Νέες μαρτυρίες φαίνεται ότι ήρθαν στο φως κατά την τελευταία ποινική ανάκριση για τη δολοφονία του Θανάση Νικολάου που προσδιορίζουν τον χρόνο που αφέθηκε η σορός από τους δολοφόνους του. Αυτό προκύπτει από την επιστολή του δικηγόρου της οικογένειας του Θανάση, Νίκου Κληρίδη, η οποία στάληκε χθες στον Γενικό Εισαγγελέα, με αίτημα το διορισμό ανεξάρτητων ποινικών κατηγόρων για άσκηση ποινικής δίωξης κατά όσων φέρουν ευθύνη για πριν ή μετά τον θάνατό του. Μάλιστα στην επιστολή, επισημαίνεται ότι αν δεν διοριστούν ιδιώτες ποινικοί κατήγοροι, τότε η οικογένεια θα προσφύγει στο ΕΔΑΔ για άρνηση προσαγωγής των εμπλεκομένων στη δικαιοσύνη.

Στην επιστολή ο κ. Κληρίδης αναφέρει ότι υποβάλλει επείγον αίτημα, μετά το πόρισμα των ποινικών ανακριτών, όπως η Νομική Υπηρεσία προβεί στο διορισμό ανεξάρτητων ποινικών κατηγόρων, κατόπιν συνεννόησης με την οικογένεια, με σκοπό την προετοιμασία και καταχώρηση ποινικών διώξεων κατά των προσώπων εις βάρος των οποίων προκύπτει επαρκής μαρτυρία ότι εμπλέκονται στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων, πριν και μετά τη δολοφονία».

Περαιτέρω επισημαίνονται ως νέα και κρίσιμα ευρήματα του πορίσματος Παππά-Αθανασίου:

– Το πόρισμα υιοθετεί  την κατάληξη του πορίσματος της Θανατικής Ανακρίτριας κ. Βαρωσιώτου ότι ο Θανάσης Νικολάου δολοφονήθηκε δια στραγγαλισμού το οποίον ως γνωστόν κατέστη τελεσίδικο μετά την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και την απόρριψη της Έφεσης του ιατροδικαστή Σταυριανού στην Αίτηση certiorari.

– Το πόρισμα επιπλέον, υιοθετεί τη θέση του πορίσματος Μάτσα – Αλεξόπουλου, ότι  το θύμα δολοφονήθηκε αλλού και μεταφέρθηκε στο σημείο εντοπισμού της σορού του για να σκηνοθετηθεί αυτοκτονία. Περαιτέρω, το πόρισμα επιβεβαιώνει τη μαρτυρία περί βασανισμού του θύματος αφού η σορός έφερε σπασμένα οστά και ρήξη ζωτικών οργάνων.

– Ιδιαίτερης σημασίας είναι και νέα κατάθεση μάρτυρα που αναφέρεται στην ώρα που εθεάθη το όχημα του Θανάση στο σημείο εύρεσης της σορού, στοιχείο που αναιρεί προηγούμενα πορίσματα και ενισχύει την εκδοχή της μεταφοράς του σώματος μετά το θάνατο. Σημαντική είναι και νέα μαρτυρία μάρτυρα, ο οποίος προσδιορίζει χρονικά την παρουσία του οχήματος του θύματος στο σημείο εντοπισμού της σορού, ενισχύοντας τη θέση της εκ των υστέρων μεταφοράς του σώματος.

Στην επιστολή τονίζεται ότι το πόρισμα καταλογίζει ποινικές ευθύνες σε επτά πρόσωπα – τέσσερις αστυνομικούς, δύο στρατιωτικούς και τον ιατροδικαστή Πανίκο Σταυριανό – για παραμέληση καθήκοντος (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα), ενώ στον τελευταίο αποδίδονται επιπλέον βαρύτατες ποινικές πράξεις:

•             Παραμέληση υπηρεσιακού καθήκοντος

•             Έκδοση ψευδούς πιστοποιητικού

•             Καταστροφή αποδεικτικού στοιχείου

•             Παροχή ψευδών πληροφοριών σε αστυνομικό

•             Ψευδορκία

•             Παρέμβαση σε δικαστική διαδικασία.

