Ο παραγοντισμός αποτελεί διαλυτικό φαινόμενο για το ΑΚΕΛ υπογραμμίζει το μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος Νεοκλής Συλικιώτης, σχολιάζοντας το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών που τον άφησε εκτός Ευρωβουλής και όσα συζητούνται μετεκλογικά στον χώρο του κόμμματος της Αριστεράς.
 
Προσθέτει ακόμα ότι ο παραγοντισμός δεν είναι καινούριο φαινόμενο για το ΑΚΕΛ, υποδεικνύοντας ότι τα μέτρα που είχαν ληφθεί κατά το παρελθόν δεν έφεραν αποτέλεσμα. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στο ψηλό ποσοστό μονοσταυρίας που παρατηρήθηκε από πλευράς ψηφοφόρων του ΑΚΕΛ κατά την τελευταία εκλογική αναμέτρηση, υποδεικνύοντας ότι η Αριστερά έχει ως βασική αρχή της τη συλλογικότητα.
 
Επισημαίνει ακόμα ότι αυτό δεν έχει να κάνει με την υποψηφιότητα του οποιουδήποτε, αλλά με τη λειτουργία του κόμματος. Ως εκ τούτου είναι κάτι το οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί συλλογικά και μεθοδευμένα.
 
Ο Νεοκλής Συλικιώτης, αναφερόμενος στο κομματικό και πολιτικό του μέλλον, δηλώνει ότι στο παγκύπριο συνέδριο του κόμματος, το οποίο είναι προγραμματισμένο για το 2020, θα συζητηθούν όλα τα θέματα και θα αποφασιστεί η νέα ηγεσία του ΑΚΕΛ και ο ρόλος που θα έχει ο καθένας στη νέα εποχή. 
 
 
– Η μη επανεκλογή σας ως Ευρωβουλευτή συζητήθηκε έντονα. Ήσασταν το τρίτο μέλος του ΠΓ του ΑΚΕΛ που αποτυγχάνει να εκλεγεί. Θεωρείτε ότι αυτό είναι και ένα μήνυμα προς την ηγεσία του κόμματός σας;
 
– Νομίζω είναι λάθος να συγκρίνουμε εκλογικές αναμετρήσεις, διότι εκλογές από εκλογές έχουν διαφορά. Νομίζω ότι μέσα από κάθε εκλογική διαδικασία ο ψηφοφόρος τοποθετείται σε σχέση με τα συγκεκριμένα δεδομένα. Η αλήθεια είναι ότι όταν μιλούμε για τις Ευρωεκλογές, τα θέματα της ευρωπαϊκής ατζέντας δεν συζητούνται πάρα πολύ στην Κύπρο. Άρα πολλές φορές ο ψηφοφόρος δεν διαμορφώνει κριτήρια για το ποια είναι η δράση ενός Ευρωβουλευτή στις Βρυξέλλες, αλλά λαμβάνει υπόψη άλλα κριτήρια που αφορούν στην εσωτερική ατζέντα.
 
– Σε αυτό αποδίδετε την αποτυχία επανεκλογής σας ή θεωρείτε ότι υπήρχαν και άλλοι λόγοι;
 
– Ήμουν υποψήφιος, η δράση μου ήταν δεδομένη και στην Ευρωπαϊκή Αριστερά και στο Ευρωκοινοβούλιο. Απ’ εκεί και πέρα έκριναν οι ψηφοφόροι. Είχαμε εντάξει στο ψηφοδέλτιο και Τουρκοκύπριο υποψήφιο για να στείλουμε ένα πολιτικό μήνυμα. Η υποψηφιότητα και εκλογή Νιαζί Κιζίλγιουρεκ ήταν ένα ιστορικό βήμα που ανοίγει νέες προοπτικές για τη συνεργασία των δύο κοινοτήτων. Άρα δεν θέλω να το βλέπω ως αποτυχία. Στις εκλογές ο καθένας διεκδικεί εκλογή. Εξάλλου υπήρχε και μία συζήτηση εδώ και χρόνια στο κόμμα για το κατά πόσον θα ήμουν περισσότερο χρήσιμος στην Κύπρο. Τώρα γιατί επιλέξαμε μαζί με το κόμμα να είμαι στο ψηφοδέλτιο, έχει να κάνει με την παρουσία και τη δράση μου στις Βρυξέλλες και ήταν συλλογική επιθυμία να συνεχιστεί αυτή η δράση.
 
