Τάλα, Πάφος, 10 Απριλίου 1941. Η μέρα που γεννιέται ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος ο Β΄, κατά κόσμον Ηρόδοτος Δημητρίου. Ήταν παιδί φτωχής οικογένειας, με γονείς τον Αντώνη και Θέκλα Δημητρίου, οι οποίοι είχαν σαν βασική τους ενασχόληση τη γεωργία. Ο Ηρόδοτος από πολύ μικρή ηλικία έζησε δύσκολα όχι μόνο λόγω της φτώχειας αλλά και γιατί κλήθηκε να περάσει τα πρώτα χρόνια της ζωής του χωρίς την παρουσία του πατέρα του. Κι αυτό διότι, ο πατέρας του πολεμούσε στο πλευρό των Συμμαχικών Δυνάμεων και πιάστηκε από τους Ναζί αιχμάλωτος για δύο χρόνια. Μεγαλώνοντας ο Ηρόδοτος φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο ενώ έχοντας στενή σχέση με την Εκκλησία, αμέσως μετά έγινε δόκιμος μοναχός στην ιερά μονή Αγίου Νεοφύτου στην Πάφο.
Οι δυσκολίες όμως της οικογένειάς του συνεχίστηκαν. Ο πατέρας του, Αντώνης, έχασε τη ζωή του σε εργατικό ατύχημα, με τον Ηρόδοτο τότε να ήταν μόλις 11 ετών, ενώ μερικές μέρες μετά το τραγικό γεγονός που χτύπησε την οικογένειά του, η μητέρα του έφερε στον κόσμο το άλλο της παιδί. Αναφερόμενος κάποτε στις δύσκολες εκείνες στιγμές, ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι «δεν ξέραμε τι να κάνουμε. Δεκαπέντε μέρες μετά τον θάνατο του πατέρα μας, η μητέρα μου γέννησε και έψαχνε πώς θα μας μεγαλώσει». Λίγο μετά, με την οικογένεια να προσπαθεί να βρει τη δύναμη και να ανταπεξέλθει στο πλήγμα αυτής της τόσο μεγάλης απώλειας, ο Ηρόδοτος φοιτά κανονικά στο Γυμνάσιο και χειροτονείται διάκονος της ίδιας μονής.
Μαθητής τότε έζησε τον Απελευθερωτικό Αγώνα της ΕΟΚΑ, στον οποίο είχε συμμετοχή με την παροχή βοήθειας σε αγωνιστές, οι οποίοι βρίσκονταν σε κρησφύγετο. Όπως είχε πει κάποτε, έπειτα από προδοσία το κρησφύγετο εντοπίστηκε από τους Βρετανούς, με αποτέλεσμα ο αδελφός του που επίσης παρείχε βοήθεια, να συλληφθεί και να ξυλοκοπηθεί άγρια.
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Η διαδικασία για ανάδειξη νέου Αρχιεπισκόπου
Η πορεία του προς τον κλήρο συνεχίστηκε όταν το 1968 ξεκίνησε τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1972, έτος κατά το οποίο ψηφίστηκε ομόφωνα ηγούμενος της μονής Αγίου Νεοφύτου, για να χειροτονηθεί ηγούμενος λίγους μήνες μετά από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο.
Πενθεί η γενέτειρά του Τάλα
Στην κοινότητα Τάλας της επαρχίας Πάφου, το θλιβερό άγγελμα του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Κύπρου άπλωσε βαριά την σκιά του με το πρώτο φως της ημέρας χθες, σε μια πολύ χειμωνιάτικη ούτως ή άλλως μέρα για την Πάφο, με έντονες βροχές και κατάμαυρο ουρανό. Η γενέτειρα του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κατείχε ξεχωριστή θέση στην καρδιά και την καθημερινότητα του εκλιπόντος Προκαθαμένου της Εκκλησίας της Κύπρου, όχι απλώς λόγω του ότι καταγόταν από εκεί. Όπως τονίζει η Κοινοτάρχης Τάλας, Αρετή Πιερίδου και οι ομοχώριοι του, ο Αρχιεπίσκοπος ήταν πάντοτε παρών στα σημαντικά γεγονότα της γενέτειρας του, μέχρι το τέλος της ζωής του. Την τελευταία φορά που τον συνάντησε, πρόσφατα, τόνισε η κοινοτάρχης, ο ίδιος της ζήτησε «να μεταφέρει τους χαιρετισμούς του σε όλους τους συγχωριανούς».
Ενδεικτικά αναφέρουν το νέο μεγάλο ναό της κοινότητας, ένα όραμα του ιδίου που φρόντισε προσωπικά να γίνει πραγματικότητα, τις συνεχείς του παρουσίες στη μονή Αγίου Νεοφύτου από την οποία ξεκίνησε το μοναστικό του βίο, αλλά και κοινωφελή έργα στα οποία είχε οικονομική συμβολή και προσωπική εμπλοκή για την επιτυχή αποπεράτωση τους, όπως η ανάπλαση του πλατειακού χώρου και του πυρήνα της κοινότητας ή η λειτουργία της κοινοτικής βιβλιοθήκης. Στους κατοίκους, επίση,ς είναι καλά γνωστό, αν και ο ίδιος ενεργούσε με πάσα διακριτικότητα, ότι στήριζε οικονομικά φοιτητές και σπουδαστές της Τάλας που είχαν οικονομικά προβλήματα. Κάτοικοι Τάλας θυμούνται σήμερα και τις συχνές προσωπικές επαφές που διατηρούσε ο εκλιπών, ακόμη και όταν το αρχιεπισκοπικό σχήμα αύξησε κατά πολύ τις υποχρεώσεις του, κάνοντας λόγο για ένα δικό τους άνθρωπο που ήταν ευτυχισμένος και το έδειχνε όταν «ξέκλεβε» μέρες από τα καθήκοντα του στην Αρχιεπισκοπή.
