Στο σημερινό μου άρθρο θα ήθελα να ασχοληθώ με τις όψεις πορσελάνης, απαντώντας ουσιαστικά σε μια από τις πιο συχνές ερωτήσεις που δέχομαι από ασθενείς μου.
Η διάρκεια ζωής των όψεων είναι ένας παράγοντας που προβληματίζει αρκετά άτομα που θα ήθελαν να αλλάξουν το χαμόγελό τους. Η μακροβιότητά τους, όμως, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες.
Οι όψεις μπορούν να διαρκέσουν από δέκα μέχρι και είκοσι χρόνια, εάν:
- Σχεδιαστούν και κατασκευαστούν σωστά από τον κεραμίστα και ο οδοντίατρος παρασκευάσει σωστά και συντηρητικά τα δόντια, εάν αφαιρέσει δηλαδή όσο λιγότερη αδαμαντίνη είναι δυνατόν. Σωστή κατασκευή των όψεων από τον κεραμίστα σημαίνει να κατασκευαστούν όσο πιο λεπτές γίνεται, αφού όσο πιο λεπτές είναι οι όψεις, τόσο καλύτερα μπορούν να μιμηθούν την εξωτερική μορφολογία του δοντιού και άρα να ενσωματωθούν καλύτερα στην εξωτερική επιφάνειά του. Στην αντίθετη περίπτωση, το στόμα τις εκλαμβάνει ως ξένο σώμα, με αποτέλεσμα να προκαλούν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα υφίζηση και φλεγμονή στα ούλα. Από την πλευρά του, ο οδοντίατρος πρέπει να φροντίζει η παρασκευή του δοντιού να είναι ισοουλική ή υπερουλική, ανάλογα με την περίπτωση, ποτέ όμως υποουλική, για να μην προκαλεί τραύματα στα ούλα.
- Ο ασθενής ακολουθεί μια ορθή ρουτίνα στοματικής υγιεινής. Δηλαδή, πρέπει να χρησιμοποιεί τακτικά την οδοντόβουρτσά του, κατά προτίμηση ηλεκτρική και να χρησιμοποιεί μεσοδόντια βουρτσάκια ή νήμα.
- Ο ασθενής επισκέπτεται κάθε τρίμηνο ή τετράμηνο για τα πρώτα ένα – δύο χρόνια τον οδοντίατρο και μετά κάθε εξάμηνο. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον οδοντίατρο να παρέμβει άμεσα και αποτελεσματικά για να διορθώσει οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει μέσα στο στόμα, που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μακροβιότητα των όψεων.
Τι γίνεται όμως όταν περάσουν τα χρόνια και ποιες φθορές παρατηρούνται στις όψεις; Αντίθετα με την άποψη που έτυχε να ακούσω, ότι ο ασθενής θα σηκωθεί ένα πρωί για να ανακαλύψει ότι όλες οι όψεις του έχουν σπάσει, στην πραγματικότητα αυτά που μπορεί να συμβούν είναι: υφίζηση των ούλων, αλλαγή του χρώματος των υποκείμενων δοντιών η οποία, επειδή η όψη είναι λεπτή μπορεί να φαίνεται σαν αλλαγή του χρώματος της όψης, ή συγκέντρωση χρωστικών ουσιών στα όρια της όψης. Όλα αυτά συμβαίνουν, φυσικά, με πολύ μικρότερη συχνότητα όταν τηρούνται οι προϋποθέσεις που αναφέρω πιο πάνω. Το αν θα χρειαστεί να αντικατασταθούν όλες ή κάποιες από τις όψεις σε περίπτωση φθοράς, είναι κάτι που πρέπει να συζητήσουμε με τον ασθενή.
Τελειώνοντας θα ήθελα να τονίσω τη σημασία που έχει για τον αισθητικό οδοντίατρο η επιλογή των ασθενών των οποίων θα αλλάξει το χαμόγελο τοποθετώντας όψεις, οι οποίες δίνουν μια ξεχωριστή αξία και status!
Του Δρ. Ανδρέα Άσπρου, Αισθητικού οδοντίατρου