– Ο παραγοντισμός θεωρείτε ότι καθόρισε το αποτέλεσμα των εκλογών; 
 
– Η αλήθεια είναι ότι τα φαινόμενα του παραγοντισμού εμφανίστηκαν εδώ και μερικές εκλογικές αναμετρήσεις και δεν είναι καινούριο φαινόμενο. Κατά την άποψή μας πρέπει να είναι ξένο φαινόμενο προς την Αριστερά, διότι σε εμάς κυριαρχούν οι αρχές της συλλογικότητας. Εξάλλου είναι γνωστό ότι στο ΑΚΕΛ δεν υπάρχουν ούτε προσωπικές εκστρατείες, ούτε ξεχωριστά επιτελεία υποψηφίων, αλλά η δράση γίνεται με συλλογικό τρόπο. Δεν γίνεται και δεν πρέπει να γίνεται προσωπική εκστρατεία. Άρα υπό αυτή την άποψη είναι ένα αρνητικό φαινόμενο, το οποίο το κόμμα θα λάβει σοβαρά υπόψη και θα μελετήσει οργανωμένα και συντεταγμένα για να αντιμετωπίσει αυτά τα φαινόμενα που κατά την άποψή μου είναι διαλυτικά για το ΑΚΕΛ και την Αριστερά.
 
– Όπως είπατε, δεν είναι καινούριο φαινόμενο ο παραγοντισμός στο ΑΚΕΛ. Ξεκίνησε επί εποχής Χριστόφια, αλλά φαίνεται ότι έχετε αποτύχει να διαχειριστείτε το φαινόμενο… Πόσο σας προβληματίζει;
 
– Πρέπει να πω ότι παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο. Στο παρελθόν σε κάποιες περιπτώσεις λήφθηκαν κάποια μέτρα τα οποία εκ των υστέρων κρίνονται ότι δεν ήταν επαρκή. Είναι κάτι που πρέπει να το δούμε ολοκληρωμένα και συντεταγμένα. Και δεν έχει να κάνει με την αποτυχία του «Α» ή του «Β» υποψήφιου, αλλά έχει να κάνει με τη λειτουργία του κόμματος. Δεν είναι για παράδειγμα συμβατό με το ΑΚΕΛ σε μια εκλογική αναμέτρηση, ο μεγάλος αριθμός μονασταυρίων, ενώ υπήρχε η δυνατότητα για δύο σταυρούς επιλογής. Είναι αρνητικό φαινόμενο το ότι υπήρχε το πιο ψηλό ποσοστό μονοσταυρίας από όλα τα κόμματα. Αυτό δείχνει ότι υπήρχε μια υποχώρηση σε ό,τι αφορά τη συλλογική προεκλογική εκστρατεία. 
 
– Η επόμενη μέρα για τον Νεοκλή Συλικιώτη στην πολιτική ποια θα είναι; Συζητήσατε καθόλου το θέμα με την ηγεσία του ΑΚΕΛ;
 
– Πρώτα-πρώτα πρέπει να πω ότι είμαι μέλος του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Όπως είπα από τη νύκτα των εκλογών, παραμένω στην πρώτη γραμμή των αγώνων του ΑΚΕΛ και νομίζω ότι τους τελευταίους δύο μήνες είναι εμφανές ότι είμαι παρών σε όλες τις δράσεις του κόμματος. Πρέπει να πω ότι όλες αυτές οι γνώσεις και εμπειρίες που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια και από τη θητεία μου ως Υπουργός σε δύο Υπουργεία σε δύο ξεχωριστές κυβερνήσεις, αλλά και από τη θητεία μου ως Ευρωβουλευτής, οφείλεται στον κόσμο του ΑΚΕΛ που μου έκανε αυτή την τιμή. Άρα έχω ευθύνη και υποχρέωση να μεταφέρω πίσω στον κόσμο και στο ΑΚΕΛ και στην πατρίδα μου όλες αυτές τις γνώσεις και τις εμπειρίες που απέκτησα όλα αυτά τα χρόνια με τη συμμετοχή μου σε διάφορα αξιώματα. Αυτό είναι που θα κάνω. Θα πρέπει να πω ότι και το 2013 που έφυγα από Υπουργός ήμουν πάλι μέλος του Πολιτικού Γραφείου και είχα τη δυνατότητα να συμμετέχω ενεργά σε πάρα πολλά γραφεία και τμήματα του κόμματος που επεξεργάζονταν πολιτικές και έκαναν παρεμβάσεις σε διάφορα ζητήματα. Ακόμα και σήμερα αυτό υπάρχει. Είναι γνωστό ότι έχω μεγάλη εμπειρία και στα θέματα εσωτερικής διακυβέρνησης και στα θέματα Ενέργειας, του Περιβάλλοντος, και τώρα μπορώ να πω ότι έχω αποκτήσει περισσότερες εμπειρίες και σε ό,τι αφορά τα ευρωπαϊκά θέματα. Αυτές όλες τις εμπειρίες μπορώ να τις μεταφέρω και στο ΑΚΕΛ και μαζί με τους άλλους συντρόφους, στη διαμόρφωση της πολιτικής για πολλούς τομείς. Απ’ εκεί και πέρα θα πρέπει να πω ότι τον ερχόμενο χρόνο θα πραγματοποιηθεί το παγκύπριο συνέδριο του ΑΚΕΛ και εκεί αντιλαμβάνεστε ότι όλα τα ζητήματα είναι ανοικτά και εκεί θα αναδειχθεί το πώς πρέπει να συμμετέχω και εγώ και πολλοί άλλοι σύντροφοι στο μέλλον του κόμματος μετά το συνέδριο.
 
