Με αφορμή την πρόσφατη ειρηνική εκδήλωση διαμαρτυρίας των επαγγελματιών ναυαγοσωστών έξω από το Υπουργείο Εσωτερικών, ήρθε ξανά στην επιφάνεια το σοβαρό ζήτημα της ασφάλειας των λουομένων αλλά και των ιδίων των εργαζομένων στις παραλίες.

Θα μπορούσαμε να πούμε πολλά για το περιβάλλον στο οποίο καλούνται να εργαστούν οι ναυαγοσώστες: επαγγελματική αβεβαιότητα, απασχόληση για λίγους μήνες τον χρόνο, πολύμηνη αναμονή για το ανεργιακό επίδομα, έλλειψη προοπτικής μονιμοποίησης και ανέλιξης, δύσκολα ωράρια, ελλιπής στελέχωση και εξοπλισμός, ακατάλληλοι πύργοι, αντίξοες συνθήκες εργασίας, κ.ά. Όλα αυτά, χρόνο με τον χρόνο καθιστούν το επάγγελμα λιγότερο ελκυστικό, με ορατό πλέον τον κίνδυνο εξάλειψής του. Αναμφίβολα, η σύσταση ενός κεντρικού φορέα -όπως έχει συμφωνηθεί- ο οποίος θα επιλαμβάνεται όλων αυτών των θεμάτων είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Πέρα από τα συνδικαλιστικά αιτήματα των ναυαγοσωστών -τα οποία, ειρήσθω εν παρόδω είναι δικαιολογημένα και κοινώς αποδεκτά- υπάρχει και η άλλη εξίσου σημαντική πτυχή του όλου ζητήματος, που είναι η κοινωνική. Είναι γεγονός ότι η επισκεψιμότητα στις παραλίες της Κύπρου από ντόπιους και ξένους τουρίστες έχει αυξηθεί ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια. Η αύξηση του πληθυσμού της χώρας και των τουριστών, σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και την παρατεταμένη καλοκαιρία, έχουν συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση. Αρκεί μια επίσκεψη στο παραλιακό μέτωπο των πόλεων για να διαπιστώσει κάποιος του λόγου το αληθές, ακόμα και εκτός καλοκαιρινής περιόδου.

Επομένως, ένα κράτος σαν το δικό μας, το οποίο στηρίζεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην τουριστική του βιομηχανία, πρέπει να αναβαθμίζει συνεχώς το προϊόν του και τις υπηρεσίες που παρέχει, ούτως ώστε να αποτελεί ελκυστικό προορισμό για τους τουρίστες. Ένα κράτος που θέλει να λέγεται σύγχρονο και ευρωπαϊκό, οφείλει επίσης να έχει ως προτεραιότητά του την ασφάλεια και την προστασία των μόνιμων κατοίκων του όσο και των ξένων επισκεπτών του.

Δυστυχώς, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Αρκετές παραλίες δεν έχουν ναυαγοσωστική κάλυψη, λόγω της υποστελέχωσης και άλλες λειτουργούν χωρίς τον απαιτούμενο αριθμό ναυαγοσωστών, θέτοντας σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Ιδιαίτερα αλγεινή εντύπωση προκαλούν στον επισκέπτη πύργοι ναυαγοσωστικής οι οποίοι βρίσκονται σε κακή κατάσταση, χωρίς συντήρηση, χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, ενώ υπάρχουν ακόμα και παραλίες στις οποίες δεν υπάρχουν καν πύργοι, με τους ναυαγοσώστες και τον εξοπλισμό τους εκτεθειμένους σε αντίξοες καιρικές συνθήκες.    

Επιβάλλεται να αντιληφθεί η Κυβέρνηση ότι καθημερινά κινδυνεύουν ανθρώπινες ζωές στις παραλίες, λόγω αυτής της κωλυσιεργίας που επιδεικνύει. Μπροστά σε αυτόν τον σοβαρό κίνδυνο, δεν επιτρέπονται οποιεσδήποτε οικονομικές, πολιτικές ή άλλου είδους σκοπιμότητες. Οι κυβερνώντες οφείλουν να αφουγκραστούν τις ανησυχίες της κοινωνίας και των εργαζομένων και να θέσουν ως προτεραιότητα τις ανθρώπινες ζωές, πάνω από οποιοδήποτε οικονομικό κόστος.

* Επαρχιακός Γραμματέας ΠΑΣΥΕΚ ΠΕΟ Πάφου