Επιπρόσθετα, αναφέρεται ότι η πρόωρη απόρριψη εγκληματικής ενέργειας από τον κ. Σταυριανό συνέβαλε στο να αντιμετωπιστεί η υπόθεση ως μικροπαράβαση «minor», με αποτέλεσμα την καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων, τον αποπροσανατολισμό της έρευνας και την αποστέρηση της οικογένειας από τη στοιχειώδη δικαιοσύνη επί σχεδόν δύο δεκαετίες. Ο δικηγόρος της οικογένειας του Θανάση, δείχνει την ανάγκη ανάκτησης εμπιστοσύνης στο Κράτος Δικαίου μέσω του διορισμού ανεξάρτητων ποινικών κατηγόρων, κατόπιν διαβούλευσης με την οικογένεια.

«Η ανάγκη αυτή προέκυψε λόγω του ότι η οικογένεια του Θανάση Νικολάου στερήθηκε για χρόνια το δικαίωμα σε δίκαιη και αποτελεσματική έρευνα των αιτίων θανάτου του παιδιού τους και την ανεύρεση και τιμωρία των ενόχων της δολοφονίας, και απώλεσε την εμπιστοσύνη της στο Κράτος Δικαίου», επισημαίνει.

Αυτούσια η επιστολή:

Θέμα: Αίτημα για Διορισμό Ανεξάρτητων Ποινικών Κατηγόρων – Υπόθεση Θανάτου του Θανάση Νικολάου

Ενεργώντας εκ μέρους της οικογένειας του δολοφονηθέντος Θανάση Νικολάου και έχοντας κατά νου ότι το πόρισμα των Ποινικών Ανακριτών Λαμπρού Παπά και Θανάση Αθανασίου σας παραδόθηκε ήδη  για μελέτη στις 12/3/2025, υποβάλλουμε το παρόν επείγον αίτημα όπως η Νομική Υπηρεσία προβεί στον διορισμό ανεξάρτητων ποινικών κατηγόρων, κατόπιν συνεννόησης με την οικογένεια, με σκοπό την προετοιμασία και καταχώρηση ποινικών διώξεων κατά των προσώπων εις βάρος των οποίων προκύπτει επαρκής μαρτυρία ότι εμπλέκονται στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων, πριν και μετά τη δολοφονία.

1. Νέα και κρίσιμα ευρήματα του πορίσματος:

Το πόρισμα υιοθετεί  την κατάληξη του πορίσματος της Θανατικής Ανακρίτριας Κας Βαρωσιώτου ότι ο Θανάσης Νικολάου δολοφονήθηκε δια στραγγαλισμού το οποίον ως γνωστόν κατέστη τελεσίδικο μετά την απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου και την απόρριψη της Έφεσης του ιατροδικαστή Σταυριανού στην Αίτηση certiorari.

Το πόρισμα επιπλέον, υιοθετεί τη θέση του πορίσματος Μάτσα – Αλεξόπουλου, ότι  το θύμα δολοφονήθηκε αλλού και μεταφέρθηκε στο σημείο εντοπισμού της σορού του για να σκηνοθετηθεί αυτοκτονία.  Περαιτέρω, το πόρισμα επιβεβαιώνει την μαρτυρία περί βασανισμού του θύματος αφού η σορός έφερε σπασμένα οστά και ρήξη ζωτικών οργάνων.

Ιδιαίτερης σημασίας είναι και νέα κατάθεση μάρτυρα που αναφέρεται στην ώρα που εθεάθη το όχημα του Θανάση στο σημείο εύρεσης της σορού, στοιχείο που αναιρεί προηγούμενα πορίσματα και ενισχύει την εκδοχή της μεταφοράς του σώματος μετά τον θάνατο.

Σημαντική είναι και νέα μαρτυρία μάρτυρα, ο οποίος προσδιορίζει χρονικά την παρουσία του οχήματος του θύματος στο σημείο εντοπισμού της σορού, ενισχύοντας τη θέση της εκ των υστέρων μεταφοράς του σώματος.