– Με βάζετε σε πειρασμό να ρωτήσω κάτι. Εάν ο Άντρος Κυπριανού αποφασίσει να αποχωρήσει από την ηγεσία του κόμματος, θα σας ενδιέφερε εσάς να διεκδικήσετε τη θέση του γγ του ΑΚΕΛ;
 
– Όπως γνωρίζετε, στο ΑΚΕΛ δεν είναι έτσι που λειτουργούμε.  Σήμερα εχουμε γενικό γραμματέα, θα πάμε στο συνέδριο συντεταγμένα, μέσα από συλλογικές διαδικασίες. Έτσι δεν μπορούμε να λειτουργούμε με υποθετικά σενάρια. Στο συνέδριο όλοι οι σύντροφοι συλλογικά θα συζητήσουμε για το τι θεωρούμε ότι είναι το καλύτερο για το κόμμα και πώς θα διαμορφωθεί η νέα ηγεσία του κόμματος μέσα από το συνέδριο. Επίσης, επειδή ακούστηκε η άποψη ότι ο γγ του ΑΚΕΛ θα ήταν καλό να εκλέγεται απευθείας από τα μέλη, θεωρώ ότι αυτό είναι ξένο προς ένα κόμμα που λειτουργεί συλλογικά. Διότι όταν εκλέγεται ένας ηγέτης από τη βάση του κόμματος είναι υπόλογος στη βάση. Αντιλαμβάνεστε ότι αποκτά υπερεξουσίες. Δεν είναι όπως ένας που εκλέγεται από την Κεντρική Επιτροπή και είναι υπόλογος σε ένα συλλογικό σώμα το οποίο εκλέγεται από τους συνέδρους. Το λέω αυτό γιατί στο παρελθόν το είδαμε αυτό. Διότι η Κεντρική Επιτροπή έχει τη δυνατότητα να καθαιρέσει τον γγ του κόμματος και να αναδείξει άλλον εφόσον κρίνει ότι δεν εκπληροί τα καθήκοντά του. Άρα είναι υπόλογος και λειτουργεί με έναν συλλογικό τρόπο με όλα τα όργανα του κόμματος και την Κεντρική Επιτροπή. Άρα λειτουργούμε συλλογικά και δεν είμαστε της λογικής των αρχηγικών κομμάτων και μάλιστα βλέπετε ότι και στη διαδικασία υπόδειξης υποψηφίων διαφόρων εκλογικών αναμετρήσεων, δεν έχουμε το φαινόμενο ο ηγέτης να προτείνει κάποιους και να μπαίνουνε υποψήφιοι αριστίνδην. Η επιλογή γίνεται ως αποτέλεσμα συλλογικών αποφάσεων, διότι το κόμμα λειτουργεί συλλογικά.
 
