Ένα μεγάλο έργο αξίας €8,1 εκατ. ξεκινά επιτέλους μετά από 30 σχεδόν χρόνια αναμονής. Πρόκειται για το έργο ανάπλασης του Ποταμού Λιοπετρίου, το οποίο μετά από αρκετές δυσκολίες που προέκυψαν, έφτασε πλέον η στιγμή για υλοποίησή του.
Το έργο συγχρηματοδοτείται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Θάλασσας και την Κυπριακή Δημοκρατία. Είχε σχεδιαστεί για να κατασκευαστεί το 2013. Ωστόσο, η καταστροφή της οικονομίας και το κούρεμα που ακολούθησε το ανέστειλαν, μέχρι το 2018-19, που επανασχεδιάστηκε η κατασκευή του. Ωστόσο, η αστοχία των προσφορών, δηλαδή το γεγονός ότι το κόστος ήταν άνωθεν του διαθέσιμου ποσού, ανέστειλαν εκ νέου το έργο για μερικούς μήνες.
Τόσο ο διευθυντής του ΕΒΕ Αμμοχώστου Σωτήρης Παναγιώτου, όσο και ο κοινοτάρχης Λιοπετριού Κυριάκος Τρισόκας, μιλώντας πάντως στον «Φ» χαιρέτισαν την έναρξη των κατασκευαστικών εργασιών για το μεγάλο έργο, τονίζοντας τα οφέλη που θα έχει και για το Λιοπέτρι, αλλά και για την ελεύθερη Αμμόχωστο ευρύτερα.
Ωστόσο, το έργο διχάζει τους ψαράδες του Ποταμού Λιοπετριού, όχι ως προς την αναγκαιότητα κατασκευής του, αλλά ως προς τον τρόπο που επέλεξαν οι αρμόδιες κρατικές Υπηρεσίες, να διαχειριστούν τους επαγγελματίες που ζουν από τον Ποταμό για δεκαετίες. Μερίδα ψαράδων διαμαρτύρεται για τις ρυθμίσεις που τους υποδείχθηκαν για τους επόμενους 30 τουλάχιστον μήνες που θα διαρκέσουν τα κατασκευαστικά έργα, της πρώτης φάσης της ανάπλασης του Ποταμού Λιοπετρίου. Σημειώνοντας ότι δεν ερωτήθηκαν να εκφράσουν την άποψη τους ως γνώστες του επαγγέλματος κατά πόσο οι ρυθμίσεις θα είναι λειτουργικές, τονίζουν την ανησυχία τους για την οικονομική επιβίωσή τους μέχρι να ολοκληρωθούν τα έργα.
Συγκεκριμένα, μετά την υπογραφή των συμβολαίων για το έργο στις αρχές περασμένου Αυγούστου, εξαγγέλθηκε λίαν προσφάτως ότι στις 18 Σεπτεμβρίου θα αρχίσει. Και ενώ όλοι ανέμεναν ότι η εξαγγελία της κατασκευής του έργου θα χαροποιούσε πρωτίστως το σύνολο των 35 επαγγελματιών ψαράδων στον Ποταμό, αυτό δεν συνέβη, με αποτέλεσμα να επέλθει διχασμός μεταξύ τους. Σημαντική μερίδα των επαγγελματιών συμφωνεί μεν με τους υπόλοιπους και το Κοινοτικό Συμβούλιο ότι το έργο είναι επάναγκες και θα ωφελήσει τους ιδίους και την κοινότητα, αλλά ταυτόχρονα οι διαφωνούντες θέτουν θέμα επιβίωσης.
