Steve Milatos: «Από τον Σεπτέμβριο μετακομίζω στην Κύπρο»

Το διεθνές μοντέλο που έχει δουλέψει με τον Jean Paul Gaultier κι έχει κάνει την παγκόσμια καμπάνια της Diesel, είναι έτοιμος, μετά τις φετινές του συνεργασίες στην Αμερική και στην Κίνα, να μετακομίσει στην Κύπρο και να εργαστεί ως ηθοποιός.

Έχει παραγγείλει από delivery και μου ζητάει συγνώμη για να πληρώσει το φαγητό του. «Σουβλάκια, ρε φίλε! Ελληνικότατο. Αυτό κι αν μου έλειψε, τόσο καιρό που ήμουν στο εξωτερικό. Γενικά, η Ελλάδα μού λείπει πολύ όταν φεύγω», μου λέει.

Τι έκανες στην Αμερική; Πόσο καιρό έμεινες εκεί;
Λίγο περισσότερο από ένα μήνα. Είχα πάει για δουλειές που αφορούσαν στο modeling κι έπειτα ταξίδεψα μέχρι το Σαν Φρανσίσκο, για λογαριασμό μιας ολλανδικής εταιρίας. Έπειτα, γύρισα λίγες ημέρες στην Ελλάδα για να δω τους δικούς μου και μετά πήγα στην Κίνα, για δύο ολόκληρους μήνες, όπως όριζε το συμβόλαιό μου. Στην Κίνα έκανα castings, διαφημιστικά και ό,τι μπορείς να φανταστείς που αφορά στο modeling. Είχε πολλή δουλειά εκεί. Ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα η Κίνα, αλλά όχι απαραίτητα ωραία.

Γιατί το λες αυτό;
Δεν έχει καμία σχέση με το Τόκιο της Ιαπωνίας ή το Πεκίνο. Η πόλη Γκουάν Τζου ήταν εργοστασιακή καθαρά, βρώμικη και οι κάτοικοι δεν μιλούσαν καθόλου αγγλικά.

Και πώς γινόταν η συνεννόηση;
Μα, δεν υπήρχε συνεννόηση. Όλο αυτό ήταν πολύ δύσκολο για εμένα. Η καθημερινότητα κυρίως. Ευτυχώς, με βοήθησαν οι άνθρωποι της εταιρίας που είχα συμβόλαιο και ο οδηγός που με παρέλαβε και με πήγε στο αεροδρόμιο. Κατά τ’ άλλα, ήταν μια όχι και τόσο καλή εμπειρία. Ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Δεν μπορούσα να προσαρμοστώ, ούτε καν να πάω να φάω μόνος μου. Δεν θα ήθελα να ξαναπάω ποτέ εκεί. Οπότε, η Αμερική που ήμουν πριν, ήταν παράδεισος.

Γιατί δεν έμεινες μόνιμα στην Αμερική;
Γιατί η Ελλάδα είναι ο τόπος μου και η χώρα μου. Δεν διανοούμαι να φύγω μόνιμα. Το να πηγαίνω για δουλειές, ok. Δεν με πειράζει. Το Los Angeles είναι πολύ ωραίο, όπως και η Νέα Υόρκη. Αλλά το ότι είναι υπέροχη χώρα, δεν σημαίνει ότι είναι και όλα εύκολα εκεί. Ειδικά για εμάς τους Έλληνες. Καταρχήν, χρειάζεσαι πολλά χρήματα για να επιβιώσεις. Δεν μπορείς να χαρείς τη ζωή της Αμερικής, τα πάρτι, τα ψώνια, όλο αυτό που έχει, αν δεν έχεις χρήματα. Αναγκάζεσαι να εργάζεσαι όλη την ημέρα, για να βγάζεις τα έξοδά σου. Ποιος είπε ότι είναι εύκολο; Η Νέα Υόρκη είναι μια τρελή πόλη, όπου όλοι τρέχουν διαρκώς. Έχει άλλους ρυθμούς και σε αγχώνει αυτό. Ενώ το Los Angeles είναι πιο ήρεμο.

Οικονομικά δυσκολεύτηκες όσο ήσουν εκεί;
Φυσικά και δυσκολεύτηκα κι αναγκαζόμουν να κάνω τρελή οικονομία. Είχα τη δουλειά μου, το modeling εννοώ, αλλά αν δεν κρατούσα λεφτά δεν θα τα κατάφερνα.

Θα παρότρυνες ένα νέο παιδί να φύγει στο εξωτερικό;
Ναι, βέβαια. Ειδικά η Αμερική έχει πολλά πράγματα για να δεις και να κάνεις. Ανοίγει το κεφάλι σου, το μυαλό σου, τα μάτια σου. Αποκτάς εμπειρίες που δεν είχες ξαναζήσει, καθώς και νέες φιλοσοφίες ζωής. Θα πρότεινα σε κάθε νέο παιδί να φύγει, να πάει να δοκιμάσει την τύχη του, αλλά όχι για μόνιμα. Υποστηρίζω τη χώρα μου και γι’ αυτό είμαι εδώ. Η Ελλάδα είναι η βάση μου. Κι από την άλλη, είναι καλύτερο να είσαι καρχαρίας σε μια λίμνη, από το να είσαι καρχαρίας σε μια θάλασσα.

Η εμφάνισή σου σε βοήθησε στο εξωτερικό;
Ναι, σίγουρα. Αλλά όσες πόρτες μου άνοιξε, άλλες τόσες μου έκλεισε κιόλας. Το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Το ότι θα πάω σε πενήντα casting δεν σημαίνει ότι θα με πάρουν κιόλας. Οι περισσότεροι θα με απορρίψουν και θα καταλήξω σε ένα ή δύο. Έτσι είναι αυτά. Δεν βοηθάει πάντα η εμφάνιση. Όταν είσαι ωραίος, πρέπει πάντα να αποδεικνύεις ότι δεν είσαι και χαζός.

