Μόνο έξι ευρωπαϊκές χώρες, το Βέλγιο, η Γαλλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία, η Πορτογαλία και η Ρουμανία, υιοθέτησαν συγκεκριμένες νομοθετικές ρυθμίσεις που αναγνωρίζουν το δικαίωμα στη λήθη για τους επιζώντες από καρκίνο, όπως προκύπτει από έρευνα που διεξήχθη από τον Τομέα Ερευνών της Βουλής των Αντιπροσώπων, κατόπιν αιτήματος της βουλεύτριας του ΑΚΕΛ, Μαρίνας Νικολάου. Η σχετική έρευνα αφορά τη νομική κατοχύρωση του δικαιώματος στη λήθη για τους καρκινοπαθείς, καθώς και του δικαιώματος των ασθενών με σπάνιο νόσημα στην ασφάλιση και τη δανειοδότηση στα κράτη  – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σημειώνεται ότι στο πλαίσιο της έρευνας, στάληκε ερωτηματολόγιο στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Κοινοβουλευτικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης, το οποίο περιελάμβανε ερωτήματα που αφορούν τις νομοθετικές ρυθμίσεις που προστατεύουν το δικαίωμα στη λήθη. Πρόσθετα ερωτήματα τέθηκαν και για τη νομοθετική ρύθμιση της προστασίας του δικαιώματος ασφάλισης και δανειοδότησης για ανθρώπους που πάσχουν από σπάνιο νόσημα.

Τι περιλαμβάνουν οι πρόνοιες της νομοθεσίας στις χώρες που εφαρμόζεται το «Δικαίωμα στη Λήθη»

Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία του Βελγίου, του Λουξεμβούργου, της Ολλανδίας και της Πορτογαλίας, η περίοδος πέραν της οποίας δεν είναι δυνατό να συλλεχθούν ιατρικές πληροφορίες σχετικά με την προηγούμενη καρκινική νόσο από ασφαλιστικούς οργανισμούς δεν μπορεί να υπερβαίνει τα δέκα έτη μετά το τέλος της θεραπείας. Στη Ρουμανία η διάρκεια αυτή ορίζεται στα επτά έτη, ενώ στη Γαλλία, με πρόσφατη τροποποίηση της νομοθεσίας, η διάρκεια των δέκα ετών μειώθηκε στα πέντε έτη.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: 

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι νομοθεσίες περιλαμβάνουν επίσης σειρά εξαιρέσεων για καρκίνους με άριστη πρόγνωση ως προς το χρόνο άσκησης του δικαιώματος στη λήθη. Για παράδειγμα στην Ολλανδία η περίοδος πέραν της οποίας δεν είναι δυνατό να συλλεχθούν ιατρικές πληροφορίες σχετικά με τον καρκίνο του θυρεοειδή δεν μπορεί να υπερβαίνει τα τρία ή τα έξι έτη μετά το τέλος της θεραπείας, ανάλογα με το στάδιο της ασθένειας.

Σε ό,τι αφορά στο δικαίωμα της ασφάλισης και της δανειοδότησης προσώπων που πάσχουν από σπάνια νοσήματα, οι κυριότερες ασθένειες που αναφέρονται στις νομοθεσίες των χωρών που εφαρμόζουν το δικαίωμα αυτό, είναι η ιογενής ηπατίτιδα C και ο ιός HIV. Για τις ασθένειες αυτές οι νομοθεσίες προνοούν ότι οι ασφαλιστικές εταιρείες:

1. είτε δεν μπορούν να χρεώσουν πρόσθετα ασφάλιστρα ή να απορρίψουν τη σύμβαση λόγω της χρόνιας νόσου

2. είτε μπορούν να χρεώσουν επιπλέον ασφάλιστρο λόγω της χρόνιας νόσου.

Στην Κύπρο

Σε ό,τι αφορά στην Κύπρο οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες αρνούνται την παροχή ασφαλιστικών συμβολαίων ζωής σε επιζώντες από καρκίνο ή ασθενείς με σπάνια νοσήματα, με αποτέλεσμα να βιώνουν διακρίσεις λόγω του ιατρικού ιστορικού τους. Αποτέλεσμα των διακρίσεων αυτών είναι η παρεμπόδιση της πρόσβασης σε χρηματοοικονομικές υπηρεσίες, αφού η ασφάλιση τίθεται ως βασική προϋπόθεση για την εξασφάλιση δανείων.

ΕΕ: Εφαρμογή του «Δικαιώματος στη Λήθη» έως το 2025

Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Φεβρουάριο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ενέκρινε ψήφισμα για ενίσχυση της Ευρώπης κατά του Καρκίνου, με το οποίο καλεί τα κράτη μέλη να εφαρμόσουν το Δικαίωμα στη Λήθη έως το 2025 και ζητεί όπως αυτό εισαχθεί στη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να περιλαμβάνονται οι διακρίσεις και να βελτιωθεί η πρόσβαση των επιζώντων από καρκίνο σε χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.

Πρόσθετα, ζητεί το αργότερο, μέχρι και το 2025, όλα τα κράτη μέλη να εγγυηθούν το δικαίωμα στη λήθη για όλους τους Ευρωπαίους ασθενείς δέκα έτη μετά τη λήξη της θεραπείας τους και πέντε έτη μετά τη λήξη της θεραπείας για ασθενείς που διαγνώστηκαν με καρκίνο πριν από την ηλικία των 18 ετών.