Το 2014, με την ανάληψη των καθηκόντων μου ως Ευρωβουλευτής, επισκέφτηκα το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (Χάγη) κι υπέβαλα πολυσέλιδο αίτημα για να προσαφθεί κατηγορητήριο στους υπεύθυνους για το έγκλημα του εποικισμού στην Κύπρο (π.χ. Διοικητές κατοχικών στρατευμάτων και ηγεσίας στην Τουρκία). Στην δικαιοδοσία του συγκεκριμένου Δικαστηρίου περιλαμβάνεται το έγκλημα του εποικισμού. Τότε, είχε υπάρξει θετική γνωμοδότηση του Γεν. Εισαγγελέα, αλλά ο Υπουργός Εξωτερικών απέρριπτε στα κρυφά ενέργειες που «χαλούν το κλίμα για το Κυπριακό», και για αυτό η Κυπριακή Κυβέρνηση δεν στήριζε, ούτε συμμετείχε στην υπόθεση. Τέτοια έχουμε και σήμερα με την δίωξη σφετεριστών στα κατεχόμενα, όπου συγκεκριμένες κομματικές ηγεσίες δεν στηρίζουν, αλλά δημόσια προφασίζονται διάφορα. Ταυτοχρόνως, έχουμε και τους ακραίους πατριδοκάπηλους στο κυνήγι εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης και με την Ιστορία να επαναλαμβάνεται, αφού θεωρούν … προδότες όσους διαφωνούμε με επιδιώξεις που οδηγούν σε «ήττες» και ενίοτε εθνικές συμφορές.

Οι παρεμβάσεις της Τουρκίας στα κατεχόμενα, με κυριότερη την χειραγώγηση των Τούρκων εποίκων σε ευθυγράμμιση με τους ευνοούμενους του καθεστώτος κι άλλους απατεώνες, είναι δεδομένες. Ωστόσο, οι αριθμοί που το κατοχικό καθεστώς σήμερα ανακοινώνει καταδεικνύουν το έγκλημα του εποικισμού και ότι είναι οι έποικοι που καθορίζουν τον … «Τ/κ ηγέτη». Το θέμα ανακαίνισε ο τολμηρός δημοσιογράφος και φίλος Aziz Shah σε άρθρο του στα κατεχόμενα. Βάσει του αρχείου της Κυπριακής Δημοκρατίας, στις πρόσφατες εκλογές του Ευρωκοινοβουλίου το 2024, ο αριθμός των Τουρκοκύπριων ψηφοφόρων-πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας στα κατεχόμενα, είναι 103.281. Τις προάλλες, το κατοχικό καθεστώς ανακοίνωσε ότι στα κατεχόμενα υπάρχουν 215.611 λεγόμενοι εγγεγραμμένοι ψηφοφόροι στο ψευδοκράτος. Η διαφορά είναι 131.951 Τούρκοι έποικοι. Φυσικά, υπάρχουν πολλές άλλες χιλιάδες στα κατεχόμενα που το καθεστώς δεν ανακοινώνει κι απορρίπτει οποιαδήποτε αξιόπιστη καταγραφή του πληθυσμού. Συνεπώς, στις επικείμενες παράνομες «εκλογές» στα κατεχόμενα θα έχουμε 103.281 Τ/Κύπριους και 131.951 παράνομους Τούρκους έποικους, που θα επιλέξουν τον … «ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας»!

Για τον εποικισμό η Τουρκία είναι διαχρονικά αδίσταχτη. Χαρακτηριστικά, όταν ο Ραΐφ -γιος του αρχιτρομοκράτη «Τουρκοκύπριου ηγέτη» Ντενκτάς-, άρχισε να αποκαλύπτει στοιχεία για τον εποικισμό κι αποκαλώντας τις «εκλογές» στα κατεχόμενα φάρσα, σκοτώθηκε στο αυτοκίνητο του, το οποίο καταπλακώθηκε από στρατιωτικό φορτηγό. Όταν γνωστοποιήθηκε ότι ο δημοσιογράφος Κουτλού Ανταλί θα κατέθετε ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τον εποικισμό, έξι μέρες μετά δολοφονήθηκε με όπλο των Τουρκικών Ειδικών Δυνάμεων.

Σήμερα, ο γενναίος φίλος Aziz Shah θέτει ένα ερώτημα. Πώς γίνεται η Κυπριακή Δημοκρατία να αναγνωρίζει ως «Τουρκοκύπριο ηγέτη» κάποιον που προκύπτει μέσα από παράνομη διαδικασία και ο πληθυσμός που τον επιλέγει δεν ανήκει στην Τ/κ κοινότητα αλλά στην συντριπτική του πλειοψηφία είναι παράνομοι Τούρκοι έποικοι; Συνεπώς, τα στοιχεία είναι καταπέλτης. Δεν υπάρχει Τουρκοκύπριος ηγέτης, αλλά εγκάθετος της Τουρκίας, μέσω επιλογής του από τους έποικους.
 
Οι σκεπτόμενοι πολίτες κατανοούν την καθοριστική σημασία καταδίκης του εποικισμού και γιατί μια συμμαχία με δυνάμεις στα κατεχόμενα έχει νόημα σε ένα αντικατοχικό προσανατολισμό και όχι στην αποδοχή της κατοχής. Ωστόσο, όσοι στην Κυπριακή Δημοκρατία «επενδύουν» στον εγκάθετο των εποίκων για εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό, όχι μόνο ματαιοπονούν αλλά νομιμοποιούν το έγκλημα του εποικισμού.

*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D