Υπάρχει μια αντίφαση, πιστεύει η στήλη, σε μια βασική θέση του προέδρου του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου, στην προσπάθειά του να υπεραμυνθεί των επιλογών του συμβουλίου και της Κυβέρνησης.
Διερωτήθηκε γιατί θέλουν τα δύο μεγάλα κόμματα να συμμετέχουν στα συμβούλια των ημικρατικών, αφού δεν συμφωνούν με την πολιτική του Προέδρου. Ε, αν η αποδοχή της πολιτικής του Προέδρου είναι ένα κριτήριο για τους διορισμούς (και πρέπει να είναι), το Γνωμοδοτικό -και το Υπουργικό- πώς διασφάλισαν ότι τα συμβούλια των ημικρατικών θα στελεχωθούν, κατά πλειοψηφία, με άτομα που συμφωνούν στα βασικά με τον Πρόεδρο, αφού επιμένουν να μας λένε ότι δεν ξέρουν και δεν έψαξαν τι ψηφίζουν αυτοί που διόρισαν, αν συμφωνούν με τον Πρόεδρο, αν ανήκουν σε κόμμα και σε ποιο κόμμα;
Να δεχθούμε, δηλαδή, ότι αύριο που θα αναλάβουν οι νέες διοικήσεις μπορεί να αντιληφθούμε (εμείς, ο Πρόεδρος, το Υπουργικό, το Γνωμοδοτικό) ότι π.χ. κάποιοι νέοι σύμβουλοι στην ΑΗΚ ή τη Cyta είναι υπέρ των ιδιωτικοποιήσεων ημικρατικών οργανισμών, παρότι η Κυβέρνηση δηλώνει πως δεν είναι;
Ή ότι κάποιοι νέοι σύμβουλοι π.χ. στην ΑΗΚ, θεωρούν αδιανόητο να ενισχύσει τον ρόλο της η Αρχή στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας -εις βάρος του ανταγωνισμού, δήθεν- ή αδιανόητο να αναλάβει εκ μέρους του κράτους ρόλο στη διαχείριση της ηλεκτρικής διασύνδεσης με Ελλάδα;
Είναι kinder surprise οι διορισμοί στους περίφημους βραχίωνες της κυβερνητικής πολιτικής; Διόρισαν πτυχιούχους βαρβάτους και τεχνοκράτες με περγαμηνές και ό,τι προκύψει ως προς τις πολιτικές – οικονομικές, επιστημονικές κατευθύνσεις τους;
Είναι δυνατό στην Αρχή Λιμένων να έχουμε πλειοψηφία συμβούλων που απορρίπτει την ιδιωτικοποίηση που έγινε στο λιμάνι Λεμεσού; Παρότι τη θεωρεί ευεργετική η Κυβέρνηση;
Είναι δυνατό, επειδή οι του Γνωμοδοτικού (και του Υπουργικού) επιμένουν πως ήλεγξαν μόνο πτυχία, προϋπηρεσία και κάποιες γενικές τοποθετήσεις των υποψηφίων, να μας πει ξαφνικά το νέο δ.σ. του ΡΙΚ «κομμένα τα διαγγέλματα του Αρχιεπισκόπου και οι μεταδόσεις της λειτουργίας την Κυριακή;».
Σαφώς και δεν είναι δυνατό να συμβούν τέτοια πράγματα. Γιατί όμως;
Είπε ακόμα κάτι ο πρόεδρος του Γνωμοδοτικού που μπερδεύει πολλούς. Είπε πως κατά 95% το Υπουργικό έκανε δεκτές τις εισηγήσεις του συμβουλίου. Το οποίο πρότεινε 338 ονόματα, από περίπου χίλιους αιτητές. Δηλαδή τι; Από τους 338 το Υπουργικό διόρισε το 95%; Όχι. Επέλεξε και διόρισε 85 άτομα. Το 95% των 85 ήταν μέσα στις 338 εισηγήσεις του Γνωμοδοτικού. Εδώ είναι το θέμα μας, κ. Αρέστη: η διακριτική ευχέρεια του Υπουργικού (που ορθώς υπάρχει) αλλά πρωτίστως τα κριτήρια με τα οποία ασκήθηκε η ευχέρεια. Όχι οι δικές σας προτάσεις.
Ο κ. Αρέστη εκτίμησε ακόμα ότι κάποια στελέχη ή μέλη κομμάτων δεν υπέβαλαν αίτηση γιατί δεν συμφωνούν με την πολιτική του Προέδρου. Μπα. Τα κόμματα ξαμολύθηκαν και… συνέστησαν σε «δικούς τους» τεχνοκράτες να κάνουν αιτήσεις, για να έχουν εκπροσώπηση στα συμβούλια. Και κάποιοι από αυτούς προκρίθηκαν από τη δική σας αξιολόγηση, κ. Αρέστη. Αλλά κόπηκαν από την αξιολόγηση του Υπουργικού. Στις λίστες πέρασαν και δυνατά ονόματα της αντιπολίτευσης. Της κανονικής, εννοώ. Σε περίοπτες θέσεις. Αλλά εξαφανίστηκαν όταν διαχειρίστηκε τις λίστες το Προεδρικό. Π.χ. κ. Αρέστη, ξαναδείτε ποιους προτείνατε για την ηγεσία της ΑΗΚ. Γιατί εξαφανίστηκαν κάποιοι νομίζετε; Διότι στο τέλος τα ίδια κριτήρια ίσχυσαν, στο Προεδρικό, σε σημαντικό βαθμό και αυτή τη φορά, όπως και τις προηγούμενες.
«Το έντυπο που συμπλήρωσαν οι υποψήφιοι δεν είχε χρώμα, ούτε κόκκινο, ούτε μπλε, ούτε πράσινο, ούτε κίτρινο. Ήταν όλα τα ίδια», επέμεινε ο πρόεδρος του Γνωμοδοτικού. Ναι, κ. Αρέστη. Εσείς τα βλέπατε μαυρόασπρα. Δεν θα τσακωθούμε. Όταν όμως πήγαν στο Προεδρικό, έγινε θαύμα και οι λίστες είχαν έγχρωμους χαρακτήρες. Και όλα έγιναν απλούστερα για τον ένοικο του Προεδρικού και συνεργάτες του.
