Το Ανώτατο Δικαστήριο που συνεδρίαζε ως Εφετείο απέρριψε την έφεση Τουρκοκύπριας η οποία ζητούσε ακύρωση της άρνησης του διευθυντή Κτηματολογίου να εγγράψει στο όνομα της δύο ακίνητα που βρίσκονται στη Λευκωσία υπό το καθεστώς βακουφίου.

Το δικαστήριο υιοθέτησε την απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου στην προσφυγή της Τ/κ, στην οποία διαπιστώθηκε ότι η απορριπτική απόφαση του Διευθυντή του Κτηματολογίου να εγγράψει στο όνομα της αιτήτριας τα ακίνητα, ενέπιπτε στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου και, συνεπώς, το ίδιο στερείτο δικαιοδοσίας να επιληφθεί της υπόθεσης.

Όπως σημειώνει το Εφετείο, πράγματι, υπό ομαλές συνθήκες, η εφεσείουσα, εφόσον είναι η διαχειρίστρια, θα είχε δικαίωμα να προβαίνει στη διαχείριση της περιουσίας του βακουφίου. Στην ουσία όμως υιοθέτησε το σκεπτικό της απόφασης του διευθυντή Κτηματολογίου σύμφωνα με την οποία: «Η Υπηρεσία Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών θεωρεί ότι υπό το φως της απόφασης ημερομηνίας 18.05.2010 του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με την πολιτική έφεση αρ.62/2008, η οποία αναφέρεται σε άλλη παρεμφερή υπόθεση, η αιτήτρια δεν νομιμοποιείται να αιτείται την εγγραφή των αναφερόμενων τ/κ ακινήτων στο όνομά της ενόσω διαρκεί η έκρυθμη κατάσταση, που επικρατεί στην Κύπρο, λόγω της τουρκικής εισβολής και της συνεχιζόμενης παράνομης κατοχής.»  

Η εφεσείουσα είναι Τουρκοκύπρια και έχει τη συνήθη διαμονή της στις μη ελεγχόμενες από την Κυπριακή Δημοκρατία περιοχές. Στις 2.5.2010, με επιστολή της στον Επαρχιακό Κτηματολογικό Λειτουργό Λευκωσίας, αιτήθηκε την εγγραφή επ’ ονόματί της, ως mutevelli, (διαχειρίστρια), δύο όμορων ακινήτων, τα οποία βρίσκονται στην ενορία Αγίου Ανδρέα, εντός του Δήμου Λευκωσίας.

Η περιουσία αυτή είχε τεθεί από το 1918 υπό το καθεστώς βακουφίου και ανήκε στον παππού της εφεσείουσας.  Η ίδια ισχυρίζεται ότι τον αντικατέστησε με απόφαση του Οργανισμού των Βακουφίων, η οποία φέρεται να επιβεβαιώνεται με πιστοποιητικό, ημερομηνίας 18.3.2010. Στην έφεσή της υποστήριξε ότι η απορριπτική απόφαση του διευθυντή Κτηματολογίου ανήκε στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου, κάτι που δεν έγινε δεκτό τόσο στην προσφυγή της όσο και στην έφεση.