2. Ποινικές ευθύνες:

Το πόρισμα καταλογίζει ποινικές ευθύνες σε επτά πρόσωπα – τέσσερις αστυνομικούς, δύο στρατιωτικούς και τον ιατροδικαστή Πανίκο Σταυριανό – για παραμέληση καθήκοντος (άρθρο 134 Ποινικού Κώδικα), ενώ στον τελευταίο αποδίδονται επιπλέον βαρύτατες ποινικές πράξεις:

•          Παραμέληση υπηρεσιακού καθήκοντος

•          Έκδοση ψευδούς πιστοποιητικού

•          Καταστροφή αποδεικτικού στοιχείου

•          Παροχή ψευδών πληροφοριών σε αστυνομικό

•          Ψευδορκία

•          Παρέμβαση σε δικαστική διαδικασία

Η πρόωρη απόρριψη εγκληματικής ενέργειας από τον κ. Σταυριανό συνέβαλε στο να αντιμετωπιστεί η υπόθεση ως μικροπαράβαση «minor» με αποτέλεσμα την καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων, τον αποπροσανατολισμό της έρευνας και την αποστέρηση της οικογένειας από τη στοιχειώδη δικαιοσύνη επί σχεδόν δύο δεκαετίες.

3. Ανάγκη ανάκτησης εμπιστοσύνης στο Κράτος Δικαίου μέσω του διορισμού ανεξάρτητων ποινικών κατηγόρων, κατόπιν διαβούλευσης με την οικογένεια,

Η ανάγκη αυτή προέκυψε λόγω του ότι η οικογένεια του Θανάση Νικολάου στερήθηκε για χρόνια το δικαίωμα σε δίκαιη και αποτελεσματική έρευνα των αιτίων θανάτου του παιδιού τους και την ανεύρεση και τιμωρία των ενόχων της δολοφονίας, και απώλεσε την εμπιστοσύνη της στο Κράτος Δικαίου.

Σ’ αυτό συνέβαλε σημαντικά και η θέση της Εκπροσώπου της Νομικής Υπηρεσίας, η οποία κατά την εκδίκαση της τελευταίας και τελεσίδικης θανατικής ανάκρισης ενώπιον της Εντίμου Κα Βαρωσιώτου, υποστήριξε σθεναρά το πόρισμα Σταυριανού περί αυτοχειρίας παρά την καταδίκη της Κύπρου από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για την πλημμελή και ανεπαρκή διερεύνηση των αιτιών θανάτου του Θανάση από τον Σταυριανό και παρά το γεγονός ότι είχε προηγηθεί το πόρισμα Μάτσα – Αλεξόπουλου που αναίρεσε το πόρισμα του Σταυριανού για αυτοχειρία και κατέληξε ότι η αιτία θανάτου ήταν ο  στραγγαλισμός και καταλόγισε  στον Σταυριανό σοβαρές ποινικές ευθύνες  με εισήγηση την ποινική δίωξη του.

1.         Αίτημα:

Κατόπιν των ανωτέρω, και με όλο τον σεβασμό και την εκτίμηση προς το πρόσωπο σας και τον Θεσμό που υπηρετείτε, πιστεύω ότι προκύπτει η άμεση ανάγκη διασφάλισης της αμεροληψίας και αντικειμενικότητας, καθώς ένα Κράτος Δικαίου δεν αρκεί να λειτουργεί, αλλά πρέπει να φαίνεται επίσης ότι λειτουργεί με διαφάνεια, και καλείστε:

•          Να ασκήσετε την κατά το Σύνταγμα εξουσία σας για διορισμό ανεξάρτητων ποινικών κατηγόρων,

•          Κατόπιν διαβούλευσης με την οικογένεια, ώστε να διασφαλιστεί η αμεροληψία και εμπιστοσύνη στη διαδικασία, με σκοπό την καταχώρηση ποινικών διώξεων κατά όλων των εμπλεκομένων προσώπων, είτε για τη διάπραξη είτε για τη συγκάλυψη του εγκλήματος.

