Το Προεδρικό απάντησε τόσο προς το ΔΗΚΟ όσο και προς το ΑΚΕΛ για την κριτική που ασκείται προς την κυβέρνηση τόσο σε θέματα εσωτερικής πολιτικής όσο και στο Κυπριακό.

Ο διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Προέδρου της Δημοκρατίας απάντησε εις διπλούν στο ΔΗΚΟ κατηγορώντας  ότι ο προσπαθεί να γίνει αρεστό στο ΑΚΕΛ. Ο Βικτωρας Παπαδόπουλος ανέφερε πως «η αμετροέπεια του Προέδρου του ΔΗΚΟ έχει ξεπεράσει κάθε όριο» και προσθέτει πως «ενώ το Γραφείο του διαφήμιζε, μέσω ξένων συνεργατών του, πολιτογραφήσεις έναντι 900 χιλιάδων ευρώ, κατηγορεί την Κυβέρνηση και τον Πρόεδρο Αναστασιάδη για διαφθορά λόγω επενδυτικού προγράμματος. Ενώ ζητούσε με επιστολή του προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας την επίσπευση της εξέτασης 700 αιτήσεων για διαβατήρια, ώστε να αντιμετωπιστούν οι οικονομικές συνέπειες της κρίσης από την πανδημία, κατηγορεί την Κυβέρνηση Αναστασιάδη ότι διέσυρε τη χώρα λόγω του επενδυτικού προγράμματος».

Συνεχίζοντας ο Β. Παπαδόπουλος ανέφερε πως το ΔΗΚΟ «κατηγορεί την Κυβέρνηση Αναστασιάδη ότι τάχα δεν λαμβάνει υπόψη προτάσεις που υποβάλλει, ενώ την ίδια ώρα καταψηφίζει, για να ικανοποιήσει το ΑΚΕΛ και να γίνει αρεστός σε αυτό, το μοναδικό εργαλείο για εφαρμογή οποιασδήποτε πρότασης, δηλαδή τον προϋπολογισμό του κράτους, και καταψηφίζει, επίσης, νομοσχέδια για δανεισμό σε επιχειρήσεις με κρατικές εγγυήσεις».

Απευθυνόμενος προς τον Νικόλα Παπαδόπουλο ζητά να μάθει κατά πόσο στη νέα Βουλή «θα συμπεριφερθεί υπεύθυνα συντασσόμενος με τα συμφέροντα του λαού ή αν θα ακολουθήσει τον δρόμο που ακολουθεί το τελευταίο διάστημα, αυτόν, δηλαδή, του λαϊκισμού και της άρνησης, συνεργαζόμενο μάλιστα με το ΑΚΕΛ, αντιπολιτευόμενος στην ουσία τα συμφέροντα του κυπριακού λαού».

Η δεύτερη δήλωση του Βίκτωρα Παπαδόπουλου για το ΔΗΚΟ αφορούσε το Κυπριακό: «Κατά παράδοξο τρόπο, ο κ. Νικόλας Παπαδόπουλος μιλά για πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία 13 χρόνια η οποία, όπως ισχυρίζεται, οδηγεί στη διχοτόμηση, παραγνωρίζοντας την τουρκική πολιτική, αδιαλλαξία και επιθετικότητα. Συμπεριλαμβάνει, δηλαδή, και τα πέντε χρόνια συγκυβέρνησης ΔΗΚΟ – ΑΚΕΛ, τα έτη 2008-2012. Αυτό και αν είναι παράδοξο. Με λίγα λόγια κατηγορεί και το ίδιο του το κόμμα. Θέλουμε να ρωτήσουμε το ΑΚΕΛ: Συμφωνεί με τον κ. Νικόλα Παπαδόπουλο ή όχι;».

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: «Πόλεμος» Αβέρωφ – Άντρου στο Twitter για τα… κοντέινερ

Ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του ΠτΔ σχολίασε και τοποθετήσεις από πλευράς ΑΚΕΛ το οποίο υπενθυμίζει πως «το πραγματικό κοινωνικό κράτος καθιερώθηκε επί ημερών διακυβέρνησης Νίκου Αναστασιάδη και όχι επί ημερών της χρεοκοπίας που μας οδήγησε η διακυβέρνηση του ΑΚΕΛ. Δεν είναι το ΑΚΕΛ, αλλά ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης που προχώρησε στις μεγαλύτερες ριζοσπαστικές κοινωνικές μεταρρυθμίσεις από καταβολής της Κυπριακής Δημοκρατίας, με την εισαγωγή του ΓΕΣΥ και του ΕΕΕ, και ανάμεσα σε πολλά άλλα, την επαναφορά των επιδομάτων πολύτεκνης μάνας, την αναγνώριση και επέκταση της άδειας μητρότητας και της άδειας πατρότητας».

Συνεχίζοντας ο Β. Παπαδόπουλος ανέφερε πως «είναι η κυβέρνηση Αναστασιάδη που αναγνώρισε τα εκ μητρογονίας δικαιώματα των προσφύγων. Είναι η κυβέρνηση Αναστασιάδη που μείωσε την ανεργία από το 16% που κληροδότησε από το ΑΚΕΛ, στο 6,5%, και που κατήργησε τα κοινωνικά παντοπωλεία, δημιούργησε πλεονάσματα, έφερε ισχυρή ανάπτυξη και επανέφερε την Κύπρο στις διεθνείς αγορές με το χαμηλότερο ιστορικά επιτόκιο, γεγονότα που μας επέτρεψαν να στηρίξουμε, με ένα από τα καλύτερα προγράμματα στην Ευρώπη, τους εργαζόμενους, τις επιχειρήσεις και την οικονομία κατά την πανδημία. Και είναι, βεβαίως, και πάλι η Κυβέρνηση Αναστασιάδη που καθιέρωσε την κατώτατη σύνταξη πάνω από το όριο της φτώχειας, για να περιοριστούμε στα ελάχιστα».

Το Προεδρικό χαρακτήρισε ως «ψευδείς ισχυρισμούς για τη μη απορρόφηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων» και υποστηρίζει πως «με βάση τις ίδιες τις ευρωπαϊκές αρχές, η Κύπρος απορρόφησε το σύνολο των διαθέσιμων ευρωπαϊκών κονδυλίων, σύμφωνα και με το Ελεγκτικό Συνέδριο, χωρίς καμία παρέκκλιση ή παρατήρηση για τη διαχείριση τους».

Καταλήγοντας ο Β. Παπαδόπουλος ανέφερε πως «αντί λαϊκισμού και διαστρέβλωσης, θα ήταν καλύτερα το ΑΚΕΛ να έκανε αυτοκριτική, επιτέλους, για το τι επέφερε στον τόπο μας κατά την πενταετία της διακυβέρνησης του».