Οι επηρεαζόμενοι καταγγέλλουν ότι οι κρατικές Υπηρεσίες, Πολεοδομία, Τμήμα Αλιείας και άλλοι που ενεπλάκησαν στο σχεδιασμό του έργου, τους περιφρόνησαν και δεν έλαβαν υπόψη την ανάγκη των ψαράδων να επιβιώσουν βιοποριστικά κατά το διάστημα των 30 μηνών που θα διαρκέσει το έργο. Χωρίς να υπολογίζεται τυχόν καθυστέρηση, επισήμαναν ταυτόχρονα. Όπως μας εξήγησαν χθες, αρκετοί θα κληθούν να μεταφέρουν τις ψαρόβαρκες τους μέχρι και τον Πρωταρά, αλιεύοντας στο εξής ως τυφλοί σε νερά που δεν τα γνωρίζουν. Σε ψαρότοπους – στήματα άλλων συναδέλφων τους ψαράδων, οι οποίοι το πιο πιθανόν είναι ότι θα αντιδράσουν. Ιδιαίτερα δε σε εποχές που είναι γνωστό ότι η κυπριακή θάλασσα δεν φημίζεται για αφθονία ψαριών. Οι ψαράδες επίσης εκφράζουν έντονους φόβους ότι ουσιαστικά εισέρχονται σε 30 ή και περισσότερους μήνες αβεβαιότητας για το μέλλον τους, αλλά και την ασφάλεια των ψαρόβαρκων τους, οι πλείστες των οποίων θα ελλιμενίζονται πολύ μακριά από το χώρο διαμονής των ιδιοκτητών τους, οι οποίοι πέραν τούτου θα δαπανούν επιπρόσθετα χρήματα για καύσιμα, αλλά και χρόνο για να μεταβούν στις εργασίες τους. Σε εποχές «που μια ψαριά με τζίρο άνω των €30, δεν αποτελεί και συχνή τύχη για ένα επαγγελματία ψαρά, που περνά πολλές ώρες στη θάλασσα για την πετύχει». Σημείωσαν ακόμη ότι καλούμενοι να αλιεύουν σε περιοχές που δεν γνωρίζουν τι υπάρχει στο βυθό και πως φυσούν οι θαλάσσιοι άνεμοι, αναπόφευκτα θα είναι εκτεθειμένοι στα καιρικά φαινόμενα και σε άλλους κινδύνους.
Τους είπαν τελευταία στιγμή να ξηλώσουν υποστατικά
Έντονη ήταν επίσης η διαμαρτυρία των διαμαρτυρομένων ψαράδων για το γεγονός, όπως καταγγέλλουν, ότι μόλις πριν από μερικές μέρες έλαβαν τις προειδοποιητικές επιστολές από το κράτος, σύμφωνα με τις οποίες καλούνται μέχρι τις 15 του Σεπτεμβρίου να μετακινήσουν τις βάρκες τους σε άλλα αλιευτικά καταφύγια της περιοχής που θα τους υποδειχθούν. Επίσης, να μετακινήσουν υποστατικά ή άλλη τους περιουσία από το φυσικό φιόρδ του Ποταμού Λιοπετρίου, πριν αναλάβουν έργο οι μπουλντόζες και οι γερανοί του κατασκευαστή. Η προθεσμία που τους δόθηκε είναι πολύ λίγη, επισημαίνουν οι ψαράδες, κάποιοι εκ των οποίων αξίζει να αναφερθεί ότι ανέλαβαν ήδη εργασίες ώστε να ξηλώσουν και να μετακινήσουν ότι είναι δυνατό να μεταφερθεί από τις εγκαταστάσεις ελλιμενισμού των σκαφών τους που οι ίδιοι δημιούργησαν επί σειρά δεκαετιών τα προηγούμενα χρόνια.
Χαρακτηριστική είναι οι περίπτωση του ψαρά Μάριου Ζαμπά, του θείου του Αντρέα Ζαμπά και του πατέρα του Σπύρου Ζαμπά. Πρόκειται για παραδοσιακή οικογένεια ψαράδων που διατηρούν από γενιά σε γενιά το επάγγελμα αυτό. Για πρώτη φορά, ανέφεραν, θα βρεθούν εκτός του Ποταμού Λιοπετριού. Ενώ υποστήριξαν ότι εάν τα έργα στον Ποταμό διεξάγονταν τμηματικά, με κάποιο τρόπο οι 35 επαγγελματίες ψαράδες θα βολεύονταν ως προς τον ελλιμενισμό των σκαφών τους και θα αποφεύγονταν όλα αυτά τα προβλήματα και η ταλαιπωρία.
Επίσης, ο ψαράς Δημήτρης Ματσάγκος και κάποιοι άλλοι εξέφρασαν επιφυλάξεις για την καταλληλότητα του χώρου που υπεδείχθη σε ένα μικρό αριθμό ψαράδων, κοντά στην μπούκα του φιόρδ, ώστε να ελλιμενίζουν εκεί τα σκάφη τους και να μην χρειαστεί να μετακινηθούν. Όπως αναφέρουν οι ψαράδες, το σημείο είναι πολύ πλησίον της ανοικτής θάλασσας και το χειμώνα είναι πολύ πιθανό οι βάρκες τους να βυθιστούν ή να υποστούν ζημιές από την θαλασσοταραχή.
