Προκηρύσσει και επαναπροκηρύσσει τις θέσεις γιατρών για τα δημόσια νοσηλευτήρια ο ΟΚΥπΥ, αλλά γιατρούς δεν βρίσκει. Η περίπτωση των νεφρολογικών τμημάτων και των μονάδων αιμοκάθαρσης των νοσοκομείων Λάρνακας και Αμμοχώστου είναι ενδεικτική της κατάστασης αφού στην μεν περίπτωση της Λάρνακας η προκήρυξη για πρόσληψη επιπρόσθετου νεφρολόγου προκηρύχθηκε από το 2020 μέχρι σήμερα 16 φορές χωρίς αποτέλεσμα, στη δε Αμμόχωστο η προκήρυξη έγινε περισσότερες από 23 φορές και προσελήφθη ένας γιατρός ο οποίος αναμένεται να αναλάβει τα καθήκοντα του την 1η Νοεμβρίου.
Τη στιγμή όμως που ο ΟΚΥπΥ δεν μπορεί να ενισχύσει τα συγκεκριμένα τμήματα με ιατρικό προσωπικό, γιατροί και ασθενείς ταλαιπωρούνται, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις αιμοκαθερόμενων ασθενών οι οποίοι υποχρεώνονται να ταξιδεύουν από τη Λάρνακα στη Λευκωσία ή τη Λεμεσό προκειμένου να υποβληθούν σε αιμοκάθαρση. Μάλιστα, κάποιοι ασθενείς υποχρεώνονται να πληρώνουν για τη μεταφορά τους με ταξί σε άλλες πόλεις €60 ανά διαδρομή γεγονός που τους προκαλεί ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα.
Το θέμα συζητήθηκε, χθες, στην κοινοβουλευτική επιτροπή Υγείας και κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης ο ΟΚΥπΥ παρουσίασε τα δεδομένα που σήμερα υπάρχουν και αφορούν τη στελέχωση των νεφρολογικών τμημάτων και των μονάδων αιμοκάθαρσης σε όλες τις επαρχίες.
Σε ό,τι αφορά το νοσοκομείο Λάρνακας, στο οποίο επικεντρώθηκε και η συζήτηση, αναφέρθηκε ότι λειτουργούν 21 σταθμοί αιμοκάθαρσης και το τμήμα είναι στελεχωμένο με 29 νοσηλευτές, ενώ το νεφρολογικό τμήμα του νοσοκομείου το οποίο είναι δυναμικότητας 10 κλινών διαθέτει 18 νοσηλευτές.
Tο τμήμα εξυπηρετεί 180 ασθενείς και διαθέτει εδώ και καιρό 4 γιατρούς με τον ΟΚΥπΥ να προσπαθεί να εντοπίσει άλλους δύο για να ενισχύσει το υφιστάμενο προσωπικό. Έγιναν 16 προκηρύξεις για πρόσληψη νεφρολόγου, υπήρξε ενδιαφέρον μόνο στις 3 προκηρύξεις αλλά για διάφορους λόγους οι τρεις αυτοί γιατροί δεν προσελήφθησαν. Στο νοσοκομείο, όπως αναφέρθηκε, δεν υπάρχει χώρος για λειτουργία περισσότερων σταθμών αιμοκάθαρσης αυτή τη στιγμή. Υπάρχει, όμως, συγκεκριμένος χώρος, δίπλα από το τμήμα, ο οποίος θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Το ενδεχόμενο αυτό μελετάται από τον ΟΚΥπΥ, αν και θεωρείται δεδομένο ότι ακόμα και στην περίπτωση που η μονάδα αιμοκάθαρσης επεκταθεί, δεν θα είναι δυνατή η ομαλή λειτουργία της καθώς και πάλι θα προκύψει τεράστια δυσκολία στη στελέχωση της.
Παρόμοια και η κατάσταση στα αντίστοιχα τμήματα του νοσοκομείου Αμμοχώστου όπου μέχρι σήμερα με 10 σταθμούς αιμοκάθαρσης και 12 νοσηλευτές εργάζεται ένας μόνο γιατρός. Από την 1η Νοεμβρίου και έπειτα από περισσότερες από 23 προκηρύξεις της ίδιας θέσης, το τμήμα θα στελεχώνεται και με δεύτερο γιατρό.
