το «λαβείν» προς όφελος των ιδιωτών που εγκατέστησαν και λειτουργούν το σύστημα. Σε αντίθεση, η Βουλή επιζητεί τρόπους να απαλύνει τις κοινωνικές επιπτώσεις που δημιουργεί η πρόωρη και «εν πολλοίς» άκυρη νομικά εφαρμογή αυτής της καινοτομίας που ψήφισαν. Τώρα που ασχολούνται σοβαρά με το θέμα. επεσήμαναν τις αδυναμίες του. Οι ατέλειες του συστήματος είναι πολλές. Καταρχήν δεν είναι αποδεκτό, από τη μέρα της παράβασης έως την επίδοση του εντάλματος, να μεσολαβούν 2-3 μήνες. Όταν δεν υπάρχει δυνατότητα άμεσης συμμόρφωσης του πολίτη προς τον νόμο, τότε τι εξυπηρετεί το πρόστιμο και οι βαθμοί ποινής; Για φοροείσπραξη και τιμωρία, ως να είμαστε νήπια; Ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής επιτροπής τόνισε ότι πολλοί ίσως να έχασαν την άδεια οδηγού εν αγνοία τους, με κίνδυνο σοβαρών κοινωνικών και οικονομικών συνεπειών στο άμεσο μέλλον. Πολύ ορθές και οι δηλώσεις νεαρών μελών της επιτροπής, που αναφέρονται στις αδυναμίες της όλης επιχείρησης. Ήδη αποδεικνύεται πρόχειρη και ασύμβατη με την κυπριακή πραγματικότητα. Στη Λευκωσία, τα φώτα τροχαίας είναι χαμηλά και χάνονται από το οπτικό πεδίο του οδηγού όταν προηγείται λεωφορείο, ημιφορτηγό ή μεγάλο SUV. Μόνο στη Λεωφόρο Μακαρίου έχουν τοποθετηθεί τα φώτα ψηλά σε περίοπτη θέση, όπως στις χώρες που λειτουργούν «φωτοκάμερες». Συνεπώς, δεν μπορεί να καταγγέλλεται οδηγός για παράβαση, όταν δεν βλέπει τα φώτα. Υπάρχει και το «δεδικασμένο» που δεν αναιρείται. Πριν λίγα χρόνια, οδηγός πέρασε διασταύρωση με κόκκινο και προκάλεσε σοβαρό ατύχημα. Αθωώθηκε, όταν αποδείχτηκε ότι λεωφορείο που προηγείτο, του έκρυβε τη θέα των φώτων που δεν ήταν σε περίοπτη θέση. Συνήγορος του οδηγού ήταν συνταξιούχος πρώην ανώτερο στέλεχος της Νομικής Υπηρεσίας του κράτους. Ο νόμος μπορεί να είναι τυφλός, όμως οι δικαστές όχι.
