«Είμαι η Γεωργία Δ., είμαι 30 χρονών. Ξαναήρθα φυλακή, είναι η δεύτερη φορά». Κάπως έτσι μας συστήθηκε η Γεωργία, μητέρα ενός παιδιού, ένα πλάσμα γεμάτο ζωή, χαμόγελο, ευδιάθετη με τις άλλες συγκρατούμενές της. Δεν είχε αναστολές να σταθεί και να πει την ιστορία της  και το μεγάλο της παράπονο. 

Μιλώντας στον «Φ» η Γεωργία ήταν ξεκάθαρη: Το πρόβλημα δεν είναι εδώ στις φυλακές. Το πρόβλημα είναι όταν βγεις έξω. Έχει ενάμιση χρόνο που είμαι φυλακή, λέει. «Βγαίνω τον Σεπτέμβριο. Η ποινή μου ήταν δύο χρόνια και χρωστούσα ακόμη 152 μέρες από προηγούμενη καταδίκη». Η ίδια ευχαρίστησε τη Διεύθυνση που στηρίζει τους κρατούμενους. «Το πρόβλημα μας είναι έξω, όχι μέσα. Εδώ η Διεύθυνση μας στήριξε και μας στηρίζει. Μας προσφέρει τα πάντα, από φαγητό και ψυχαγωγία, μέχρι σχολεία, μαθήματα, προγράμματα, ρούχα. Είμαστε ευχαριστημένοι. Ευχαριστούμε την κ. Αριστοτέλους και τους υπόλοιπους συνεργάτες της», ανάφερε.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Υπόδικοι 2 ταχυτήτων: Άλλοι Κεντρικές, άλλοι κρατητήρια

Γιατί είναι πρόβλημα το έξω, ρωτάμε. Η Γεωργία διερωτάται πώς θα ενταχθεί στην κοινωνία, όταν ζητήσει δουλειά και πληροφορηθούν ότι είχε περάσει από τις φυλακές. Ξαναρωτούμε αν στο μεσοδιάστημα που βγήκε την πρώτη φορά από τη φυλακή, έψαξε δουλειά. «Δεν βρήκα δουλειά. Έκανα το λάθος πάλι και ξαναήρθα πίσω. Γιατί το έκανα; Επειδή ήμουν χρήστης. Προσπάθησα να βρω δουλειά, αλλά μου έκλεισαν τις πόρτες.

– Ακολούθησες κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης μέσα στη φυλακή; «Ναι πήγαινα στο πρόγραμμα Δανάη με τη φαρμακευτική μου αγωγή. Εδώ και ενάμιση χρόνο είμαι καθαρή και ευχαριστώ το πρόγραμμα, τη Διεύθυνση και όλους. Ήμουν χρήστης για 15 χρόνια. Με βοήθησε η διεύθυνση και με στήριξε. Με πάντρεψε η Διεύθυνση».

Ξαναρωτάμε αν υπάρχει κάποιος μηχανισμός την ώρα που θα βγει ένας κατάδικος να αποταθεί κάπου για να βρει μια δουλειά, να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. «Όταν δουν ότι ήσουν φυλακισμένη πώς θα το αντιμετωπίσουν. Α, θα πουν, αυτή ήταν φυλακισμένη πως θα την βάλω εγώ σε δουλειά», απάντησε. 

Όπως πληροφορούμαστε, μετά από μνημόνιο το οποίο υπέγραψαν υπουργείο Δικαιοσύνης και η ΟΕΒ, υπάρχουν εργοδότες που έχουν ανοίξει τις πόρτες τους, αλλά έχει και ενάμιση χρόνο που περιμένουν για να μπορέσουν να πάρουν τη βοήθεια που δίδεται για να εργοδοτήσουν κόσμο. 

– Περιμένεις την ίδια στήριξη όταν αποφυλακιστείς; «Όχι, εδώ βρήκα τη στήριξη για να σταθώ στα πόδια μου. Έξω δεν ξέρω πώς θα το αντιμετωπίσω, απλά να βρω μια δουλειά, είμαι μονογονιός, έχω ένα μωρό».

Η αφορμή για να μας μιλήσει η Γεωργία, ήταν η εκδήλωση που διοργανώθηκε στη γυναικεία πτέρυγα των Φυλακών, από την ΠΟΓΟ, με αφορμή την προχθεσινή ημέρα της γυναίκας. Σε ομιλία της η διευθύντρια των Κεντρικών Φυλακών Άννα Αριστοτέλους ανέφερε ότι η παρούσα κοινωνική εκδήλωση αλλά και άλλες εκδηλώσεις ανθρωπιστικού, πολιτιστικού και φιλανθρωπικού χαρακτήρα στις οποίες συμμετέχουν οι κρατούμενες, συμβάλλουν στην πνευματική και ψυχική υγεία, και γενικότερα στην προσωπική τους ανάπτυξη, η οποία διευκολύνει την ομαλότερη επανένταξη τους στην κοινωνία. «Σε αυτές, όπως και σε κάθε άλλη δραστηριότητά μας, αποτυπώνεται η φιλοσοφία του Τμήματος μας, της οποίας ακρογωνιαίος λίθος είναι η ανθρωποκεντρική προσέγγιση, η οποία αποτέλεσε τη βάση για εκσυγχρονισμό του σωφρονιστικού συστήματος και του στρατηγικού σχεδιασμού» . 

