Τις μέρες αυτές του χρόνου οι μελισσοκόμοι τις ονομάζουν «μικρή άνοιξη». Η έκρηξη ανθοφορίας της πανταχού παρούσας «κονυζιάς» (κόνυζος), σε συνδυασμό με τη γύρη και νέκταρ που χαρίζει η «τερατσιά» (χαρουπιά), ωθούν την αποικία μίας κυψέλης να ανεβάζει ρυθμούς. Αυξάνεται η ωοτοκία της βασίλισσας μέλισσας, για να γεννηθούν οι λεγόμενες μέλισσες του χειμώνα, οι οποίες λόγω εγκλεισμού στην κυψέλη, που ισούται με ελάχιστη σπατάλη ενέργειας, θα ζήσουν μέχρι και πέντε – έξι μήνες, σε αντίθεση με τις υπερδραστήριες αδερφές τους την άνοιξη και το καλοκαίρι, που ζουν το πολύ 45 ημέρες. Η κύρια αποστολή τους τον χειμώνα είναι να κρατηθεί η αποικία ζεστή, δηλαδή μέσα σε συνθήκες κρύου, υγρασίας και υποχρεωτικού εγκλεισμού λόγω καιρού, να συντηρηθεί η ζωή μέχρι την άνοιξη.
Κι ενώ προετοιμάζεται ακούραστα η τέλεια οργανωμένη κοινωνία τους, όπου τον καταμερισμό εργασίας, την αλληλοβοήθεια και την πρόληψη, έπρεπε να μιμούνται οι άνθρωποι, έξω γυροφέρνουν την κυψέλη όσες αρπακτικές σφήκες την έβγαλαν καθαρή από τις πρόσφατες καταιγίδες. Πεινάνε και το μυρωδάτο μέλι στις κηρήθρες, μα και η σάρκα των μελισσών, τις «τρελαίνει». Κάνουν απέλπιδες προσπάθειες να ξεγελάσουν τις φρουρούς στην είσοδο για να λεηλατήσουν, την ίδια ώρα που κυριεύονται από φόβο για τον χειμώνα που πλησιάζει. «Παραφύλαγε, πότε του γερανού θα ακούσεις τη φωνή ψηλ’ απ’ τα νέφη που κράζει κάθε χρόνο, και φέρνει το σημάδι για το όργωμα και του χειμώνα δείχνει του βροχερού την εποχή και την καρδιά δαγκώνει του δίχως βόδια ανθρώπου», προειδοποιεί ο Ησίοδος στο «Έργα και Ημέραι» (στ. 448-452).
Μια γεύση για όσα διαδραματίζονται αυτές τις μέρες στα μελισσοκομεία. Εκπλήσσει το ότι και εμάς, την κοινωνία των αθρώπων, απειλεί αυτό το διάστημα ένα έντομο, το ασιατικό κουνούπι Τίγρης. Είναι αιμοβόρο και υπό προϋποθέσεις μπορεί να καταστεί επικίνδυνο. Σε αντίθεση με τη μέλισσα απέναντι στη σφήκα, για εμάς η παρουσία του είναι ακόμη κάτι άγνωστο.
Ο γράφων πληροφορήθηκε τον Μάρτιο του 2019 για την αναμενόμενη εμφάνισή του στο νησί μας. Συζητώντας για τις ανάγκες ενός ρεπορτάζ με την εντομολόγο των Υγειονομικών Υπηρεσιών των Βρετανικών Βάσεων, Κέλλυ Μαρτίνου, μου ανάφερε: «Αυτό που αναμένουμε από στιγμή σε στιγμή είναι να κάνει την παρουσία του και στην Κύπρο, αφού βρίσκεται πλέον στη γειτονιά μας, όπως στην Κρήτη. Προκαλεί έντονη ενόχληση, ενώ είναι, μεταξύ άλλων, διαβιβαστής του ιού του Δάγκειου πυρετού (ιός Ζίκα) και του ιού Chikungunya». Το ενδιαφέρον που τόνισε η εντομολόγος, είναι ότι ερευνητές σχεδίαζαν να ερευνήσουν πού εξαπλωνόταν γεωγραφικά στην Κύπρο ένα άλλο είδος κουνουπιού. Κι ο λόγος; Γιατί, όπως συνέβη και στην Ελλάδα, το κουνούπι Τίγρης, ανταγωνίστηκε με αυτό το είδος, το νίκησε και πήρε τις θέσεις του. «Μόλις δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες και παρουσιαστεί το κουνούπι Τίγρης θα ξέρουμε ποιες θα είναι οι οικοθέσεις του είδους, αφού θα πάει εκεί που βρίσκεται σήμερα το άλλο είδος», είπε.
Αν και δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας από την εμφάνιση του κουνουπιού Τίγρης, καθώς δεν υπάρχουν στο νησί μας οι μολυσματικές ασθένειες που μπορεί να μεταδώσει, ελπίζουμε το Υπουργείο Υγείας και οι Τοπικές Αρχές, να είναι προετοιμασμένοι για να προληφθούν δυσάρεστα σενάρια. Ευχόμαστε να μη γίνουν οικονομικές περικοπές και διαχείριση με προχειρότητα. Η φύση είναι η πιο μεγάλη δύναμη. Γνωρίζει πολύ καλά να τιμωρεί όσες ανθρώπινες κοινωνίες τυχαίνει να υποτιμούν το μέγεθος της καταστροφής που μπορεί να επιφέρει.