Σε έχουν αντιμετωπίσει σαν χαζό στη δουλειά;
Προσπάθησαν, αλλά όταν είδαν ότι δεν είμαι τελικά, το κατάλαβαν κι άλλαξαν αντιμετώπιση. Αυτά συμβαίνουν. Δεν έχω μεγάλες απαιτήσεις απ’ τους άλλους. Αρκεί να καταλαβαίνουν το ποιος είμαι.

Ισχύει ότι θα μείνεις μόνιμα στην Κύπρο;
Ναι, μετακομίζω τον Σεπτέμβριο στη Λευκωσία. Δέχτηκα μια πολύ σπουδαία επαγγελματική πρόταση, από τον ΑΝΤ1 Κύπρου και θα παίξω σε ένα σίριαλ που θα προβληθεί τη νέα σεζόν. Θα είναι μια τρελή κωμωδία του Σταύρου Ποταμάρη.

Πιστεύεις ότι θα μπορέσεις να ανταπεξέλθεις στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Ναι, γιατί όχι; Έχω κάνει σεμινάρια στο New York Academy. Δεν το κάνω τυχαία, έχω κάποιες γνώσεις. Εντάξει, δεν μιλάω για θέατρο όπως το ‘χουμε στο μυαλό μας. Γιατί, το θέατρο είναι κάτι πολύ δύσκολο. Θέλει πολλή δουλειά. Ο κινηματογράφος και η τηλεόραση, όμως, έχουν άλλη ασφάλεια. Υπάρχει το μοντάζ που μπορεί να σε «σώσει». Έχεις πιο περιορισμένες κινήσεις. Οπότε, μπορώ να προσαρμοστώ. Φαντάζομαι ότι τα υπόλοιπα θα μου τα μάθουν. Δεν λέω ότι είμαι ο καλύτερος, αλλά μπορώ να διδαχθώ από σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, όπως είναι ο Στέλιος Ποταμάρης. Έχω βασικές γνώσεις και πιστεύω ότι μπορώ να εξελιχθώ.

Οι γονείς σου τι λένε για όλα αυτά; Σε έχουν στηρίξει στις επιλογές σου;
Στην αρχή, όχι. Δεν ήθελαν, γιατί φοβόντουσαν κι ήταν αγχωμένοι. Αμέσως μετά, όμως, ήταν δίπλα μου. Λογικό είναι ο γονιός να φοβάται για το παιδί του, όμως, όταν είδαν πως ό,τι κάνω το αγαπώ και πάω καλά, τότε με στήριξαν. Δεν έχω κανένα παράπονο απ’ τους δικούς μου.

Δεν σκέφτηκες ποτέ να αναλάβεις το χασάπικο του πατέρα σου;
Νομίζω ότι εκείνος το είχε σκεφτεί για εμένα (γελάει). Έτσι κι αλλιώς, αυτή η οικογενειακή επιχείρηση δεν υπάρχει πια. Αλλά αυτό τι σημαίνει; Ότι επειδή ο πατέρας μου ήταν χασάπης, πρέπει να γίνω κι εγώ χασάπης; Ο άνθρωπος πρέπει να εξελίσσεται. Δεν πρέπει να μένουμε στάσιμοι.

Αν ερωτευόσουν ενώ ήσουν στην Αμερική, θα έμενες μόνιμα εκεί;
Ναι, θα το έκανα! Αλλιώς όχι. Είμαι άνθρωπος που μπορώ να τα αφήσω όλα για έναν έρωτα. Και ξέρεις γιατί;

Για πες…
Γιατί τον πραγματικό έρωτα, τον μεγάλο, τον συναντάς μόνο μια φορά στη ζωή σου. Κι αν δεν επενδύσεις σ’ αυτόν, δεν θα καταλάβεις ποτέ τον πραγματικό έρωτα.

Επομένως, εσύ δεν έχεις ερωτευτεί πραγματικά μέχρι σήμερα;
Όχι, ιδιαίτερα.

Τι διαφορές έχουν οι γυναίκες στην Αμερική απ’ τις Ελληνίδες;
Οι γυναίκες στην Αμερική είναι πιο open-minded. Δεν είναι τόσο συντηρητικές. Είναι πιο προσιτές. Όμως, οι Ελληνίδες έχουν φλογερό ταμπεραμέντο. Εμένα μου αρέσει η γυναίκα να με καλύπτει, να με κάνει χαρούμενο και να γελάω. Να συνεννοούμαστε με μια ματιά.

Εξωτερικά, δεν μου ανέφερες κάτι. Δεν έχεις προτιμήσεις;
Όχι. Θέλω να έχει ψυχικά χαρίσματα και καθαρό βλέμμα. Γι’ αυτό και είμαι ακόμα ελεύθερος.

Υποθέτω, λοιπόν, ότι δεν θα σε πείραζε το να είσαι με μια γυναίκα που να έχει παραπάνω κιλά. Έτσι δεν είναι;
Όχι, δεν με πειράζει αυτό. Σου είπα, θέλω απλά να με κάνει χαρούμενο. Κι είμαι ακόμα ελεύθερος γιατί δεν μπορώ να συμβιβαστώ με κάτι λιγότερο από αυτό που πραγματικά θέλω.

Επιμέλεια: Άννα Τέλη.

Περιοδικό Down Town, t. 559.