Σύμφωνα με την ίδια, η επιτυχία ενός σωφρονιστικού και αναμορφωτικού συστήματος αποτυπώνεται στην πρόοδο των κρατουμένων του συλλογικά και ξεχωριστά, στις αξίες και αρχές που καλλιεργούν και αναπτύσσουν κατά την παραμονή τους εδώ, δημιουργώντας και αναπτύσσοντας υγιείς στάσεις ζωής, οι οποίες θα διευκολύνουν την επανασύνδεση τους με την κοινωνία. «Εφαρμόσαμε την ίση μεταχείριση των φύλων και επιδείξαμε μηδενική ανοχή σε κάθε είδους διάκριση και ευνοιοκρατικές μεταχειρίσεις για το προσωπικό και τους κρατούμενους. Γι’ αυτό τα τελευταία 8 χρόνια γυναίκες και άνδρες κρατούμενοι έχουν τις ίδιες ευκαιρίες συμμετοχής σε κοινές δραστηριότητες και ομάδες, όπως του χορού, θεάτρου, μουσικής ορχήστρας κ.α., καθώς και οι δεσμοφύλακες άνδρες και γυναίκες ασκούν τα ίδια καθήκοντα χωρίς διάκριση σε όλους τους χώρους των Φυλακών, χωρίς πλέον να περιορίζονται οι δυνατότητες για εξέλιξη και ανάπτυξη/βελτίωση των δεξιοτήτων τους τα οποία περιορίζονταν προηγουμένως, μόνο στις γυναικείες πτέρυγες».

«Έξω μας βάζουν ταμπέλες»

Στις κάμερες μίλησε άλλη μια κρατούμενη από την Ελλάδα, η οποία επίσης ευχαρίστησε τη Διεύθυνση για ό,τι κάνει. «Οι συνθήκες είναι ανθρώπινες, μας αντιμετωπίζουν ως άνθρωπο προς άνθρωπο. Θα ήθελα να στείλω ένα μήνυμα στην κοινωνία. Εμείς είμαστε εδώ επειδή κάναμε ένα λάθος, πληρώνουμε το λάθος μας. Βγαίνοντας στην κοινωνία θέλουμε βοήθεια, να μας αντιμετωπίσουν ως ανθρώπους που θέλουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας. Εμείς έχουμε τη βοήθεια από εδώ, αλλά έξω βγαίνοντας μας αντιμετωπίζουν ως πρώην φυλακισμένους, μας βάζουν ταμπέλες και δεν μπορούμε να προχωρήσουμε». Ξεκάθαρη η κρατούμενη για την κατάσταση που θ’ αντιμετωπίσουν. Μένει στην κοινωνία να κάνει την υποχρέωσή της να δεχθεί πίσω τους πολίτες της που σε κάποια στιγμή έχασαν τον δρόμο και τώρα επανέρχονται.

Μειώθηκε το ποσοστό καταδίκων που υποτροπιάζουν

Η Άννα Αριστοτέλους αναφέρθηκε και στον μικρό αριθμό καταδίκων που υποτροπιάζουν και επιστρέφουν στις φυλακές. Όπως ανέφερε, τα τελευταία οκτώ χρόνια το ποσοστό υποτροπής των κρατουμένων δεν ξεπερνά το 15%, ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στον κόσμο, εάν λάβουμε υπόψη ότι τέτοια ποσοστά έχουν οι χώρες με δομές στήριξης των φυλακισμένων μετά την αποφυλάκιση, όπως οι σκανδιναβικές χώρες.

Η διευθύντρια των Φυλακών αναφέρθηκε και στο πρόβλημα υπερπληθυσμού των γυναικείων φυλακών αφού χθες υπήρχαν 84 κρατούμενες, λόγω της μαζικής εισδοχής παράνομων αλλοδαπών από τον Ιούλιο του 2021. Όπως είπε, σε τέτοιες περιπτώσεις θα ήταν καλύτερα να εφαρμόζονται διοικητικά μέτρα αντί της κράτησης και φυλάκισης.  Από τις 84 κρατούμενες, οι 60 σχεδόν κρατούνται για παράνομη παραμονή.

Σε ομιλία της η πρόεδρος της ΠΟΓΟ, Σκεύη Κουκουμά, αναφέρθηκε στην ανάγκη μετακίνησης σε άλλους χώρους εκτός φυλακών όσων δεν πρέπει να βρίσκονται εκεί και συγχάρηκε τη Διεύθυνση για τα προγράμματα που εφαρμόζει για τις κρατούμενες. Κατά την εκδήλωση προσφέρθηκαν δώρα στις κρατούμενες από την Οργάνωση.