Άρθρο στη ψηφιακή, συλλεκτική έκδοση του Φιλελευθέρου «Η ΚΥΠΡΟΣ ΤΟ 2024! ΕΤΟΣ ΠΡΟΚΛΗΣΕΩΝ» που διατίθεται δωρεάν μέσω του philenews.com
Τέτοια περίοδο, κάθε χρόνο οι σκέψεις μου μέσα από αυτό το άρθρο είναι στραμμένες προς τον επόμενο χρόνο, προς το μέλλον και ιδιαίτερα πώς μπορούμε να πάμε μπροστά μέσα από συγκεκριμένους στόχους και τι μπορούμε να αλλάξουμε. Τα τελευταία, όμως, γεγονότα στη γειτονική μας περιοχή και γενικότερα οι πρόσφατοι πόλεμοι μας έχουν δημιουργήσει μεγάλες ανησυχίες και μεγάλους προβληματισμούς για το μέλλον.
Αξίζει κάποιος να αναλογιστεί ότι έχουν περάσει περισσότερα από 100 χρόνια από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και περισσότερο από 70 χρόνια από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Είμαστε τώρα λίγες στιγμές μακριά από το 2024 και οι πόλεμοι αλλά και οι τρομοκρατικές επιθέσεις είναι ακόμη οι κύριοι τρόποι που χρησιμοποιούνται για τη λύση διενέξεων μεταξύ των χωρών. Δεν πιστεύω ότι κανείς θα ανέμενε τέλος του 2023 να μαίνονταν δύο μεγάλοι πόλεμοι, αυτός της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο πόλεμος στη Γάζα μετά την απαράδεκτη τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που θα πίστευε ότι τέλος του 2023, στη γειτονική μας περιοχή θα κρατούνταν όμηροι μακριά από τις οικογένειές τους, θα βρίσκονταν στο έλεος τρομοκρατών. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κανείς που θα πίστευε ότι τέλος του 2023 θα υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες νεκροί λίγα χιλιόμετρα μακριά μας. Υπάρχουν επίσης, ακόμη πολύ περισσότεροι που δεν έχουν αυτήν τη στιγμή τα βασικά αγαθά της ζωής και απειλείται η ζωή τους, όχι μόνο από το πόλεμο αλλά και από τις τραγικές ανθυγιεινές συνθήκες διαβίωσης στην περιοχή τους. Είναι αδιανόητο, σήμερα,με ανεπτυγμένες τις μεταφορές και την τεχνολογία να μένει κόσμος αβοήθητος και να πεθαίνουν τόσα πολλά παιδιά που ακόμη δεν έχουν γευτεί τη ζωή. Είναι ακόμη αδιανόητο να μεγαλώνουν παιδιά και η μοναδική τους εκπαίδευση να είναι πώς να γίνουν «χρήσιμοι» τρομοκράτες χωρίς να μπορούν να έχουν σωστή παιδεία, όπως τα υπόλοιπα παιδιά στον πλανήτη μας. Δεν θα αναφερθώ στις υπόλοιπες συνέπειες των πολέμων επειδή θεωρώ ότι η ζωή, η υγεία και η παιδεία είναι ότι πιο πολυτιμότερο πρέπει να έχουμε.
Τόσο το νέο κτήριο που κατασκευάζεται αλλά και το υφιστάμενο κτήριο στο Ινστιτούτο Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου γειτνιάζει με τη γραμμή κατάπαυσης του πυρός ή άλλως πράσινη γραμμή. Κάθε φορά που επισκέπτομαι το εργοτάξιο του νέου μας κτηρίου αντιλαμβάνομαι ότι δεν πέρασε μια μέρα από την εισβολή της Τουρκίας στο νησί μας. Η ύπαρξη συρματοπλεγμάτων, φυλακίων, βομβαρδισμένων κτηρίων από την εισβολή, μας υπενθυμίζει ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει και ότι είμαστε ακόμη σε κατοχή. Μόνο η χρήση του όρου «γραμμή κατάπαυσης του πυρός» σχεδόν 50 χρόνια μετά λέει πολλά. Εύχομαι αυτά, σε συνδυασμό με την πρόσφατη νέα συνήθεια των πολέμων στον πλανήτη μας να μην προκαλέσουν πρόβλημα στη χώρα μας. Αντιθέτως, εύχομαι, παρόλες τις δυσκολίες, οι τελευταίες προσπάθειες του Προέδρου Χριστοδουλίδη να καρποφορήσουν και να επανέλθουμε σε ένα γόνιμο διάλογο με τους Τουρκοκύπριους για μια βιώσιμη λύση μακριά από πολέμους. Η σημερινή κατάσταση δεν βολεύει κανένα και μόνο κινδύνους ελλοχεύει.
Οι τελευταίοι πόλεμοι, δυστυχώς μας έχουν αποδείξει ότι οι αρχές και οι προτεραιότητες στον πλανήτη μας δεν είναι ακόμη στο επίπεδο στο οποίο θα έπρεπε να είναι. Παρόλα ταύτα, η επιστήμη και η τεχνολογία προχωρά προς όφελος του κόσμου και έχει ήδη δημιουργήσει συνθήκες καλυτέρευσης της ποιότητας της ζωής για όλους τους πολίτες. Αυτή η ανάπτυξη έχει σώσει εκατομμύρια ζωές τα τελευταία χρόνια.
Η προσπάθεια τα επόμενα χρόνια πρέπει να επικεντρωθεί περισσότερο σε στόχους που να επιφέρουν οφέλη προς τους πολίτες. Είναι υψίστης σημασίας να επικεντρωθούμε σε αυτά που ενώνουν όλο τον κόσμο και όχι σε αυτά που μας χωρίζουν.
*Γενικός Εκτελεστικός Διευθυντής και Ιατρικός Διευθυντής Ινστιτούτου Νευρολογίας και Γενετικής Κύπρου