Στα Social Media ο λαϊκισμός ευδοκιμεί και ευνοεί όσους λειτουργούν λαϊκίστικα
 
– Κυκλοφορεί έντονα η άποψη ότι στο ΑΚΕΛ επικρατούν οι λαϊκιστές και ότι κάποιοι ασκούν επικοινωνιακή πολιτική με βάση το τι συζητείται στις Λαϊκές Οργανώσεις. Πώς το σχολιάζετε;
 
– Το φαινόμενο του λαϊκισμού δεν είναι κυπριακό φαινόμενο. Βλέπετε τι γίνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι σε κάποιες χώρες ο λαϊκισμός εκφράζεται υπό τη μορφή κομμάτων και είναι γνωστό ότι στα περισσότερα κράτη μέλη της ΕΕ οι εκλογές γίνονται με λίστα και όχι σταυρό προτίμησης. Άρα εκεί επικρατεί ο λαϊκισμός σε επίπεδο κομμάτων. Στην Ελλάδα, στην Κύπρο και ενδεχομένως σε κάποιες άλλες χώρες ο λαϊκισμός μπορεί να μεταφέρεται σε επίπεδο υποψηφίων. Είναι ένα φαινόμενο που το ζούμε στη σύγχρονη κοινωνία και ειδικότερα με τον τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ και των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης, ο λαϊκισμός φέρνει αποτέλεσμα. Βέβαια, τέτοιες προσεγγίσεις δεν έχουν βάθος χρόνου και δεν μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε ό,τι αφορά την άσκηση πολιτικής ή τη διαμόρφωση όλων εκείνων των θεσμικών οργάνων με τη λογική του λαϊκισμού. Τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης για παράδειγμα είναι ένα μέσο για να φτάνει η πληροφορία σε περισσότερο κόσμο. Όμως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η κακή χρήση τους μπορεί να επιφέρει πολύ αρνητικά αποτελέσματα. Διότι μέσα από τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα άτομο μπορεί να εκπέμπει ένα μήνυμα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα το οποίο αγκαλιάζει μερικές χιλιάδες. Άρα μέσα από τη χρήση των Μέσων κοινωνικής δικτύωσης ευνοείται ο λαϊκισμός και κατά συνέπεια αυτούς που λειτουργούν λαϊκίστικα.
 
Ο Πρόεδρος αντλεί επιχειρήματα από τη στρατηγική του Νικόλα
 
– Να πάμε και στο Κυπριακό. Επικρατεί η άποψη σε μερίδα της κοινωνίας και σε πολιτικούς σας αντιπάλους ότι το ΑΚΕΛ υιοθετεί θέσεις του Ακιντζί και της Τουρκίας στο Κυπριακό. Τι απαντάτε;
 
– Πρώτα-πρώτα πρέπει να δούμε πού είμαστε σήμερα. Διότι όταν δεν υπάρχουν διαπραγματεύσεις, αν το δει κάποιος διαχρονικά, η κατάσταση στο Κυπριακό επιδεινώνεται και δημιουργούνται νέα τετελεσμένα. Όπως ήταν η ανακήρυξη του ψευδοκράτους το 1983 μετά την απόρριψη των δεικτών Κουεγιάρ. Άρα, αυτό το οποίο μπορούμε να πούμε σήμερα είναι να απαντήσουμε στο ερώτημα πώς διευκολύνονται οι στρατηγικοί στόχοι της Τουρκίας. Διευκολύνονται από τη στιγμή που γίνονται χειρισμοί, οι οποίοι την αφήνουν στο απυρόβλητο. Η Τουρκία μετά το Κραν Μοντανά ήταν απενοχοποιημένη από όλες τις εκθέσεις του ΓΓ του ΟΗΕ. Μάλιστα στην έκθεσή του τον Σεπτέμβρη του 2017 ο ΓΓ σημείωσε τον εποικοδομητικό ρόλο που επέδειξαν οι εγγυήτριες δυνάμεις συμπεριλαμβανομένης και της Τουρκίας και αυτό που επικρίνει στις εκθέσεις του είναι τις δύο πλευρές. Άρα από αυτή την άποψη, αυτή η κριτική είναι και άδικη και λανθασμένη διότι τα δεδομένα αποδεικνύουν κάτι διαφορετικό. Ότι δηλαδή είναι η Τουρκία που αξιοποιεί τους λανθασμένους χειρισμούς που γίνονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια, αντλεί επιχειρήματα από τη στρατηγική του Νικόλα Παπαδόπουλου με την ανάδειξη νέων ιδεών και την πρόταξη. Όλα αυτά οδηγούν στο φαινόμενο, η Τουρκία όχι μόνο να ενισχύει τις προκλητικές και παράνομες δραστηριότητές της στην ΑΟΖ της Κύπρου, αλλά να καταβάλλει και προσπάθειες αλλαγής του στάτους κβο στην Αμμόχωστο. Και παρόλες αυτές τις προκλήσεις, οι αντιδράσεις της διεθνούς κοινότητας είναι χλιαρές. 
 
