Σε σοβαρές καταγγελίες κατά του κράτους προέβη η δημοσιογράφος του ΡΙΚ Ευδοκία Λοΐζου, στις  Eπιτροπές Εργασίας και Υγείας. Σε επιστολή της προς στους προέδρους των Επιτροπών Υγείας και Εργασίας, Κώστα Κωνσταντίνου και Αντρέα Φακοντή, τονίζει ότι η δίκη για την ήδη αναγνωρισμένη επαγγελματική ασθένειά της διεξάγεται ένεκα της αμέλειας της Δημοκρατίας να εκσυγχρονίσει τους νόμους με το ενωσιακό δίκαιο και ότι θα πρέπει να αποταθούν στον Γενικό Εισαγγελέα και όχι στο ΡΙΚ το οποίο είναι ο εργοδότης της.
 
Ο ρόλος του κράτους είναι διακριτός από τον εκάστοτε εργοδότη, τονίζει στην επιστολή της, ασχέτως εάν είναι δημοσίου δικαίου. «Η αρχή της ευθύνης των κρατών-μελών για ζημιές που προκαλούνται στους ιδιώτες από παραβάσεις του κοινοτικού δικαίου οι οποίες τους καταλογίζονται είναι σύμφυτη προς το σύστημα της Συνθήκης ακόμη και σε περιπτώσεις παραβάσεων του κοινοτικού δικαίου που αποδίδεται στον εθνικό νομοθέτη, όπως και την περίπτωσή της, ωστόσο το κράτος, αντί να παραδεχθεί το λάθος του, τηρεί σιγήν ιχθύος.
 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
 
Βασικός μάρτυρας εναντίον του εργοδότη της για την επαγγελματική ασθένειά της είναι το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας, εντούτοις, οι υπηρεσίες των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπως αναφέρει,  ταυτίστηκαν με τον εργοδότη της. Για ένα χρόνο ζητούσαν να αξιολογηθεί από ψυχίατρο προς αποποίηση των ευθυνών όλων. Όταν δεν το επέτρεψε ο δικαστής, διέκοψαν τη δίκη και οι Κοινωνικές Ασφαλίσεις, που ευθύνονται για τη διατήρηση δύο κατηγοριών εργαζομένων με αναγνωρισμένες επαγγελματικές ασθένειες, την κάλεσαν σε ιατροσυμβούλιο, της διέκοψαν τη σύνταξη ανικανότητας και το ΡΙΚ την κάλεσε να αναλάβει τα καθήκοντά της.
 
Τονίζει ότι η κατά σύστημα ταύτιση των αρμοδίων Αρχών του κράτους αποτελεί κατάφωρη παράβαση κοινοτικών υποχρεώσεων της Δημοκρατίας και έχει υπερβεί την αρχή της αμεροληψίας. Με τον ίδιο τρόπο που σπεύδουν κάποιοι να τιμωρήσουν όσους καταχρώνται τα χρήματα της Δημοκρατίας ανέμενε να ευαισθητοποιούνται και όχι να επικροτούν τις απάνθρωπες συμπεριφορές αρμοδίων Αρχών του κράτους εις βάρος της ζωής των πολιτών που διεκδικούν τα δίκαιά τους.
 
Δεν μπορεί ένα ευρωπαϊκό κράτος να μην αντιλαμβάνεται την ευθύνη που υπέχει προς αποκατάσταση της υγείας ενός ανθρώπου, δεδομένου ότι το ίδιο αποφάσισε πως αυτός απεκόμισε μια μη γενετική νόσο από έναν ημικρατικό οργανισμό.
 
Η Ευδοκία διέκοψε τη δίκη και ζητά από το δικαστήριο να πάρει απόφαση βάσει του ενωσιακού δικαίου ή να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο της ΕΕ γιατί δεν έχει να αποδείξει την επαγγελματική της ασθένεια αφού για αυτό αποφάσισε το Τμήμα Επιθεώρησης Εργασίας βάσει ευρωπαϊκών διατάξεων.
 
Πηγή: Ο Φιλελεύθερος