Μία συνηθισμένη αιτία για τους έντονους πόνους που νοιώθετε στο αριστερό κάτω μέρος της κοιλιάς είναι η εκκολπωμάτωση. Τα εκκολπώματα είναι μικρές προβολές του τοιχώματος ενός κοίλου οργάνου (πχ του εντέρου, της ουροδόχου κύστεως, οισοφάγου), που μοιάζουν με θυλάκους, δηλαδή σακουλάκια ή μπαλονάκια. Τα εκκολπώματα απαντώνται συχνότερα στο παχύ έντερο και δημιουργούνται σε αδύναμα σημεία, εξαιτίας των πιέσεων που αναπτύσσονται μέσα στον αυλό του εντέρου κατά το πέρασμα των κοπράνων και κατά τις συσπάσεις του ίδιου του εντέρου. Στον δυτικό κόσμο απαντώνται σε μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ηλικίας άνω των 40 ετών και αυξάνονται με την αύξηση της ηλικίας.
Η εκκολπωματίτιδα σημαίνει ότι τα εκκολπώματα ή η περιοχή γύρω από αυτά έχουν φλεγμονή. Κυρίως (το 90% των εκκολπωμάτων ) δημιουργούνται στο τελικό τμήμα του παχέος εντέρου (σιγμοειδές) πριν το ορθό.
Τα εκκολπώματα, συνήθως, δεν προκαλούν συμπτώματα και μπορεί να αποκαλυφθούν τυχαία σε πιθανή εξέταση του παχέος εντέρου για άλλο λόγο.
Σχεδόν ένας στους πέντε ασθενείς που έχουν εκκολπωμάτωση θα περάσουν τουλάχιστον μία φορά κρίση εκκολπωματίτιδας.
Σε περίπτωση όμως φλεγμονής τους τα συμπτώματα ποικίλουν από ναυτία, ήπιες κράμπες, φουσκώματα, διαταραχές των κενώσεων, δυσκοιλιότητα, πόνος στην κοιλιά, συχνά στο κάτω αριστερό μέρος της κοιλίας, πυρετό, αιμορραγία από τη ρήξη ενός αγγείου του τοιχώματος του παχέος εντέρου, ενώ βαριές και επίμονες εκκολπωματίτιδες μπορεί να οδηγήσουν σε ρήξη εκκολπωμάτων και διάτρηση του εντέρου, με αποτέλεσμα τη δημιουργία αποστήματος γύρω από το έντερο ή ακόμη και τη διέλευση των κοπράνων μέσα στην κοιλιά, δηλαδή περιτονίτιδα. Αργοπορημένες επιπλοκές της εκκολπωματίτιδας αποτελούν η στένωση του εντέρου, το συρίγγιο μεταξύ του εντέρου με την ουροδόχο κύστη ή άλλων γειτονικών οργάνων.
Η νηστεία σε συνδυασμό με αντιβιοτικά αποτελεί θεραπεία στις περιπτώσεις επιπλεκόμενης εκκολπωματίτιδας. Εάν η φλεγμονή δημιουργήσει διάτρηση του εντέρου, στένωση του εντέρου, συρίγγιο μεταξύ του εντέρου με άλλα γειτονικά όργανα, τότε ενδείκνυται η χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί επίσης να είναι μια επιλογή σε περιπτώσεις επαναλαμβανόμενης εκκολπωματίτιδας. Ο κίνδυνος υποτροπής της εκκολπωματίτιδας υπολογίζετε στο 20-25 %. Σε περιπτώσεις μη επιπλεκόμενης εκκολπωματίτιδας η αγωγή μπορεί να είναι και συντηρητική.
Η κολονοσκόπηση θεωρείται επιβεβλημένη μετά την υποχώρηση των συμπτωμάτων, συνήθως μετά από 6-12 βδομάδες, για να τεκμηριωθεί η πάθηση αλλά και για να αποκλεισθούν άλλες αιτίες που μπορεί να δημιουργούν παρόμοια συμπτωματολογία (π.χ. όγκοι).
Κάποια προφυλακτική θεραπεία δεν υπάρχει, αλλά συνήθως συνιστάται αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας με δίαιτα υψηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες, επαρκής κατανάλωση υγρών ή ακόμα αντιμετώπιση της και με φάρμακα. Συνίσταται η αποφυγή σπόρων, ξηρών καρπών, σιτηρών, φλουδών, οσπρίων, μπαχαρικών, ξιδάτων, λιπαρών τροφών, καφέ, ανθρακούχων ποτών, αλκοόλ και καπνίσματος.
Η τακτική σωματική δραστηριότητα βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του γαστρεντερικού
σας συστήματος. Εντάξτε τουλάχιστον 30 λεπτά έντονο περπάτημα στο καθημερινό σας πρόγραμμα.
Δρ Δημήτριος Δημητρίου,
Γαστρεντερολόγος-Ηπατολόογος, Παθολόγος
Ιατρικό Κέντρο ΙΑΤΩΡ,
Κιν.: 99-319672
Ε-mail : demetrios.demetriou.gastro@gmail.com