– Η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις και τις παράνομες ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ και ασκεί πιέσεις για να τεθεί το ΦΑ στο τραπέζι των συνομιλιών… Πώς μπορούμε να διαχειριστούμε την κατάσταση;
 
– Στα θέματα του φυσικού αερίου, και είναι εδώ που ήταν και οι αναφορές και οι προτάσεις που κατέθεσε το ΑΚΕΛ μέσω της επιστολής του γ.γ. του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, πρώτα-πρώτα είναι αλήθεια ότι η πρόταση Ακιντζί δημιουργούσε ένα πρόβλημα. Διότι αποσυνδέει το ζήτημα του φυσικού αερίου από τη λύση του Κυπριακού. Δηλαδή, αντί το φυσικό αέριο να λειτουργεί ως κίνητρο για λύση του Κυπριακού, θα λειτουργούσε ως αντικίνητρο. Αλλά εκείνο το οποίο έπρεπε να προτάξουμε είναι την ετοιμότητα της πλευράς μας με σαφήνεια απέναντι στο ΓΓ του ΟΗΕ για να επαναρχίσουν οι διαπραγματεύσεις στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες, από το σημείο που έμειναν στο Κραν Μοντανά, με πακετοποιημένη διαπραγμάτευση των έξι βασικών θεμάτων σε δύο διαφορετικά τραπέζια. Αυτό το οποίο εισηγούμαστε εμείς είναι, εάν και εφόσον υπάρχει στρατηγική συμφωνία και υπάρχει αντίστροφη μέτρηση για λύση, τότε μπορεί να μπει και το θέμα της εμπλοκής των Τουρκοκυπρίων στα θέματα του φυσικού αερίου. Να πω επίσης ότι ένα θέμα, το οποίο πρέπει να προσέχουμε, επειδή πρόσφατα έδωσε συνέντευξη ο Μουσταφά Ακιντζί, είναι ότι σύμφωνα με τα όσα ανέφερε, δεν θέτει το φυσικό αέριο ως προϋπόθεση για επανέναρξη των συνομιλιών. Μάλιστα έχει κάποιες σημαντικές θέσεις, όπως το θέμα που αφορά στη διευθέτηση των θεμάτων που αφορούν ακόμα και στα θέματα που υπήρξαν συγκλίσεις. Και αναφέρομαι στις συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ, που η δική μας πλευρά θα έπρεπε να προβάλλει πολύ περισσότερο. Ότι, για παράδειγμα, η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών και οι φυσικοί πόροι θα είναι αρμοδιότητα της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, όπως επίσης υπήρξε συμφωνία για διαμοιρασμό των εσόδων μετά τη λύση. Αυτό στέλλει ένα μήνυμα για να καθησυχάζει τις ανησυχίες της τουρκοκυπριακής πλευράς, ότι θέλουμε δηλαδή να αξιοποιήσουμε τους φυσικούς πόρους μόνο προς όφελός μας. Να πω επίσης ότι ο Μουσταφά Ακιντζί στη συνέντευξή του είπε ότι στο πλαίσιο μιας ομοσπονδιακής λύσης του Κυπριακού, τότε μια ομοσπονδιακή Κύπρος θα συζητήσει με την Τουρκία την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών. Αντιλαμβάνεστε ότι αυτή η θέση είναι πολύ σημαντική όταν την εκφράζει και ο εκπρόσωπος της τουρκοκυπριακής πλευράς. Άρα, πρέπει να βλέπουμε συνολικά τα θέματα του φυσικού αερίου.
 
– Πώς βλέπετε να διαμορφώνεται το σκηνικό στο Κυπριακό το επόμενο διάστημα; Θεωρείτε ότι μπορεί να υπάρξει προοπτική για επανέναρξη ουσιαστικών συνομιλιών μετά και τη συνάντηση των δύο ηγετών;
 
– Η τελευταία συνάντηση του Προέδρου Αναστασιάδη και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί αποτελεί ένα πρώτο βήμα στην προοπτική επανέναρξης του διαλόγου. Το ΑΚΕΛ αναμένει ότι οι δύο ηγέτες θα πείσουν τον ΓΓ του ΟΗΕ μετά τη συνάντηση με την ειδική απεσταλμένη του, Τζέιν Χολ Λουτ, να καλέσει τριμερή συνάντηση. Όπως υποδεικνύει και ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο μόνος δρόμος για την επανέναρξη του διαλόγου είναι οι δύο ηγέτες να συμφωνήσουν για την ξεκάθαρη πορεία επί της ουσίας και της διαδικασίας που πρότεινε ο ίδιος.