Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να ζητήσει από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μειώσουν την κατανάλωση νερού κατά τουλάχιστον 10% έως το 2030, στο πλαίσιο νέου σχεδίου για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης λειψυδρίας στην ήπειρο, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times.
Το σχέδιο, το οποίο θα παρουσιαστεί επίσημα τον επόμενο μήνα, θέτει ως βασικό στόχο τη βελτίωση της αποδοτικότητας στη χρήση υδάτινων πόρων, εν μέσω εντεινόμενων υδρολογικών πιέσεων που πλήττουν τόσο τον Νότο όσο και τον Βορρά της Ευρώπης.
«Πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε σοβαρά πώς χρησιμοποιούμε το νερό. Ακόμα και όταν κάνουμε ντους, πρέπει να το έχουμε κατά νου», δήλωσε στους Financial Times η Ευρωπαία Επίτροπος Περιβάλλοντος, Τζέσικα Ρόσβαλ, υπογραμμίζοντας την ανάγκη αλλαγής συμπεριφοράς σε όλα τα επίπεδα.
Μέτρα σε Βορρά και Νότο
Ήδη πολλές χώρες λαμβάνουν περιοριστικά μέτρα. Στη Σουηδία, απαγορεύεται σε ορισμένες περιοχές το πότισμα με λάστιχο, ενώ στον Νότο έχουν επιβληθεί περιορισμοί στη χρήση πισινών. Στην Ελλάδα, ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, Χάρης Σαχίνης, έχει προειδοποιήσει για ενδεχόμενη κρίση υδροδότησης στην Αθήνα εντός της επόμενης διετίας, εάν δεν αναστραφούν οι σημερινές υδρολογικές συνθήκες.
Επενδύσεις 23 δισ. ευρώ ετησίως
Το υπό κατάρτιση σχέδιο της ΕΕ περιλαμβάνει επίσης στρατηγικές για την ενίσχυση των υδάτινων υποδομών. Η Επιτροπή εκτιμά ότι απαιτούνται ετήσιες επενδύσεις ύψους 23 δισ. ευρώ για τον εκσυγχρονισμό των δικτύων ύδρευσης, των αντλιοστασίων και των εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων σχεδιάζει πρόγραμμα χορήγησης δανείων και εγγυήσεων ύψους 15 δισ. ευρώ για την περίοδο 2025–2027.
Απειλείται το 15% του ΑΕΠ της ευρωζώνης
Παρά τις πρόσφατες βροχοπτώσεις που βελτίωσαν προσωρινά την κατάσταση στη νότια Ευρώπη, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προειδοποιεί ότι η μείωση των επιφανειακών υδάτων απειλεί σχεδόν το 15% του ΑΕΠ της ευρωζώνης, με τις επιπτώσεις να εντείνονται τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καλεί τα κράτη να υιοθετήσουν τόσο άμεσα περιοριστικά μέτρα όσο και μακροπρόθεσμες πολιτικές προσαρμογής, με στόχο τη διασφάλιση της υδατικής επάρκειας και της ανθεκτικότητας των οικονομιών.