Αριθμοί δόθηκαν και για τα υπόλοιπα νοσηλευτήρια και όπως διαφάνηκε, τουλάχιστον στην περίπτωση του νοσοκομείου Λεμεσού η κατάσταση είναι οριακή και σύμφωνα με τους γιατρούς και τους ασθενείς το αμέσως επόμενο διάστημα θα καταστεί «κρίσιμη» αφού από τους 6 γιατρούς που εργάζονται εκεί, ο ένας απουσιάζει με μακροχρόνια άδεια ασθενείας και αναμένεται ότι θα απουσιάσει και δεύτερος.
Γιατροί και ασθενείς εξήγησαν ότι η Κύπρος ακολουθεί τα διεθνή δεδομένα και κάθε χρόνο ο αριθμός των ασθενών που χρειάζονται αιμοκάθαρση αυξάνεται κατά 15%. Επισημάνθηκε, ωστόσο, ότι η Κύπρος κατέχει πολύ υψηλή θέση στην ΕΕ σε ό,τι αφορά τον αριθμό των ασθενών που υποβάλλονται γενικά σε αιμοκάθαρση κατ’ αναλογία πληθυσμού.
Οι αριθμοί στη στελέχωση των νοσοκομείων, είπαν, μπορεί να ακούγονται ή να φαίνονται αρκετοί για να λειτουργούν τα νεφρολογικά τμήματα και τα τμήματα αιμοκάθαρσης, ωστόσο, «σε κάποιες περιπτώσεις οι αριθμοί αυτοί είναι εικονικοί, αφού γιατροί και νοσηλευτές απουσιάζουν με άδειες ασθενείας, μακροχρόνιες ή αφυπηρετούν».
Ο καλύτερος τρόπος, είπαν, για να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση τα επόμενα χρόνια είναι να επενδύσουμε στην πρόληψη. Αυτή τη στιγμή, είπαν χαρακτηριστικά οι γιατροί, πληρώνουμε την απραξία των προηγούμενων δεκαετιών και τη μη εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης στο παρελθόν. Ανέφεραν, επίσης, ότι οι περισσότεροι ασθενείς οι οποίοι υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση πάσχουν και από διαβήτη.
Ο αριθμός των διαθέσιμων νεφρολόγων στην Κύπρο σε σχέση με τον αριθμό των ασθενών είναι πολύ μικρός, τόνισαν, ενώ κατά τη διάρκεια της συζήτησης έγινε αναφορά και στο γεγονός ότι η νεφρολογία δεν είναι μια ειδικότητα ελκυστική για τους νέους γιατρούς για αυτό και το συγκεκριμένο φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνο στην Κύπρο.
Κάποιοι ασθενείς, όπως επίσης αναφέρθηκε, άρχισαν να απευθύνονται στις μονάδες αιμοκάθαρσης που άρχισαν να λειτουργούν τα τελευταία χρόνια στον ιδιωτικό τομέα και είναι ενταγμένες στο ΓεΣΥ. Υπάρχουν, όπως λέχθηκε και ασθενείς οι οποίο παραπέμπονται από τα τμήματα των δημόσιων νοσοκομείων στον ιδιωτικό τομέα για να εξυπηρετηθούν όταν τα κρατικά νοσοκομεία παρουσιάζουν υπερπληρότητα.
Στην επαρχία Λευκωσίας λειτουργούν 2 ιδιωτικές μονάδες αιμοκάθαρσης, στη Λεμεσό λειτουργεί μια και βρίσκεται υπό ανέγερση δεύτερη. Στη Λάρνακα αναμένεται, επίσης, η λειτουργία ιδιωτικής μονάδας αιμοκάθαρσης ενώ στην επαρχία Πάφου δεν φαίνεται να υπάρχει ανάγκη για περισσότερες μονάδες.
