Διαπίστωσαν σειρά σοβαρών επεμβάσεων σε κοίτη ποταμού από μεγάλη ανάπτυξη στον Καλοπαναγιώτη, απέστειλαν επιστολή προειδοποίησης στην εταιρεία να προβεί σε αποκατάσταση, αλλά όταν η υπόθεση έφτασε στη δικαιοσύνη, το αρμόδιο Τμήμα δεν εμφανίστηκε ποτέ στη δικαστική διαδικασία.
Μάλιστα όπως καταγράφεται σε απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου, παρά τις εφτά παρατάσεις που πήρε η υπόθεση, κανένας δεν εμφανίστηκε από τη Νομική Υπηρεσία και παραμένει άγνωστο αν το αρμόδιο Τμήμα που ήταν το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, ενημέρωσε την Εισαγγελία για να καταχωρήσει ένσταση.
Όπως αναφέρεται στην απόφαση, μετά από επιτόπιο έλεγχο που διενεργήθηκε στις 8.6.2021 από επιθεωρητές του Τμήματος Περιβάλλοντος στις εγκαταστάσεις της αιτήτριας, διαπιστώθηκε η παράνομη απόρριψη επεξεργασμένων υγρών αποβλήτων από τον βιολογικό της σταθμό, σε υπεδαφικούς λάκκους, που βρίσκονται πολύ κοντά στον ποταμό Σέτραχο. Ο σταθμός είχε κατασκευαστεί και λειτουργούσε, χωρίς να ληφθεί προηγουμένως σχετική πολεοδομική άδεια.
Στις 15.9.2022 το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων με επιστολή του προς την εταιρεία, αφού κατέγραφε της επεμβάσεις που εντόπισε, ζητούσε να προβεί «στην άμεση απομάκρυνση τους από το υδατόρεμα και τον ποταμό και αποκατάσταση τους στην πρότερη τους κατάσταση εντός εύλογου χρονικού διαστήματος και ακολούθως να ενημερώσετε το Γραφείο μου για επιθεώρηση του χώρου. Σε αντίθετη περίπτωση, θα ληφθούν νομικά μέτρα εναντίων σας χωρίς περαιτέρω προειδοποίηση».
Η εταιρεία αντέδρασε και με προσφυγή της ζητούσε την ακύρωση την αξίωση του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων.
Όπως διαπιστώνει το Δικαστήριο, με την επιστολή, το Τμήμα πληροφορούσε την εταιρεία για μία κατάσταση πραγμάτων, ήτοι για τις επιπτώσεις που έχει η ανέγερση του βιολογικού σταθμού επεξεργασίας λυμάτων, χωρίς προηγούμενη άδεια, ο οποίος (σταθμός) επεμβαίνει σε κοίτη εγγεγραμμένου υδατορέματος, σε επεμβάσεις, επιχωματώσεις και κατασκευή πρόχειρου δρόμου υπεράνω και διαμέσου του ποταμού Σέτραχου, χωρίς λήψη προηγούμενης άδειας, εφιστώντας την προσοχή της αιτήτριας, στις διατάξεις της σχετικής νομοθεσίας, ήτοι στις διατάξεις του περί Ενιαίας Διαχείρισης των Υδάτων Νόμου του 2010, προειδοποιώντας την, παράλληλα, πως θα ληφθούν νομικά μέτρα εναντίον της, σε περίπτωση που δεν προβεί σε άμεση απομάκρυνση των εν λόγω επεμβάσεων από τον ποταμό και το υδατόρεμα.
Τέλος το Δικαστήριο βρήκε ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν έχει παραχθεί κανένα έννομο αποτέλεσμα, ούτε επήλθε δημιουργία ή τροποποίηση, αλλά ούτε και κατάλυση μίας υφιστάμενης νομικής κατάστασης. Καταλήγει επίσης ότι η επίδικη επιστολή είναι πληροφοριακού χαρακτήρα και συναφώς στερείται εκτελεστότητας, γι’ αυτό και απέρριψε την προσφυγή.