Οι κατήγοροι που θα διοριστούν θα πρέπει να είναι ανεξάρτητοι και της εμπιστοσύνης της Οικογένειας, καθότι ήδη το Κράτος μέσω της Νομικής Υπηρεσίας και της Αστυνομίας τήρησε στάση υπέρ των θέσεων Σταυριανού και επέμενε στο πόρισμα της αυτοχειρίας. Υπενθυμίζω την κατάληξη της έντιμου Δικαστού Κας Βαρωσιωτου στην τελεσίδικη απόφαση της στην Θανατική Ανάκριση. «Αισθάνομαι το καθήκον να παρατηρήσω ότι η αναλλοίωτη θέση του Γενικού Εισαγγελέα και της αστυνομίας ήταν από την αρχή πως το πόρισμα του θανατικού ανακριτή πρέπει να απέκλειε την εγκληματική πράξη. Και αυτή η στάση συνεχίστηκε και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ και μετεβλήθη μόνο στο στάδιο της αγόρευσης  της εκπροσώπου του Γενικού Εισαγγελέα, όπου ζήτησε όπως το πόρισμα ως προς τα αίτια του θανάτου θα έπρεπε να παραμείνει ανοικτό».

Η παραπομπή της υπόθεσης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου θα αποτελέσει αναπόφευκτο βήμα σε περίπτωση νέας αποτυχίας του κράτους να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, και δη στην απαίτηση για προσαγωγή όλων των εμπλεκομένων στη διάπραξη ποινικών αδικημάτων, πριν και μετά τη δολοφονία.

4.  Νομική Θεμελίωση του Αιτήματος –Ανάγκη Ποινικής Δίωξης και Λογοδοσίας

Η υποχρέωση του κράτους να διασφαλίσει το δικαίωμα στη ζωή (Άρθρο 2 ΕΣΔΑ) δεν περιορίζεται στην έναρξη και ολοκλήρωση διερεύνησης των αιτίων θανάτου. Επεκτείνεται και στην υποχρέωση για:

•          Ποινική δίωξη των ενόχων της δολοφονίας,

•          Δίωξη όλων των εμπλεκομένων σε ποινικά αδικήματα που τελέστηκαν πριν και μετά την ανθρωποκτονία (π.χ. συγκάλυψη, ψευδορκία, καταστροφή αποδεικτικών στοιχείων).

Νομολογία ΕΔΔΑ:

1.         Brecknell v. UK, no. 32457/04, § 71-72:

•          Το δικαίωμα στη ζωή επιβάλλει συνεχή υποχρέωση στο κράτος όχι μόνο να διερευνήσει, αλλά να λάβει πρακτικά μέτρα ώστε να οδηγήσει σε δίωξη και τιμωρία των ενόχων.

•          Εάν νέα αποδεικτικά στοιχεία ή μαρτυρίες ανακύψουν, η υποχρέωση του κράτους επανενεργοποιείται πλήρως.

2.         Giuliani and Gaggio v. Italy, no. 23458/02, GC, § 300:

•          Εάν υπάρχει επαρκής βάση για δίωξη, η αποτυχία του κράτους να ενεργήσει παραβιάζει το άρθρο 2, ακόμη και αν έχει περατωθεί η διερεύνηση.

3.         Šilih v. Slovenia, no. 71463/01, GC, § 194-196:

•          Το κράτος υποχρεούται να εξασφαλίσει ότι οι υπεύθυνοι για το θάνατο και οι συνένοχοι τους (συγκάλυψη, ψευδορκία κ.λπ.) θα διωχθούν ποινικά και ότι δεν θα υπάρχει ατιμωρησία.

4.         El-Masri v. FYROM, no. 39630/09, GC, § 182-186:

•          Υπάρχει θετική υποχρέωση του κράτους να τιμωρήσει όσους εμπλέκονται σε αδικήματα συγκάλυψης (misconduct post-offence), και να προστατεύσει τα θύματα από θεσμική αυθαιρεσία.

5.         Paul and Audrey Edwards v. UK, no. 46477/99, § 69:

•          Η μη δίωξη γνωστών προσώπων παρά τη γνώση ύπαρξης επαρκούς μαρτυρίας ισοδυναμεί με θεσμική συγκάλυψη.

Με την προσδοκία και την πίστη ότι θα ενεργήσετε με τη δέουσα αμεροληψία και αποφασιστικότητα.