Σε ό,τι αφορά τη δυσκολία του ΟΚΥπΥ να εντοπίσει και να προσλάβει γιατρούς, επεξηγήθηκε ότι ένας από τους λόγους για τους οποίους παρατηρείται αυτό το φαινόμενο είναι και η υποχρέωση που απορρέει από τη νομοθεσία βάσει της οποίας οι γιατροί πρέπει να κατέχουν την ελληνική γλώσσα για να μπορούν να εργαστούν στην Κύπρο. Αυτό στην ουσία περιορίζει τις επιλογές του ΟΚΥπΥ σε Κύπρο και Ελλάδα από όπου έχουν ήδη έρθει και εργάζονται στον δημόσιο τομέα αρκετοί γιατροί τα τελευταία χρόνια.
Μελετούν το ενδεχόμενο για κλειστή ΜΕΘ στην Πάφο
Στην κοινοβουλευτική επιτροπή Υγείας συζητήθηκε χθες και το ενδεχόμενο λειτουργίας κλειστού τύπου Μονάδας Εντατικής Θεραπείας στο νοσοκομείο της Πάφου. Όπως αναφέρθηκε, η επαρχία Πάφου είναι η μοναδική επαρχία στην οποία δεν λειτουργεί κλειστή ΜΕΘ ούτε στον ιδιωτικό τομέα, με αποτέλεσμα οι σοβαρά ασθενείς να μεταφέρονται είτε στο νοσοκομείο της Λεμεσού, είτε στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας.
Γιατροί που συμμετείχαν στη συνεδρίαση ανέλυσαν τους λόγους για τους οποίους επιβάλλεται η λειτουργία κλειστών ΜΕΘ, ωστόσο και πάλι η συζήτηση οδηγήθηκε στη δυσκολία του ΟΚΥπΥ να προσλάβει γιατρούς, αφού και η διαθεσιμότητα εντατικολόγων στην Κύπρο είναι πάρα πολύ μικρή. Έγινε, επίσης, αναφορά στη δυσκολία που αντιμετώπισε στο παρελθόν το υπουργείο Υγείας, αλλά και ο ΟΚΥπΥ στη συνέχεια, για εντοπισμό εντατικολόγων για να στελεχωθούν οι κλειστές ΜΕΘ των νοσοκομείων Λευκωσίας και Λεμεσού.
Ο ΟΚΥπΥ υποστήριξε ότι δεν τοποθετείται αρνητικά στη λειτουργία κλειστής ΜΕΘ στο νοσοκομείο της Πάφου, ωστόσο, υπέδειξε ότι για να γίνει αυτό, πρέπει πρώτα να εκπονηθεί μελέτη μέσω της οποίας θα καταγραφούν όλα τα δεδομένα αλλά και οι ανάγκες. Εάν η μελέτη καταδείξει ότι χρειάζεται η λειτουργία κλειστής ΜΕΘ, είπαν οι εκπρόσωποι του οργανισμού, τότε θα προωθηθούν οι απαραίτητες διαδικασίες.
Αυτή τη στιγμή, στο νοσοκομείο Πάφου λειτουργεί ΜΕΘ ανοικτού τύπου στην οποία δεν εργάζονται εντατικολόγοι και εξειδικευμένο προσωπικό αλλά η παρακολούθηση των ασθενών, γίνεται από τους γιατρούς των διαφόρων ειδικοτήτων που διαθέτει το νοσηλευτήριο.
Αφού αλλού πληρώνουν καλύτερα
Το ότι ο ΟΚΥπΥ δεν μπορεί να προσελκύσει γιατρούς για να καλύψει τις ανάγκες των δημόσιων νοσηλευτηρίων δεν είναι ένα ζήτημα το οποίο προέκυψε από τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή. Ειδικά μετά την εφαρμογή του ΓεΣΥ, οι γιατροί προτιμούν τον ιδιωτικό τομέα, αφού στις περισσότερες ειδικότητες οι απολαβές ενός ιδιώτη εντός συστήματος είναι αρκετά πιο υψηλές από τις απολαβές ενός γιατρού του δημοσίου. Βεβαίως, ο ΟΚΥπΥ δεν θα σταματήσει ποτέ να δυσκολεύεται να προσελκύσει γιατρούς, αφού δεν έχει ούτε τη δυνατότητα να προχωρεί σε προσλήψεις με συμβόλαια πέραν των συμφωνηθέντων με τις συντεχνίες. Ως εκ τούτου, μάλλον, αλλού πρέπει να ψάξουμε για τη λύση του προβλήματος.
